ภาเกตุ
ณ ที่ที่มีแต่ความรัก ยังมีบ้านหลังน้อยของใครคนหนึ่งตั้งอยู่ สายลมละเมียดละไมพัดผ่านหน้าบ้าน แสงจันทร์ยังส่องแสงสวย หญิงสาวในรูปลักษณ์ที่แตกตางออกไปจากผู้หญิงสมัยนี้ ออกมายืนรับลมที่หน้าบ้าน
"อากาศเย็นดีนะ เจ้าแต้ม" หญิงสาวพูดกับสุนัขเพื่อนซี้ที่ที่นั่งอยู่เคียงข้าง
"ฉันอยากให้แกพูดได้จริงๆ แกจะได้พูดกับฉัน ดูสิดินแดนแห่งนี้มีแต่คนรักกันทุกๆที่มีแต่ความรัก"หญิงสาวพูดด้วยอาการหมองเศร้าพลางลูบต้นคอเจ้าสุนัขแสนรู้ มันไม่รู้เลยว่าเจ้านายของมันต้องการอะไร แล้วอะไรหนอละคือความรัก
แสงตะวันสาดส่องบอกเวลาให้รู้ว่าเช้าแล้ว นกกางเกงคู่รักบินผ่านบ้านหลังน้อย เพื่อหาอาหารสำหรับเจ้าลูกนกที่ยังอ่อนแอ
578
0
0
หน้าส่วนตัว
