14 เมษายน 2545 16:19 น.
dokkoon
ฟากฟ้ากว้างใหญ่อยู่ไกลโพ้น
เข้าใจว่าฟ้าสุขล้นด้วยแจ่มใส
ทั่วท้องฟ้ามากมายความเป็นไป
ช่างมากมาย ทั้งดวงจันทร์ ตะวัน และ ดวงดาว
ดูเหมือนว่าท้องฟ้าคงสุขสันต์
เมื่อทั้งวันฟ้าแจ่มแซมเมฆขาว
ลมพัดเอื่อยเรื่อยมาฟ้าใสพราว
อากาศหนาวตั้งแต่เช้าจนย่ำเย็น
ฟ้ายามฝนที่หล่นจนเปียกชื้น
ล้อเกลียวคลื่นที่ซัดสาดหาดทรายเล่น
ในราวป่าฝนมาป่าเยียบเย็น
ละอองฝนยังจับเป็นรุ้งที่เล่นกับตะวัน
ฟ้ายามค่ำพร่ำด้วยดาวที่พราวพร่าง
เดือนสว่างกระจ่างฟ้าน่าสุขสันต์
หิ่งห้อยน้อยกระพริบแสงแข่งกับจันทร์
ดุจสวรรค์ปั้นแต่งไว้ให้น่าดู
อยากให้ฟ้าไกลสุดตาได้แจ่มใส
ความเป็นไปใต้ฟ้าให้งามหรู
สุขสดใสหลั่งไหลให้พร่างพรู
ให้สุขคู่กับฟ้าใสตลอดไป
14 เมษายน 2545 10:33 น.
dokkoon
เพราะฉันเชื่อสนิทจิตยึดมั่น
ทุกอย่างนั้นมันเป็นได้
สำหรับฉันมันไม่มีอะไร
ที่เป็นไปไม่ได้ถ้าพยายาม
ลบคำว่า ไม่ได้ ออกไปพ้น
ลบคำว่า หมองหม่น ไม่ให้ใครได้หยาม
ลบคำว่า ท้อถอย ไม่ได้ความ
ลบคำว่า พูดพล่าม แล้วทำจริง
หากครั้งหนึ่งยังทำไม่สำเร็จ
ยังไม่เสร็จทำซ้ำไม่หยุดนิ่ง
ครั้งต่อไปและต่อไป,,ใกล้ความจริง
พยายามแล้วทุกสิ่งเป็นจริงได้ให้ลองดู
11 เมษายน 2545 01:26 น.
dokkoon
ฉันป็นฉันได้แค่นี้!
ทะเลขวัญ
ลืมฉันเสียเถิดที่รัก
ไม่นานนักแผลใจลบเลือนหาย
ฉันไม่คู่ไม่ควรทั้งใจกาย
ฝันสลายวันนี้ดีกว่ารอ..
ฉันป็นฉันได้แค่นี้
ยังไม่ดีสำหรับเธอจะร้องขอ
เป็นคู่รักคู่ครองคู่เคลียคลอ
ไม่ดีพอสำหรับคนอย่างเธอ!
dokkoon
ลืมฉันเสียเถิดที่รัก
แม้ยากนักที่จะลืมได้ไม่ฝันเพ้อ
ลืมเสียเถิดวันคืนที่เคยเจอะเจอ
เพราะว่าเธอมีทางเลือกได้มากมาย
สำหรับฉันยอมรับว่าเป็นได้แค่นี้
ไม่ใช่คนที่ดีกว่านี้ได้
ไม่กีดกั้นสำหรับเธอที่ฉันรักสุดใจ
หากเธอเลือกทางไป...ฉันดีใจที่เธอไปดี
11 เมษายน 2545 01:26 น.
dokkoon
ในความเงียบงัน..
Jeminine
ในความเงียบงัน...
เสียงหัวใจฉัน...กำลังร้องไห้..
ในขณะที่ไม่มีคำพูดใด
ความรู้สึกอ่อนไหว..กำลังเผยใจทางแววตา
อยากขอร้องเธอ...ว่า..อย่าไป..
แต่กลับไม่มีคำพูดใด...มากเกินกว่า..
ดูแลตัวเองดีดีนะ เมื่อจากลา
ไม่กล้าจะทวงสัญญา...ที่เคยมี
ปล่อยให้มันผ่านไป..ดั่งสายลมผ่าวร้อน
คำสัญญาจากหัวใจไหวอ่อน...แต่ก่อนนี้
ได้แต่หวัง...ว่าเส้นทางของเธอ..จะเจอสิ่งดีดี
ให้สมกับที่เธอยอมเอาเขามาแทนที่
..ใครคนหนึ่งคนนี้..ที่รักเธอ...
dokkoon
ในความเงียบงัน
หัวใจฉันมันปวดปร่าจนเพ้อ
ไม่มีคำพูดอะไรสำหรับเธอ
เกินกว่ารักเธอเสมอ...พูดในใจ
ที่รักจ๋า
รู้ไหมว่าจากนี้คงใจไหว
ไม่มีคำกล่าวสำหรับเธอใดใด
เพราะมันซ่อนลึกไว้สุดขั้วใจ ว่ารักเพียงเธอ
ที่รักจ๋า
ฉันสัญญาว่ายังคงรักเสมอ
แม้อาจไม่สามารถได้พบเจอ
โปรดรับรู้ว่ารักเสมอยอดยาใจ
วันนี้
ฉันอาจมีคนข้างกายใกล้
เขาคงได้ฉันไปก็แค่กาย
แต่หัวใจไม่เคยไกลไปจากเธอ
น้ำตาไม่ได้ไหล
แต่ร้องไห้ในใจเสมอ
ผิดไปที่ไม่มีคำพูดใดใดสำหรับเธอ
หัวใจอ่อนล้าจริงเออ....ต้องเดินจากเธอทั้งไม่เข้าใจ
11 เมษายน 2545 00:57 น.
dokkoon
ด้วยอำนาจแห่งรักและคิดถึง
จึงฉุดดึงฉันให้ต้องใกล้ชิด
เมื่ออยู่ไกลแล้วหัวใจหงุดหงิด
ต้องส่งจิตชิดใกล้อยู่ใกล้เธอ
อาศัยอำนาจแห่งความรัก
ให้ศรรักปักใจเราเสมอ
ให้ทุกวันจิตชิดใกล้แม้ไกลเธอ
ให้อยากพบเจอกันและกัน
หากฝ่าฝืนลิขิตรัก
ต้องถูกลงโทษหนักให้คิดถึงสุดกลั้น
ต้องถูกจองจำสำหรับโทษอุกฉกรรจ์
ให้รักกันไม่มีวันได้คลายรักเลย
หน้าส่วนตัว
614
