มองดูดาวพร่างพราวสกาวฟ้า ในพาราแดนดินถิ่นเมืองโสม ด้วยวัดวาประดับไปด้วยไฟโคม ช่วยเล้าโลม โถมใส่จิตใจเรา สายลมหนาวผ่านพัดสกัดจิต ฉุกให้คิดถึงความหลังฉันกับเขา คำสาบาน ตามติดเป็นเหมือนเงา ประหนึ่งเผาดวงจิตใจให้แหลกลาน จากวันนั้นที่เขาเลือกเดินจากไป น้ำใสๆเริ่มรินไหลแลไม่หวาน เก็บน้ำตา แสนเจ็บไว้ ในดวงมาน รอวันผ่าน เพียงพ้นไป สักครึ่งปี เดินย่องเยื้องย่างย่องไปในวัด เอามือพัดโบกบายไล่แสงสี ที่ส่องจ้า เจริดจรัสไร้ราคี ณ ที่นี่ สีทองส่องประกาย เหมือนลุดลอยล่องไปในความฝัน ที่ถักทอปอปั้นมาเป็นสาย สินแห่งแร่ ทองคำส่องประกาย จำจนวายวัดนี้ที่แดนโสม...
นาฬิกาอารมณ์บูด 28 ส.ค. 2551 22:45 น. - ID 118375 
1303
1
0
29 สิงหาคม 2551 05:47 น. - comment id 890899
เพราะมากค่ะพี่แต่เศร้าจัง
29 สิงหาคม 2551 06:45 น. - comment id 890905
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณนาฬิกาฯ
ไพเราะค่ะ
เป็นเพลงได้
29 สิงหาคม 2551 09:38 น. - comment id 890946
เหนื่อยหนักก็พักก่อนดีไหมคะ สบายดีนะหายไปนานเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
