หน้าส่วนตัว
เหม่อมองท้องฟ้าครามยามแสงส่อง พาใจล่องลอยไปไกลหนักหนา
โอ้ใยหนอใจเรานองน้ำตา มิวายหน้าหมองไหม้ไร้ราคี
ธรรมชาติสะอาดผาดผุดผ่อง ใยจึงต้องประเหตุด้วยเฉกนี้
แสงตะวันยอแสงลงในทุกที บาทวิถีเริ่มมีสีจรุงแรง
เดินต่อไปในวังวนด้วยสับสน ชีวิตคนเปรียบเทียนไขที่ส่องแสง
แม้ยามใดดับสิ้นซึ่งเรี่ยวแรง เปรียบดังแสงเทียนไขใกล้ดับลง
รอแสงใหม่ประกายแจ้งแก่ใจตน จึ่งได้พบหนทางใหม่ไม่มีหลง
รอวันวานผันเปลี่ยนไปในใจคง มีสุขล้นกว่าดวงใจในร้อยพัน
นาฬิกาอารมณ์บูด 19 ต.ค. 2552 23:00 น. - ID 10534 
1437
1
0
20 ตุลาคม 2552 19:06 น. - comment id 109395
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ