17 สิงหาคม 2545 10:09 น.
Jeminine
ฉันเคยมีความรัก...
เคยคิดว่ารู้จัก...มันมากพอ
บางครั้งหัวใจไหวท้อ
บางครั้งก็...สุขใจ
ฉันเพิ่งรู้ว่าความรัก...
ไม่ชอบทำความรู้จักกับคนใกล้
ยิ่งเข้าหามากเท่าไร
รักยิ่งไกลออกไปทุกที
ความรักเหมือนเด็กแสนซน
วกวน..ไม่อยู่กับที่
บางครั้งรักนั้นแสนดี
บางทีกลับร้ายเหลือใจ
ฉันอยากรู้จักความรัก...
อาจยากเกินเข้าใจได้ง่าย
อยากรู้จักรักที่ดีกับใจ
หากมีเธอสอนให้...จะตั้งใจเล่าเรียน ^-^
13 สิงหาคม 2545 21:46 น.
Jeminine
แม้กายจะห่าง...
แม้บางอย่างเปลี่ยนไป
แม้จะเต็มไปด้วยความอ่อนไหว
แต่เหนือสิ่งอื่นใด..คือความคิดถึง
แม้จะดูว่าเย็นชา...
แม้ว่าท่าทีไม่ซาบซึ้ง
แม้ข้างกายมีใครคนหนึ่ง
แต่คนที่คิดถึง...ก็เป็นเธอ
แม้ฟ้าจะกว้าง...
แม้หวังจะเก้อ...
แม้ไม่อาจได้พบเจอ
แต่จะรักเพียงเธอ..เหนืออื่นใด
5 สิงหาคม 2545 22:13 น.
Jeminine
หากแม้หัวใจเหงา
จะเห็นแสงดาวสวยได้ ไฉน
แม้บทกวีที่เขียนไป
จะเป็นอื่นใด นอกจากเหงา
เห็นแต่ฟ้าเวิ้งว้าง...
หนาวน้ำค้างในคืนเศร้า
เสียงใบไม้ไหวเบาเบา
ยังฟังเศร้า...สะเทือนใจ
ฉันเป็นแค่คนเหงา
เกินปัดเป่าความอ่อนไหว
คิดถึงคนแสนไกล
เหงาเกินใจ...จะทัดทาน
30 กรกฎาคม 2545 22:28 น.
Jeminine
ในเย็นย่ำ...ฟ้าพรำฝน
ฉันยืนอยู่บน ความเหว่ว้า
หนาวลมฝน ที่หล่นมา
ใต้ชายคา...ตรงข้างทาง
ไม่มี..คนรู้ใจ
ไม่มีใคร..เคียงข้าง
รอเวลา ฝนจาง
แอบอ้างว้าง เดียวดาย
คนรักกัน..ผ่านไปมา
ฝนหมดฟ้า ไม่หวั่นไหว
เขาคง ไม่หนาวกาย
เพราะอุ่นใจ...อุ่นสายตา
ค่ำนี้...ฉันคงหนาว
เพราะไร้เงา คนห่วงหา
อยู่ตรงนี้ หรือนอกชายคา
แก้มก็เปียกฝนจากตา...เหมือนเดิม
22 กรกฎาคม 2545 21:33 น.
Jeminine
แม้โลกจะกว้าง....
หรือบางครั้งเหน็บหนาว
ฉันจะกอดตัวเองเบาเบา
รอจนถึงเช้าของอีกวัน
จะเข็มแข็ง..เหมือนที่เธอหวัง
ก้าวไปบนเส้นทางที่เคยฝัน
แม้ในความจริง....เราจะไม่มีกัน
หากแต่ฉัน...จะมีเธอในใจ
แม้ความรักจะพ้นผ่าน ....
ความรู้สึกจากวันวาน..ไม่เคยเลือนหาย
ภาพเธอ...ตรงกลางใจ
จะเก็บไว้...ให้เนิ่นนาน
จะขอคิดถึงเธอ...เรื่อยไป
เธอคือแสงจันทร์อุ่น..อาบใน..ใจของฉัน
อาจไม่นานเนิ่น...เท่ากับตลอดกาล
แต่จะนานเท่าที่ฉัน...ยังหายใจ
หน้าส่วนตัว
882
