30 มิถุนายน 2554 17:58 น.
cicada
วันนี้แซมเป็นนางฟ้าผู้พี่นะ...
เพิ่งไปผ่ามือมาวันนี้ สดๆ ร้อนๆ เลยเหลือมือเดียวที่จะเขียน...
เขียนตอนกำลังเมายาหน่อยๆ (ยาแก้ปวดนะ ไม่ใช่ยาอะไร)
กลอนบทนี้เลยเขียนมาจากก้นกระปุกของหัวใจ..
แซมเกรงว่ามันจะไม่งดงามพอ..
เลยแถมรูปแจกันดอก พีโอนี่ บนโต๊ะทำงานแซมให้มาด้วย..
โต๊ะรก อย่าว่ากันนะคะ..
รัก และเป็นห่วงน่ะ.....
(แผน A)
จะออกศึกนึกรบให้จบชนะ
ก็ควรจะรู้เขาให้เข้าถึง
แล้วอย่าลืมรู้เราเฝ้าคำนึง
ดูให้ซึ้งถ่องแท้ทุกแง่มุม...
(อ่ะนะ แล้วถ้ายังไม่สำเร็จ..ก็นะ...แผน B)
ถ้ารู้เขา รู้เรายังเน่าเละ
เดินสะเปะสะปะไปดั่งไฟสุม
ลองหยุดพักสักคราอย่าร้อนรุม
ทิ้งความกลุ้มกร่อนจิต..รอพิษจาง
คนจะโฉดจะชั่วอยู่ตัวเขา
หาใช่เราซะที่ไหน...อย่าใจกว้าง
อย่าไปรับเอาสิ่งเขาทิ้งวาง
มาสะสมก่อสร้างให้ค้างใจ
เขาจะถือหอกดาบอาบยาพิษ
เขาจะไม่มีสิทธิมาเป็นใหญ่
ในชีวิตของเรา..เขาคือใคร
แค่ผ่านมาผ่านไปใช่จีรัง
เรื่องความเจ็บความป่วยช่วยไม่ได้
เราคือใครแค่เกิดมารอตราสัง
ก็สักวันกายเจ้าเน่าผุพัง
มีใครมั่งอยู่ทนจนค้ำฟ้า
มาเถอะนะคนดี..ฟังพี่ก่อน
อยากจะอ้อนพี่จะกล่อมเจ้าบุปผา
จะอยู่เคียงเพียงเพื่อนไม่เลือนลา
ใครจะดีใครจะบ้าก็ช่างมัน
พี่เป็นแขกแปลกหน้าผ่านมาพบ
ทางจะจบอย่างไรพี่ไม่หวั่น
ด้วยรัก หวง ห่วงใยในทุกวัน
มีเท่านั้นฝากไว้..ให้อัลมิตรา...
29 มิถุนายน 2554 23:23 น.
cicada
กลอนบทนี้ แซมไปเขียนคอมเม้นท์แจมไว้ในกลอน "ลานระทม"
ของ ..คุณแหวงเอง..นะคะ
บังเอิญแซมได้เห็นภาพของดอกไม้ศพ (Corpseflower)
อดไม่ได้ ต้องเอามาแบ่งปันค่ะ
แซมเคยได้ไปดูเจ้าดอกไม้ศพเนี่ย ดอกใหญ่มากๆ และกลิ่นเหมือนเนื้อ หรือสัตว์เน่า กลิ่นตลบไป สามหมู่บ้านเลยค่ะ...
เคยแซมผมลั่นทมในผมหอม
ดอกพยอมแซมผมหอมผมกรุ่น
แซมเคยแซมดอกลั่นทมผมละมุน
อุ่นไออุ่นรักลั่นทมในผมแซม
มาวันนี้ลั่นทมกลับขมกร้าว
ร้าวใจร้าวพิษมาลีเสียดสีแก้ม
จำต้องเปลี่ยนลั่นทมในผมแซม
กลัวกลิ่นแก้มเป็นกลิ่นตมลั่นทมลวง
เสียบดอกข่าในผมดมกลิ่นข่า
ดอกไม้ป่าเสียบผมคนดมหวง
กลางไพรพฤกษ์กลิ่นกลั่นใต้จันทร์จวง
วันเลยล่วงเธอเปลี่ยนให้..ดอกไม้จันทน์..
ขอบคุณภาพจาก Internet นะคะ
27 มิถุนายน 2554 15:37 น.
cicada
หอมเอยเจ้าดอกรำเพย...
ช่างคุ้นเคยหอมร่ำในความฝัน
เห็นรำเพยชูช่อล้อตะวัน
กลีบไหวสั่นล้อลมชวนชมพฤกษ์
รุ้งสุรีย์แสงทองส่องแนวไผ่
เสียงนกไพรขันคูปลุกรู้สึก
แว่วกังวานหวานไหวใจรำลึก
เก็บบันทึกภาพงามในท่ามจินต์
ตะวันอุ่นสาดทาบฉาบเป็นช่วง
คล้ายจะทวงถามใครใฝ่ถวิล
ที่จูบลาฝากไว้ในผืนดิน
เจ้าคืนถิ่นมาเยือนทักเพื่อนใจ
ข้างรำเพยเคยพร่ำรำพันเพรียก
ยังสำเหนียกวันวานหวานอยู่ไหม
แล้วยิ้มรับแสงทองที่ส่องใจ
ในวันใหม่ตะวันหวานที่บ้านเดิม
ขอบคุณภาพจาก Internet นะคะ
21 มิถุนายน 2554 10:36 น.
cicada
เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายคลุ้ง
เมื่อใจมุ่งฟันฝ่าตามหาฝัน
ให้โดดเดี่ยวเหงางำสุดรำพัน
ยังบากบั่นสู้ทนค้นหาทาง
ท่ามเปลวแดดแผดเผาจนเงาหม่น
เหงื่อรินปนน้ำตายามฟ้าห่าง
เมฆลอยลิบเกาะเกลื่อนแล้วเคลื่อนจาง
หลงในความอ้างว้างของหัวใจ
เมื่อเข็มทิศผิดทางยามย่างแรก
จึงรอยแตกแทรกคั่นจนหวั่นไหว
ในเส้นทางมืดดำแสงรำไร
จะคว้าไขว่ก็ลางเลือนเหมือนไร้เชิง
เหลือเพียงรอยฝุ่นทรายกระจายซ้ำ
ส่ายระส่ำวกวนจนยุ่งเหยิง
เข็มทิศหมุนทายท้าอย่างร่าเริง
พาสู่เพลิงเผาชีวิต...เข็มทิศลวง..
18 มิถุนายน 2554 12:52 น.
cicada
แซมมาแบ่งปัน...
แซวใครบางคนที่ คอยจะแพ้ความหวานซะร่ำไปนะคะ..
น้องเป็นสาวสวนตาลหวานหยดย้อย
หวานน้อยน้อย..เป็นอย่างไร..ไม่รู้จัก
เชิญพี่ชายหลบร้อนมาผ่อนพัก
เดี๋ยวน้องตักน้ำใสใสให้ดื่มกิน
น้องเป็นสาวบางคนที..มีเสน่ห์
แสนจะเท่ห์เชิญฝากใจใฝ่ถวิล
น้องกลมกล่อมหอมชื่นระรื่นริน
ตักยุพินนุ่มละมุนหนุนอุ่นไอ
หวานแสนหวาน น้ำตาลอาย พี่ชายจ๋า
น้องหวานกว่า อมยิ้ม พี่ชิมไหม
ทั้งอ้อยตาลหวานน้ำผึ้งไม่ถึงใจ
หวานลำไย..หวานข้าวเม่า ไม่เท่าน้อง
น้องหวานหนึบ...เหนียวหนะ...ระวังติด
หวานแนบชิดซ่านใจไม่มีสอง
หวานชะโลมจนพี่หลับ...น้องรับรอง
หวานอย่างน้อง...หวานจัง...หวานตังเม
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟcicada
หน้าส่วนตัว
2683
