24 พฤษภาคม 2549 22:57 น.
idaho
แปลกใจไหม ทำไม ถึงกลับมา
แปลกใจไหม หากว่า ฉันคิดถึง
แปลกใจไหม หากใจ ยังตราตรึง
แปลกใจไหม ที่หนึ่ง ยังคือเธอ
แปลกใจไหม ทำไม ฉันร้ายนัก
แปลกใจไหม อกหัก เลยเพ้อเจ้อ
แปลกใจไหม ขอรอ เพื่อพบเจอ
แปลกใจไหม ถ้าเพ้อ อยู่คนเดียว
แปลกใจไหม ถึงใคร จะเดียดฉันท์
แปลกใจไหม ไม่หวั่น ใครขบเขี้ยว
แปลกใจไหม บอกว่า รักจริงเชียว
แปลกใจไหม ไม่เกี่ยว เรื่องของใคร
คงไม่แปลก เพราะมี สิทธิ์คิดฝัน
คงไม่แปลก สายน้ำ ยังคงไหล
คงไม่แปลก สายลม ยังพัดไป
คงไม่แปลก ถ้าใจ ไม่เปลี่ยนแปลง
23 พฤษภาคม 2549 16:25 น.
idaho
ฉัน...หลบหลับในภวังค์ของความคิด
ฉัน...ตรึงติดกับอดีตที่เพ้อฝัน
ฉัน...ยังอยู่บนหอคอยที่ผุพัง
ฉัน...ไร้รังอบอุ่นจะพักพิง
เธอ...ดั่งดินให้ฉันกล้าก้าวเหยียบเดิน
เธอ...คือเพื่อนพร้อมเผชิญในทุกสิ่ง
เธอ...เปรียบดังกองไฟผิงอุ่นอิง
เธอ...คือความเป็นจริงในโลกลวง
แม้น...จักเจ็บจวนเจียนชะตาขาด
แม้น...จักถูกปรามาสกล่าวจาบจ้วง
แม้น...จักถูกชิงชังทุกข์ล้นทรวง
คนทั้งปวงหยามหมิ่นหมางมองเมิน
โลกจะร้องครวญคร่ำเสียน้ำตา
พสุธามหาสมุทรจะตื้นเขิน
บนถนนทุกสายไร้คนเดิน
โลกเผชิญความทุกข์ถาโถมมา
แค่มีเธอหลบลี้ในเงาฝัน
เป็นพลังที่เฝ้าใฝ่คอยค้นหา
แม้ไร้ทางเคียงข้างมินำพา
ขอศรัทธาในรักที่ฉันมี
21 พฤษภาคม 2549 21:42 น.
idaho
ความในใจอยากได้ครองความสุข
จึงลืมปลุกวิญญาณพ้นความฝัน
หลงละเมอเพ้อพร่ำไปวันๆ
วิ่งไล่ควันจับคว้าหวังอะไร
ชีวิตหนึ่งเกิดมาหาเฝ้าค้นหา
ทรัพย์คณาหรือชีวิตที่สดใส
หาคนคู่มาอยู่คอยรู้ใจ
หาสิ่งใดเที่ยวค้นอยู่ทุกวัน
อาจจำไม่พบเจอในชาตินี้
สมฤดีในทุกสิ่งคงน่าขัน
มีสุขทุกข์ปนคละสารพัน
นี่แหละคือเครื่องยืนยันชีวิตคน
19 พฤษภาคม 2549 16:18 น.
idaho
กระแทกกระทั้นกระหน่ำตำตีจนน่วม
มิสำรวมลีลาร้อนแรงเหลือ
ถือตะบองหยิบกระบอกเหยาะใส่เกลือ
เติมมะเขือพริกป่นใส่ลงไป
ให้สะใจซาบซ่านกระเพาะอาหาร
ห้าทวารกระเพื่อมเต้นอกสั่นไหว
หูตาแดงจัดจ้านร้อนข้างใน
แต่ยังใฝ่คะนึงฝันอยากลิ้มลอง
กระบอกเสียงเริ่มเพี้ยนและแตกพร่า
กระพริบตาเริ่มจะถี่หมดจองหอง
กะโหลกปวดแถบจะแตกล้มลงกอง
เธอสะใจไหมน้องแกงไตปลา
18 พฤษภาคม 2549 11:07 น.
idaho
ฉันคงไม่เข้มแข็งพอ
ฉันจึงท้อล้มลงเป็นคนพ่าย
ฉันจึงเจ็บทรมานจวนเจียนตาย
ฉันจึงไร้หัวใจตลอดกาล
เพราะเธอผลาญเธอล่าฆ่าความฝัน
เพราะเธอปันแบ่งใจให้ตัวหาร
เพราะเธอนั้นคงคล้ายไร้วิญญาณ
เธอจึงกร้านเก่งกล้าทำร้ายกัน
เพราะเราเลือกทางแยกที่แตกต่าง
เพราะความห่างดับทุกความโศกศัลย์
เพราะเธอมีตัวเขาเคียงข้างกัน
เพราะใจฉันมีคนคอยปลอบโยน
ปรารถนาครานี้ที่เหลืออยู่
จงรับรู้ความรู้สึกที่หักโค่น
คิดจะสานจุดไฟต่อให้ลุกโชน
แม้ไกลโพ้นหลักชัยมิท้อเลย
ทุกเกมโกงกลชั่วขุดมาใช้
เพื่อแผลใจได้ทายาคงไม่เฉย
เจ็บที่จำขอเอาคืนออกปากเปรย
ขอเอื้อนเอ่ยเล่าแจ้งแถลงเธอ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1137
