บทที่ 6 ป่าเปรี้ยวจี๊ด ถึงทางเข้าป่าเปรี้ยวจี๊ด หมีอ้วนก็ดึงขลุ่ยสีเงินออกมา แต่ตนเองเป่าขลุ่ยไม่เป็นจึงหันไปหาพรรคพวก เอาไงดีล่ะ ข้าเป่าขลุ่ยไม่เป็นนี่นา หนูหิ่งฯ บินเข้าไปใกล้บอกเคล็ดลับว่า เอาขลุ่ยเคาะต้นไม้ตรงทางเข้าป่าสามครั้ง แล้วจึงเป่า เจ้าหมีทำตาม วิ่งไปเคาะขลุ่ยกันต้นไม้ใหญ่สามครั้ง ก่อนจะยกขลุ่ยจรดริมฝีปาก ยังไม่ทันที่จะเริ่มเป่า หมีอ้วนก็รู้สึกเหมือนเคลิบเคลิ้มในภวังค์ เสียงดนตรีจากแดนไกลแว่วเข้ามาในหู บทเพลงแห่งความว่างเปล่าได้เริ่มบรรเลงขึ้น... เวลาผ่านไปแค่ห้านาที แต่กลับยาวนานในความรู้สึกของผู้ที่รอคอย เมื่อบทเพลงจากขลุ่ยเงียบลง ป่าเปรี้