หน้าส่วนตัว
ฉันใช้เมาส์พลิกไพ่ ใบแล้วใบเล่าอย่างใจลอย แว่วเสียงใครคนหนึ่งบอกมาในสำนึกเกมกระจอก เสียงบอกอย่างนั้น และฉันยิ้มบาง ๆ
ในบางครั้งเกมกระจอกอย่างนี้ก็ไล่ฉันเสียจนแต้มยอมแพ้ เสียงในสำนึกบอกฉันว่า
ใจเย็น ๆ สิโว้ย เปิดไม่ดูตาม้าตาเรือแบบนี้ กี่ชาติก็แพ้
ฉันยอมแพ้ พร้อมกับหลับตาลง ส่ายหัวคล้ายจะไล่ความสับสนที่เกิดขึ้นในจิตใจ
นี่จะไม่ให้ความเห็นอะไรหน่อยหรือ เสียงเหมือนใครอีกคนตอกย้ำความรู้สึก ฉันรู้เพียงว่า ความเห็นของฉันมันจะสำคัญกับใครสักแค่ไหน ทุกคนมีสิทธิ์คิด ทุกคนมีสิทธิ์รู้สึก สิ่งที่ฉันคิด
สิ่งที่ฉันรู้สึกมันจะตรงใจใครสักเพียงไหน
ฝนตกปรอย ๆ อีกแล้ว โว้ยเบื่อ ความร้ายกาจของฉันมันตะโกนก้องออกมา
เงียบหน่อยสิ ฝนตกปรอย ๆ เนี่ยสดชื่นชมัด ดูสิภูเขาสีเขียว เรียวรุ้งสลับสี สวยออกอย่างนี้ มันน่าเบื่อที่ตรงไหน พอฝนหยุดนะ ก็พักฟังนกร้องเพลง เพลินเชียว หยุดพล่านสักทีเถิด หัดยอมรับความจริงบ้าง ไอ้ด้านดีฉันประท้วงออกมาบ้าง
หยุดมองโลกในแง่ดีสักทีจะได้ไหม ใครที่ไม่ยอมรับความจริงหา เนี่ยฝนปรอยตั้งแต่หัวค่ำยันสายข้าวปลายังไม่ได้กินสักคำ ดีอีกไหม สงสารไหม ร่างกายเธอ ที่ต้องมาทนรับความงี่เง่า นอนฟังเสียงฝน
มองรุ้งสลับสี ท้องมันร้องโครกคราก ได้ยินไหม มือมันสั่นเทา ร่างกายมันหนาวสะท้าน เคยฟังมันไหม จะพล่ามอีกนานเท่าไร ไอ้โลกที่สวยงาม มันทำให้เธอมีวันต่อไปได้หรือเปล่า ลองคิดบ้างสิ ไอ้เจ้าร้ายกาจ
มันตะโกนเถียงเสียงกร้าว
เออ อย่างน้อยฉันก็รับรู้ว่าโลกนี้ยังมีความดีงามอยู่ ถ้าเธอลองมองทุกสิ่งสวยงาม เธอก็จะสุขหัดมองอะไรรอบ ๆ ข้างอย่างไตร่ตรอง มองดูเหตุดูผล มองดูผู้คนที่แตกต่าง ทุกคนล้วนดีงาม แม้
ว่าจะทุกข์เพียงใด หากเราอดทน เข้าใจ เราก็จะผ่านมันไปได้ไม่ใช่หรือ เธอจะร้องกู่ไปทำไมกันในเมื่อเธอไม่สามารถสั่งฝนให้หยุดได้ ยังมีอีกหลายวิธีที่เธอจะทำได้ดังต้องการ โดยที่ไม่ตะโกนด่าฝนหรือต่อว่าคนผู้ซึ่งเป็นเจ้านายเธอ
เจ้าด้านดีของฉันยังโต้เถียง
และมันยังเถียง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดง่าย ๆ
เฮ้ย อีกเสียงตวาดก้องแว่วเข้ามาในสำนึก
เฮ้ย พวกแกหยุดเถียงกันสักทีเถอะวะ รำคาญจริง พวกแกเนี่ยมันยังไงกัน ฝนมันตกก็ช่างหัวมัน หาอย่างอื่นทำไม่ดี
กว่าหรือ ไม่ต้องมัวมานั่งทะเลาะกัน นั่นไงร่ม หยิบมันออกมากาง แล้วทำตามที่คิดเถอะ จะไปกินข้าว หรือ จะดูเมฆดูรุ้ง มันก็กันไม่ให้เปียกได้ทั้งนั้นแหละ จะมัวเถียงกันได้ประโยชน์อะไร หยุดทำ หยุดคิดอะไรโง่ ๆ เสียที พวกแกทะเลาะกันได้ประโยชน์อะไร ภูเขามันสวยกว่าเดิมไหม รุ้งมันมีสีเพิ่มขึ้นรึก็เปล่า ท้องมันหยุดโครกครากก็ไม่ใช่ มือมันหายสั่นก็ไม่ได้ ที่สำคัญมันไม่ได้ทำให้หายหนาวได้ ถ้าพวกแกกางร่มไปกินข้าว หยิบเสื้อตัวหนามาใส่ แล้วเดินไปดูภูเขา ดูรุ้ง ฟังเสียงนกมันจะไม่เข้าท่ากว่าหรือ ไปกันได้แล้ว ร่มวางอยู่โน่นอย่ามาเถียงกันให้รำคาญอีก ไป ไอ้พวกโง่
ฉันแพ้ไพ่อีกแล้วในตานี้ แต่สำนึกฉันมันไม่ยอมแพ้ มันยังบอกว่า หยิบร่มใส่เสื้อตัวหนา แล้วเดินออกไปกินข้าว
ก่อนจะกลับมานอนฟังเสียงฝน มองรุ้งหลากสี อื้มมมมมมมมมมม สุขไม่เลวเชียววววววววววว
ร้อยฝัน 15 ก.ค. 2549 10:49 น. - ID 6947 
1481
6
0
15 กรกฎาคม 2549 23:29 น. - comment id 88900
มิน่าเหม็นกลิ่นควันไฟ อยู่กรุ่น ๆ ท่านเรไร แล้วท่านไปอยู่เสียที่ไหน ไยไม่โดนย่างด้วยล่ะ บางครั้งที่สับสน คิดอยู่หลายตลบ ในตัวตน ไม่มีใครที่เป็นคนดีได้ตลอดเวลา และไม่มีใครเป็นคนชั่วได้ตลอดกาล หลายครั้งที่ใช้สำนึกของตัวตัดสินใจ ไม่ใช่เพราะใคร แต่คือตัวเราเอง ขอบคุณค่ะ แดดเช้า เอ้า แอบอยู่ตรงไหนน๊า กระต่าย ตัวขนาดนี้ ที่แอบจะขนาดไหน อิอิ นกฮูกท้วงตาตัวเอง
16 กรกฎาคม 2549 03:30 น. - comment id 88902
นำมาอ่าน คนไทบ้านเดียวกัน..... ซำบายดีหนอ.....
16 กรกฎาคม 2549 15:09 น. - comment id 91633
ขอบคุณแสงไร้เงา คนบ้านเฮา ซำบายดีอยู่ เจ้าเป็นจั๋งได๋ ซำบายดีอยู่บ่
16 กรกฎาคม 2549 19:05 น. - comment id 91638
กีกี้ก็มักทะเลาะกับตัวเองเป็นประจำ .. ที่ผ่านมา ... จิตร้ายกะจิตดีมันก็ผลัดกันแพ้ - ชนะ .. ตอนนี้กะว่าจะไล่จิตดีออกจากบ้านเสียที .. เหลือจิตร้ายไว้ดีกั่ว .... มันส์กว่าแยะอ่ะ .. ทำอะไรไม่ต้องคิดด้วยอ่ะ .. ปล. เก่งแฮะ .. เขียนมั่งดีก่า ..
16 กรกฎาคม 2549 20:21 น. - comment id 91641
..
.. ฝนตกมาแล้ววว.. อิอิอิ .. ซาแว้ปป..
15 กรกฎาคม 2549 11:11 น. - comment id 91648
.....ก่อนฝนตกในคืนนั้น เสียงจั๊กจั่นโต้เถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ตัวหนึ่งโวยขึ้นมาว่า \"เอ็งร้องทำไมว่ะ พวกมนุย์เขาบอกว่าฟังแล้วมันชวนวังเวง ไปบอกพวกมันทำไมว่าฝนจะตก\" อีกตัวก็บอกว่า \"อ้าวก็มันเป็นธรรมชาติ มันเป็นสัญชาติญาณ ของข้านี่หว่า ข้าต้องร้องอยู่แล้ว เอ็งไม่ร้องก็เรื่องของเอ็งสิ\" วินาทีนั้นเกือบจะเกิดการวางมวยจั๊กจั่นอยู่รอมร่อ แล้วจู่ๆเสียงจั๊กจั่นเงียบหายไป ...เฮ้ย..ได้มาสองตัวโว้ย รีบเอาฟืนใส่กองไฟเข้า จะได้ปิ้งกินกัน ฝนตกก็อดกันพอดี ....อีกชั่วอึดใจฝนก็ตกลงมา ดับไฟกองนั้น แต่มันก็สายเกินไป ไม่มีเสียงจั๊กจั่นร้องอีกแล้ว เหลือแค่เศษปีก กับส่วนที่กินไม่ได้ ทิ้งไว้ข้างกองไฟกองนั้น
15 กรกฎาคม 2549 12:20 น. - comment id 91649
มองทุกอย่างเท่าที่จะเป็น ก็อยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข ... และเพียงพอ สงบ ง่าย งาม มองทุกอย่างด้วยอยากจะให้เป็น ก็อยู่อย่างทุกข์เข็ญ ... และคาดหวัง ฟุ้งซ่าน ดิ้นรนกระวนกระวาย สวัสดีค่ะ ... พี่ร้อยฝัน : )
15 กรกฎาคม 2549 13:20 น. - comment id 91651
ได้ยินเสียงสายฝนปนความเหงา มาคลอเคล้าเสียงใครใจอยากถาม เสียงสำนึกของใครใคร่ติดตาม ในนิยามแอบฟังเสียง ที่เถียงกัน ในบางครั้ง ในตัวตน ในความรู้สึก อาจสับสน กลับความนึกคิด แต่สุดท้าย ด้วยความเป็นเรา เราก็จะตามเสียงที่จะตามเสียงที่เป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา เสมอไป แวะ....มาแอบฟังเสียงจ๊ะ..เพื่อน...
16 กรกฎาคม 2549 22:02 น. - comment id 91656
กีกี้ เราก็ว่าจะไล่ไอ้เจ้าจิตดีมันหนีเหมือนกันแหละ จุ้นจัง อยู่กะไอ้ชั่ว ๆ มันส์กว่าเยอะ เนอะ ตอนนี้ฝนหยุดแล้วเจ้าเรนตัวน้อย ฟ้าสวย แดดใส แต่ร้อนไปหน่อยจ๊ะ
17 กรกฎาคม 2549 23:00 น. - comment id 91681
17 กรกฎาคม 2549 23:44 น. - comment id 91683
ขอบคุณค่ะ แนทตี้
18 กรกฎาคม 2549 15:48 น. - comment id 91697
แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2549 22:52 น. - comment id 91699
คุณลุงแก้วคะ งานนี้ไม่มีแพ้ชนะค่ะ มีแต่ตาอยู่ค่ะ ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ