24 เมษายน 2553 12:14 น.

เราจะไม่ใส่เสื้อ....

cicada

กลอนบทนี้แต่งเย้าหยอกกับน้องชาย  ซึ่งบังเอิญชื่อแดง  เราเล่นเป็น "เสือ" กัน  มิได้มีสิ่งใดเกี่ยวของกับ "เสื้อ"  เพราะเราตกลงกันว่าเวลาแซมกลับมาเมืองไทย เราจะไม่ใส่เสื้อ...เป็นกลอนที่เขียนโดยฉับพลัน  ไม่ได้แพลนไว้ก่อนค่ะ....แค่ต้องการแบ่งกันสนุก


ไอ้เสือคม   ข่มใจ  นอนไม่หลับ
ลุกขึ้นลับ   เขี้ยวเล็บ   เจ็บใจหนอ
แม่ เสือสาว   คูก้าร์   เขามารอ
คอยหลอกล่อ  ยั่วเย้า   เจ้าเสือแดง
     จะจับตัว   กำหราบ   ให้ราบหมอบ
     ไม่รู้ชอบ   รู้ผิด   คิดกำแหง
     ชิชะแม่  เสือสำออย   คอยตะแบง
     เดี๋ยวเสือแดง   จะกำหราบ   ให้กราบกราน				
23 เมษายน 2553 12:28 น.

บ้านเรือนไทย

cicada

อยู่บ้านที่  ไม่มีกลอน  นอนไม่หลับ
หันซ้ายกลับ  พลิกขวา  หน้าซุกหมอน
เคยอยู่บ้าน  เรือนไทย  ต้องใส่กลอน
ยามหลับนอน  อุ่นจิต  สู่นิทรา
     อยู่บ้านที่  ไม่มีกลอน นอนเศร้าจิต
     เคยลิขิต  แต่งคำ  คร่ำภาษา
     เคยเรียงร้อย  ถ้อยคำ  จำนรรจา
     เป็นภาษา  บทกลอน  วอนจากใจ
ยามนี้เรา  แรมร้าง  คนห่างบ้าน
ห่างลำธาร  บทกวี  ที่หลงไหล
ห่างเคหา  เคยเยือน  บ้านเรือนไทย
สู่แดนไกล  ห่างกลอน  นอน อกตรม
     อยากจะกลับ  มารับขวัญ  วันเก่าเก่า
     คืนสู่เหย้า  ลานกวี  ที่สุขสม
     จรดปากกา  วาดฝัน  ปั่นคารม
     มาชื่นชม  กลับมาเยือน  บ้านเรือนไทย				
  cicada
ไม่มีข้อความส่งถึงcicada