27 พฤศจิกายน 2545 17:13 น.
burst
โง่แล้วอยากนอนเตียง...เคียงคู่ฉัน
คนอย่างเธอคนละชั้น...ฉันไม่ไหว
จึงบรรจงถีบตกเตียงอย่างตั้งใจ
แล้วตะเพิดไปไกลๆไม่รอรี
อันคู่รักหมายถึงคู่ชีวิต
ก่อนจะรักต้องคิดให้เต็มที่
คิดตรึกตรองกลับไปมาให้จงดี
คู่ชีวิตคนนี้จะสมใจ
คบคนพาล พาลพาไปหาผิด
คบบัณฑิตชีวิตจะสดใส
คบคนโง่โง่ตามให้หยามใจ
คบฉลาดเข้าไว้ได้แก่ตน
โง่แล้วอยากมานอนเตียงทำเอียงหน้า
ง้างมือตบซ้ายขวาอีกร้อยหน
โง่อย่างนี้มีหรือฉันจะทน
แม้สบตาสักหนยังตาแดง
จงปล่อยให้สมองนำหัวใจ
เดี๋ยวชีวิตจะหมองไหม้ใจแห้งแล้ง
เหมือนถูกเข็มตำใจให้หนามแทง
คิดก่อนให้รู้แจ้งแก่ใจเรา
คบฉลาดอย่าลืมดูหัวใจ
อย่าได้ลุ่มหลงไปในใจเขา
ดูสมองและความดีมีต่อเรา
ศีลธรรมนำเอาเราสบาย
คบฉลาดแกมโกงก็กุมหัว
นั่นแหละยิ่งน่ากลัว..พาฉิบหาย
เลือกฉลาดและดี...ไม่ง่ายดาย
คิดก่อนนะ...ก่อนจะสาย...เสียดายมัน
27 พฤศจิกายน 2545 16:32 น.
burst
เลือดในกายเป็นชาย...ใจเป็นหญิง
แม้ไม่แท้ไม่จริงเหมือนหญิงสาว
ได้แต่แอบไม่ให้เห็นเป็นบางคราว
ใครจะรู้หัวอกสาวพรางชมพู
ขออย่าได้ประนามหยามกระเทย
อย่าดูถูกกันนักเลยเราก็รู้
อย่าได้บ่นได้ว่าหางตาดู
ให้ต้องเจ็บต้องอดสูรู้แก่ใจ
คุณก็คนเราก็คนแบ่งชนชั้น
หยุดเพศมาขวางกั้นกันดีไหม
หยุดใช้คำว่า..ตุ๊ด...สะดุดใจ
เรียกหากันเสียใหม่ให้เข้าที
หากโลกนี้คุณไร้รักมาพึงเชย
ก็เชิญมาเป็นกระเทยเลยคราวนี้
การได้เป็นกระเทยก็ดูดี
มีสง่าราศรีอยู่เหมือนกัน
เห็นไหมเล่ามิสควีน...ออฟเดอะเวิร์ล
ดูออกไหม..บอยหรือเกิร์ล..สวยเข้าขั้น
เก่งจริงเอาหญิงมาเทียบ..ลองเปรียบกัน
ยังสับสนคนละชั้น..เรื่องความงาม
เค้าลือว่ามีกระเทยอยู่ที่ใด
นั่นแหละ..เมืองศิวิไลซ์..ไม่ต้องถาม
กระเทยไทยอยู่...คู่ความงาม
เปลี่ยนทุกสิ่งทุกยามให้ดูดี
ช่างแต่งหน้าร้อยละร้อย..พวกเดียวกัน
นอกจากนั้น..กระจายกันไปทุกที่
อันสังคมสีม่วงคู่ราตรี
และปรุงแต่งให้โลกนี้...ดูน่าชม
แม้ไม่ได้เป็นพวกเรา...พรางชมพู
ก็ขอให้เชิดชูอย่างเหมาะสม
แม้ไม่เป็นเพศชาย...ไม่นิยม
ก็มีดีให้ได้ชมอยู่เหมือนกัน
22 พฤศจิกายน 2545 14:20 น.
burst
เปรี้ยวปาก....เป็นอาการเหมือนอยากกิน
ยามเมื่อท้องและลิ้นอยากอาหาร
จึงร่ำร้องให้ต้องออกอาการ
อยากกินเปรี้ยวกินหวานสำราญใจ
บ้างก็ใช้กรณีอยากจิบเหล้า
ให้น้ำเมาบรรเทาความอยากได้
ยามเปรี้ยวปากกี่ครั้งให้ชั่งใจ
อย่าปล่อยตามหัวใจเรียกร้องมา
ฉันเองก็เปรี้ยวปาก...อยู่เหมือนกัน
เปรี้ยวเสียจนปากเริ่มคันมาก่อนหน้า
ยามเห็นเธอเปรี้ยวปากอยากบอกมา
มันเปรี้ยวปาก...อยากบอกว่า...ฉันรักเธอ
เห็นเธอแล้วเข็ดฟันมันเริ่มช็อต
เห็นแล้วมันอยากจะกอดเธอเสมอ
เห็นแล้วมันไม่เห็น..เป็นอยากเจอ
เปรี้ยวถึงใจเลยนะเธอ..เจอของดี
ยามเปรี้ยวปากฉันอยากจะชิมรส
อยากชิมเธอให้หมดเสียตอนนี้
ตอนที่ใจร่ำร้องต้องขอที
เปรี้ยวปากอยาก....ขอคนดี....มารักกัน
21 พฤศจิกายน 2545 15:49 น.
burst
ครูด ครูด ครูด ครูด ครูด
เสียงชักโครกดูดไม่ลงถัง
เหมือนกับเสียงอะไรที่ทนฟัง
และไม่ต่างกับเสียงจากปากเธอ
ปากน่ะอมอะไรไว้ขยะแขยง
มันเน่าหนอนมีแมลงชอนอยู่เหรอ
ยามเปิดปากไม่อยากจะฟังเธอ
สิ่งที่เจอมันน่าระอาใจ
พูดให้ดีก็เป็นศรีอยู่ที่ปาก
พูดมากๆอาจฟังยากแต่ฟังไหว
พูดหมาๆนี่วาจา..เกินทำใจ
แถมเหม็นเน่าเจียนตายไม่อายคน
ยามเปิดปากให้แปรงฟันและแปรงใจ
ให้สะอาดผ่องใสจะได้ผล
ยามเมื่อพูดจะดึงดูดหัวใจคน
ให้อยากฟังอีกร้อยหนไม่ระอา
หน้าตาก็ไม่ดีปากยังเสีย
พูดให้เคลียร์ก็คือ...ปากยังหมา
อันสำเนียงส่อถึงกิริยา
ชาติตระกูลบ่งบอกว่าสอนยังไง
เก็บปากไว้แตกหน้าหนาวสักคราวเถิด
อย่ามายั่วให้เกิดกิเลสได้
ยามโมโหจิ๊กโก๋ยังเกือบตาย
จึงขอเตือนด้วยเสียดาย....ชีวิตนึง
21 พฤศจิกายน 2545 15:41 น.
burst
หากมะนาวกลับหวาน....น้ำตาลขม
มันคงไม่น่าชื่นชมสักเท่าไหร่
รสชาติที่เคยเลี่ยนกลับเปลี่ยนไป
กลายเป็นรสชาติใหม่ไม่น่ากิน
ชีวิตมะนาวหวาน...น้ำตาลขม
ก็คงไม่น่าชื่นชมสำหรับลิ้น
จะมีใครอยากจับต้องอยากลองกิน
เหมือนกับมีมลทินเกาะตามตัว
เพราะชีวิตไม่ใช่ฮอลล์รสน้ำผึ้ง
สิ่งที่ไม่อาจคาดถึงมีอยู่ทั่ว
อาจต้องฝืนให้ถึงฝั่งทั้งที่กลัว
อาจต้องแลกกับเจ็บตัวและเจ็บใจ
อย่าไปยึดติดรสชาติของชีวิต
มีสุขแล้วลองคิดดูเสียใหม่
ในด้านมืดของชีวิตคิดทำใจ
ว่ายังต้องมีอะไรให้ฝ่าฟัน
แม้มะนาวจะหวาน...น้ำตาลขม
อาจจะไม่น่าชื่นชมในรสนั้น
ก็ยังดีที่ได้ลิ้มรสมัน
ได้รู้ผล...สิ่งใดนั้นมันไม่ดี
อย่างน้อยๆได้เป็นคนก็บุญนัก
แม้ไม่สมหวังในรักอยู่อย่างนี้
ก็ยังดีกว่าเป็นฝุ่นผงธุลี
ที่ไม่อาจยินดีในสิ่งใด
อันหวานอมขมกลืนฝืนไปเถอะ
ชีวิตมันอาจเลอะเทอะไม่ผ่องใส
มีให้ชมให้ชิม...พออิ่มใจ
จะได้รู้เอาไว้....รสของคน
หน้าส่วนตัว
2216
