24 ตุลาคม 2546 22:05 น.
|NdEpEndEnT
ตื่นเถิดเช้าวันใหม่
ล้างอารมณ์อ่อนไหวในหลับฝัน
สร้างพลังกล้าแกร่งในฉับพลัน
หมายฝ่าฟันมารผจญรอบกายา
ปัจจุบันเภทภัยคร่าชีวิต
เนื่องด้วยจิตกิเลสเกาะเกิดตัณหา
มั่วสุมมัวเมามายา
ฉุดชีวาจมดิ่งดับภวังค์
- -
24 ตุลาคม 2546 21:47 น.
|NdEpEndEnT
เรียนไปทำไมกัน
เรียนทั้งวันดั้นด้นไป
เรียนวิชาเป็นอันใด
เรียนแต่ไหนแต่ไรมา
เรียนแล้วได้อะไรบ้าง
เรียนทุกอย่างทุกสาขา
เรียนจดจำท่องวิชา
เรียนเสกสรรค์ค่าคู่ควร
เรียนรู้โลกยิ่งใหญ่
เรียนเข้าไปทั้งหมดมวล
เรียนแต่สิ่งยียวน
เรียนจบสุดท้าย . . . ได้อะไร
- -
24 ตุลาคม 2546 21:28 น.
|NdEpEndEnT
เครื่องจักรมิเคยเหนื่อย
ไม่ปวดเมื่อยเหมือนหลังฅน
งานหนักไม่เคยบ่น
หรือย่อย่นสักคราใด
คือผลิตผลอันล้ำค่า
หรือพิษยาคอยอาบไล้
ความจริงเป็นเช่นไร
คำตอบอยู่ในการกระทำ
มีพลังจากไฟฟ้า
คอยเยียวยาโซ่จองจำ
หยดเหงื่อถูกเหยียบย่ำ
จากน้ำมือมนุษย์ชน
- -
19 ตุลาคม 2546 22:10 น.
|NdEpEndEnT
หนังสือเพื่อนชีวิต
พันผูกมิตรโลกอีกใบ
มนตร์เสน่ห์ให้หลงใหล
ตกหลุมไปจินตนาการ
หนังสือคือโลกกว้าง
ละมุนบางอักษราสาร
เงียบเงียบหยิบมาอ่าน
จึงซึมซับในหัวใจ
19 ตุลาคม 2546 21:44 น.
|NdEpEndEnT
เริ่มเข้าบ่ายฝนตก
เม็ดฝนปกคลุมยอดหญ้า
เย็นย่ำอุ่นอุรา
มองปลายนาพาใจลอย
เหม่อเหม่อจิตวกวน
เริ่มสับสนบอกสักหน่อย
จุดหมายที่พร่ำร้อย
บัดนี้หายไปไหนกัน
ยิ่งโตเป็นผู้ใหญ่
เจริญวัยอยู่ทุกวัน
หนทางต้องบากบั่น
ฝ่าขวากหนามทางชีวิต
หน้าส่วนตัว
844
