2 มีนาคม 2545 23:45 น.
Jeminine
ในอากาศที่ว่างเปล่า
หัวใจของคนเหงา กำลังลอยเคว้งคว้าง
อยากมีใครให้คิดถึงบ้าง
เพราะความรักถูกปล่อยวางมาเนิ่นนาน
ในความเหงาที่บาดลึก
นั่งมองดาวจนดึก แล้วเพ้อฝัน
หัวใจ..ที่ยังไร้คนผูกพัน
รอบรอบตัวนั้น ยังคงเดียวดาย
อยากเอ่ยคำว่ารักกับใครสักคน
เผื่อว่า ความร้อนรนนี้..จะจางหาย
กระซิบคำรักเบาเบาฝากดาวไป
ทั้งที่รู้ว่าไม่มีใครจะรับฟัง
ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่ง...
ชีวิตของฉันอีกครึ่ง..จะถูกเติมเต็มด้วยความหวัง
บางที...ความรักนั้นอาจจะกำลังเดินทาง
และใครคนนั้นจะมาพบกับคนอ้างว้าง..คนที่กำลัง..รอคอย
อิอิ เขียนเล่นเล่น ^-^
2 มีนาคม 2545 23:16 น.
Jeminine
ฉันเขียนจดหมายให้เธอ...
เหมือนที่เคยทำเสมอเสมอ ตอนเธอไม่อยู่
เล่าเรื่องแต่ละวัน..ที่ฉันอยากให้เธอรู้
เวลาที่เธอไม่อยู่...ฉันทำอะไร
ฉันเก็บดอกไม้มาฝาก...
จัดไว้ในแจกันลวดลายน่ารัก..สดใส
การ์ดเล็กเล็ก...ตัดเป็นรูปหัวใจ
มีลายมือเขียนเอาไว้ ว่ารักเธอ
ฉันจะร้องเพลงรักของเรา
เหมือนที่เคยร้องให้เธอฟังเบาเบา เสมอเสมอ
จะยิ้ม จะหัวเราะ เหมือนเมื่อวันแรกเจอ
ในขณะที่มองรูปถ่ายของเธอ...แล้วหัวใจก็เหม่อไปแสนไกล
ฉันจะเข้มแข็ง..ให้เสมือนว่าเธอยังอยู่
ทั้งทั้งที่ไม่รู้...ว่าตอนนี้ เธออยู่ที่ไหน
ดอกไม้แห้ง ในแจกันเก่าเก่า ที่วันแล้ววันเล่าต้องทิ้งไป
และจดหมายที่ถูกวางทิ้งมากมาย...ที่เธอไม่เคยได้อ่านมัน
ฉันเขียน...และเก็บมันใส่กล่อง...เอาไว้
ทั้งจดหมาย การ์ด และของขวัญ
หวังลมลมแล้งแล้งว่า...เธออาจจะกลับมาในสักวัน
ถึงแม้วันนั้นจะไม่มีฉัน...
แต่สิ่งเหล่านี้คงพอบอกได้ว่าตลอดเวลาที่ผ่าน
...ฉันยังคงรักเธอ
1 มีนาคม 2545 23:31 น.
Jeminine
ถึงแม้ไม่เคยอยู่ในสายตา...
ฉันอาจต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อให้เธอเห็น
อาจดูเป็นสิ่งไร้คุณค่า..เธอจึงตอบกลับมาด้วยแววตาชาเย็น
แต่ฉันยังหวัง ว่าเธอจะมองเห็นในสักวัน
ถึงแม้ไม่เคยอยู่ในหัวใจ...
ไม่เคยมีผลกับอะไรอะไรในใจฉัน
จะมีเพียงเธอคนนี้ เป็นคนสำคัญ
เป็นคนในความฝัน..สำหรับฉัน เรื่อยไป
ถึงแม้มันจะดูว่า...ว่างเปล่า...
เหมือนหยดน้ำที่ซึมลงทรายเบาเบาแล้วจางหาย
ถึงแม้ไม่มีอะไรกลับคืนมา..จากหยาดเหงื่อและน้ำตาที่เสียไป
จะยังคงเก็บเธอไว้ในใจ..ไม่ว่านานแค่ไหน ก็เหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
2910
