"ตอนนี้ฉันเองนั่งคิดถึงแต่เรื่องตัวเองมากไปรึเปล่า คิดจนกระทั่งไม่ได้สนใจใครรอบๆ ข้างเลย ปล. ใครมันจะมาสนใจคนอย่างฉันล่ะ จริงมั้ย" กระดาษโน๊ตแผ่นนึงถูกทิ้งไว้บนโต๊ะทำงานของผม ลายมือของพิม เธอเขียนข้อความนี้ไว้เพื่อที่จะจากผมไปงั้นหรือ เธอรู้มั้ย ผมห่วงเธอมากแค่ไหน เธอเองคงไม่เคยรู้จริงๆ *************************************************** เช้าวันที่เธอไป เธอทำทุกอย่างเหมือนเป็นปกติ แต่ผมไม่รู้ว่า ผมเองจะไม่มีวันได้เจอเธออีกเลย นี่ก็ผ่านมาสองเดือนแล้วนะ สองเดือนแห่งความเศร้าเสียใจของผม แต่ใครล่ะจะมารับผิดชอบความรู้สึกของผม พิมก็จากไปแล้ว ตอนนี้ผมต้องทนทุกข์ทรมานกับการรอ รอเพื่อจะ