12 มิถุนายน 2545 20:54 น.
dokkoon
คลื่นถาโถมตามลมที่โลดลิ่ว
ลมพัดพาคลื่นปลิวเป็นริ้วน้ำ
คลื่นสะบัดซัดซ่าเพราะลมพาเริงระบำ
จากเช้าถึงค่ำยังไม่ฉ่ำไม่หนำใจ
ลมเล่นกับคลื่นกลืนกับน้ำ
สายลมฉ่ำพาน้ำเคลื่อนไหว
ปรายฟองคลื่นดาษดื่นแกว่งไกว
สายน้ำไหลเพราะสายลมที่พัดพา
วันไหนสายลมซึมเศร้า
สายน้ำซึมเซาหนักหนา
ขาดลมโบกพัดซัดนาวา
คลื่นก็ซาไม่กล้าเริงระบำ
หากสายน้ำเหือดแห้งหาย
ลมทั้งสายไม่ชื่นฉ่ำ
ขาดน้ำลมแล้งแห้งระกำ
ต้องเพ้อพร่ำไม่รู้จะทำอย่างไร
หากฉันต้องขาดเธอ
คงเปรียบสายลมเก้อเช่นนั้นได้
ขาดสายน้ำก็พร่ำพรอดทอดถอนใจ
รักเธอขาดเธอไม่ได้นะ สายน้ำ เย็น
11 มิถุนายน 2545 18:35 น.
dokkoon
จะมีบ้างไหม..ใครสักคน
กาดาษ
~~~ เฝ้ามองดวงดาวบนท้องฟ้า
อยากถามดาวเหลือเกินว่า..เห็นคนรักฉันบ้างไหม
มีสักคนหรือเปล่า..ที่จะช่วยลบความเหงาไปจากใจ
มีบ้างไหม..ความห่วงใย..กำลังใจ..จากใครสักคน
~~~ อยากอ้อนวอนต่อดวงดาว
จากหัวใจที่ว่างเปล่า..เงียบเหงา..สับสน
ได้ไหม..ความรักจริงใจ..จากใครสักคน
ตอนนี้รู้สึกท้อแท้เกินจะทน..ต้องการคนปลอบใจ
จะมีบ้างไหม ซักคืน ที่อาจมีใครซักคน
เขาเฝ้ามองเราห่างๆ ผ่านดวงดาวแสนไกล
ให้ดาวส่องแสง ถึงเรา เพื่อบอกกับเราว่าเขาห่วงใย
เขาขอเป็นกำลังใจ จากขอบฟ้าไกลตา
เขารู้ไหมเราเหนื่อยล้า ท้อแท้หัวใจสับสน
เขารู้รึเปล่า เราต้องการคนปลอบใจ
อยากอ้อนวอนดวงดาว บอกเล่าความเป็นไป ว่าคนทางนี้ ต้องการแต่ความรัก
อยากขอให้ดวงดาว ส่งรักที่จริงใจ จากฟากฟ้าที่แสนไกล มาให้ที
dokkoon
หากมองดาวที่พราวพร่างกลางฟ้า
คงเห็นแต่ดาราทั้งเวหานี้
ถามหาคนรักจากฟ้ายามราตรี
ฟ้าคงบอกไม่มีที่นี่มีแต่จันทร์และดารา
ฟังเสียงอ้อนกับดวงดาว
ฟังเสียงกล่าวเธอหัวใจเหงาอ่อนล้า
บอกกับดาวอย่างกับดาวจะรู้ประสา
รู้ไหมคนที่ปวดปร่าอยู่ข้างเธอ
จะมีหรือไม่ไม่อาจรู้
ใครจะมองดาวอยู่อย่างห่วงเธอเสมอ
แต่ฉันที่อยู่เคียงใกล้ไม่ไกลเธอ
เฝ้าแต่พร่ำเพ้อเพราะรักเธอมากมาย
เขาอาจไม่รู้ว่าเธอสับสนท้อแท้
แต่เธอคงไม่รู้แน่ว่าฉันท้อแท้แค่ไหน
อยู่ใกล้แต่เธอกลับแคร์คนไกล
ฉันคนนี้คงเฉาหัวใจตาย
เธอเองจะรู้ไหมหนอ
ว่าคนท้อข้างเธอใจร้างไร้
หากต่างคนต่างปลอบใจกันได้ไหม
และจะยินดีไหมหากฉันมอบให้หัวใจที่เปี่ยมรักให้เธอ
11 มิถุนายน 2545 13:52 น.
dokkoon
ในโบสถ์ก่อนการแต่งงาน เจ้าบ่าวจะต้องไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายกับทางโบสถ์ ก่อน
เจ้าบ่าว ขอโทษครับ คุณพ่อ ผมจะต้องบริจาคเท่าไรครับสำหรับการ
แต่งงานของผม
บาทหลวง ตามปกติ ก็ขึ้นอยู่ว่า เจ้าสาวของคุณสวยขนาดไหน ถ้าสวยมาก
ก็จ่ายมากนั่นแหละ
เจ้าบ่าว หยิบเงินยืนให้บาทหลวง
บาทหลวง อ้าว ทำให้ถึงให้แค่ 20 บาท ล่ะ
เจ้าบ่าว รบกวนคุณพ่อมองไปทางเจ้าสาวของผมหน่อยครับ
บาทหลวง เหลือบมองไปทางเจ้าสาว แล้วรีบกล่าวเสียงละล่ำละลักกับเจ้าบ่าว
ว่า เดี๋ยวก่อนลูก โปรดรับเงินทอนด้วย
11 มิถุนายน 2545 13:18 น.
dokkoon
มั่นใจเถอะนะที่รัก
ทุกอย่างจักคลายหายปวดร้าว
ทุกข์ที่เห็นเป็นแค่เรื่องชั่วคราว
ตั้งใจก้าวจะผ่านพ้นความหม่นมัว
ปวดร้าวมาเพียงใด
โยนทิ้งไปให้พ้นความรู้สึกสลัว
เริ่มต้นใหม่ได้ไม่ต้องกลัว
ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเอง
อดีตไม่สำคัญอีกแล้ว
มันจะไม่ย้อนแนวกลับมาข่มเหง
วันนี้ซิที่เรากำหนดบทเพลง
มาร่วมบรรเลงเพลงแห่งจินตนา
อนาคตมองไปให้ไกลโพ้น
แล้วร่วมค้นสิ่งที่สำคัญกว่า
จับมือกันเราจะไปข้างหน้า
ร่วมสัญญาจะไม่ทอดทิ้งกัน
9 มิถุนายน 2545 21:52 น.
dokkoon
ฉันอยู่ทะเลฝั่งนี้
คิดถึงคนที่ทะเลฝั่งโน้น
ทุกครั้งที่คลื่นซัดสาดโดน
คิดถึงจนอยากกระโจนข้ามไป
ทะเลฝั่งนี้มีลมพัด
มีคลื่นซัดมีน้ำใส
มีแสงแดดยามเย็นที่รำไร
ขาดเพียงใครคนในใจ
ที่ทะเลฝั่งกระโน้น
คลื่นสาดโจนโดนฝั่งไหม
เหมือนที่นี่ที่ลมพัดไบไม้ไกวหรือไม่
มีบ้างไหมใครบางคนคิดถึงกัน
หน้าส่วนตัว
932
