ฉันเคยมีความรักแล้วฉันก็คิดว่ามีสิทธิ์ในตัวเค้า โกรธ..ถ้าเค้าไม่โทรมา..งอน..ถ้าเค้าผิดนัด โมโห..ถ้าเค้าไม่บอกว่าหายไปไหนมา..และอยากรู้ไปซะทุกเรื่องของเค้า แล้วฉันก็พบว่า..ฉันเป็นนังบ้า..นั่งเป็นทุกข์อยู่คนเดียว ก็ในเมื่อฉันไม่ได้คลานตามเค้ามา..ไม่ได้เห็นเค้ามาตั้งแต่เกิด เวลาตาย..ก็แยกกันตาย.. ชีวิตเราไม่ใช่โรมิโอจูเลียต แล้วทำไม..โลกของเค้า..เราต้องเข้าไปวุ่นวายหั้ยเสียรูปทรง โลกส่วนตัวที่เค้าเก็บไว้..เราทำตัวเป็นหัวขโมยแอบย่องเข้าไป มันไม่รู้สึกดีเท่า..เค้ายอมไขกุญแจเชิญเราเข้าไปชมเองหรอก เมื่อฉันคิดได้..ฉันก็ตกลงใจที่จะรู้จักเค้าเท่าที่เค้าอยากให้รู้จัก.. แต่ฉ