30 สิงหาคม 2546 17:40 น.
|NdEpEndEnT
ควันฟุ้งคลุ้งขจาย
บ่มิวายมิรู้สิ้น
บดบังเมฆายิล
ระร่างรักระเริงรอน
มองฟ้าไม่เห็นฟ้า
ด้วยเพราะว่าเงาสลอน
ก้อนเมฆถมึงมรณ์
สิขจรจะก้องไกล
นภาสิร่อนรัก
ใจเคยพักฤไฉน
จูบฟ้าฤจูบใด
ถวิลในห้วงอารมณ์
คลื่นลมฟะฟอดฟัน
ระดรมรันได้เสพสม
ฟ้ากว้างร้าวระทม
ให้ตรอมตรมอุราราน
ณ ห้วงแห่งภวังค์
ใจก็พังมลายผ่าน
เจ็บลึกทุกสถาน
เมื่อวันวานร้าวในทรวง
ใครเลยที่ได้พบ
ได้ประสบทะลุล่วง
ใจนี้ที่เคยหวง
ฤกร่อนกลวงอยู่ภายใน
โศกเศร้าให้สลด
ทุกข์ระทดประโลมไล้
กายาน่าหลงใหล
ชวนความใคร่ได้อิ่มเอม
- -
26 สิงหาคม 2546 16:35 น.
|NdEpEndEnT
อรุณรุ่งยามเช้าไม่ได้นอน
ใจฉันอาทรใครฅนหนึ่ง
คือ อะไรนะให้ฉันรำพึง
มันตราตรึงในกายา
แหวกม่านแห่งห้วงสุข
โรมรันรุกสู่สวรรค์วิมารา
ในภวังค์ฉันจมดิ่งสู่นภาฟ้า
เฮ้อ ใจต้องมารับกรรมอีกทำไม
ฉันชอบเธอได้ไหมใครบางฅน
ใจฉันร้าวรนอยากอยู่ใกล้
เธอคงเห็นฉันเป็นฅนไกล
ไม่เป็นไรหากฉันรู้สึกดีดี
ขอบคุณทุกเวลาที่มีให้
แม้เพียงหนึ่งในของวันปี
ได้ครึ่งหนี่งครึ่งเสี้ยวของนาที
เธอฅนดีของฉันอยู่ในใจ
- -
ไม่รู้ว่าจะเรียกอะไร
หรือเพียงความใคร่ที่ผ่านผัน
หรือเพียงฅนแห่งความเศร้าของคืนวัน
หากใจฉันปันอะไรในกายให้เธอ
ยามเธอร้างลาในแห่งหน
ใจฉันทุกข์ทนอยู่เสมอ
ใจพร่ำเรียกหาให้อยากเจอ
ใจฉันเพ้อรำพันเธอฅนเดียว
- -
หรือฉันบ้าไปแล้วใครบางฅน
ใจฉันร้าวรนโหยหาใคร
เธออยู่เวิ้งฟ้าไกลแสนใจ
แต่หัวใจของฉันโหยหาเธอ
- -
แด่เธอ - - ฅนของความใคร่มั้ง
ขอบคุณ - - ที่รู้สึกดีดี
- -
เธอแปลก ฉันแปลก แล้วบังเอิญมาพบกัน
เดินฅนละเส้นทาง แต่มาบรรจบ ฉันไม่รู้ พรุ่งนี้จะเป็นเส้นขนานหรืออย่างไร
เพราะฉันไม่สามารถ หยั่งรู้ฟ้าดิน
แต่อยากให้รู้ ฉันโหยหาเธอมาเคียงข้างกาย ได้ไหม
- -
เกลียดความรู้สึกตัวเองที่สุด
- -
26 สิงหาคม 2546 16:06 น.
|NdEpEndEnT
เป็นอะไรฉันวันนี้
อยากวิ่งหนีทุกสิ่งตรงเบื้องหน้า
ไม่อยากพบอยากอยากเจอทุกชีวา
เหมือนฉุดคร่าฉันสู่บ่วงทุกข์
รู้ไหม ใจฉันวันนี้ช่างว้าวุ่น
ด้วยเพราะจิตหมองขุ่นไร้สุข
อย่าเลยอย่ามารุมเร้ารุก
อย่ามาปลุกหัวใจฉันได้ไหม
ความรู้สึกดีดีมันหมดสิ้น
ต้องฝืนกลืนกินทุกสิ่งใด
ไม่ใช่เธอไม่ใช่รักที่เป็นไป
เธอคือใคร เธอคือเพื่อนของฉันเอง
- - -
ขอนะ เพื่อนฅนดี
ความรู้สึกที่มีแค่เพื่อนเท่านั้น
ขอบคุณที่เป็นเช่นดวงตะวัน
หัวใจฉันน้อมรับมิตรไม่ตรี
ฉันไม่เคยคิดเอาเพื่อนเป็นแฟน
ฉะนั้นอย่าคลอนแคลนความรู้สึดีดี
เป็นเพื่อนรักเพี่อนเกลอทุกราตรี
สิ่งที่มีในหัวใจฉันขอบคุฯ
ฉันรู้เธอเจ็บ
แต่ หากมันจะเป็นฉันไม่ชอบ
มันจะทำให้ความสัมพันธ์บั่นทอน
และที่สุด ฉันจะทำตัวไม่ถูก
แล้วมันจะเริ่มห่างๆๆ
ได้โปรดเข้าใจสิ่งที่ฉันคิด
ขอบคุณ
23 สิงหาคม 2546 21:42 น.
|NdEpEndEnT
ฝนตกตอนเย็นให้เปล่าเปลี่ยว
เงียบเชียบเชียวในห้องของนักฝัน
ทันใดนั้นสายฟ้าฟะฟาดฟัน
ถูกโรมรันจนมิอาจตั้งตัวนิ่ง
ใจไหวกายเคลื่อนต้องหลีกหลบ
ฤ บรรจบแห่งใดหรือจมดิ่ง
กายาไร้ลมหายใจไม่ไหวติง
เหมือนถูกทิ้งสู่ห้วงเมฆอันมืดหม่น
ฟ้าตอนนี้ทำไมถึงมืดมิด
ฤ สวรรค์ปกปิดทางเดินดั้นด้น
หากต้องฝืนกลืนกล้ำวังเวียนวน
ใจสับสนเดียวดายใต้ฟ้าดำ
23 สิงหาคม 2546 21:20 น.
|NdEpEndEnT
ชีวิตฉันท้อแล้ววันนี้
ทำไงดีช่วยบอกเล่าขับขาน
ฉุดฉันขึ้นจากบ่วงมาร
แหวกว่ายม่านธุลีผ่านแผ่นภพ
กายฉันล่วงสุดลึกวิเวกเปลี่ยว
ใจดวงเดียวร้าวรานปะทะทบ
กับอากาศปรวนแปรต้องสยบ
สร้างทำนบกั้นใจกายออกจากกัน
วันล่วงคืนผ่านลมหายใจ
มีไว้ทำไมนะหัวใจมันยิ้มหยัน
หัาเราะเลยหัวเราะสิ หัวเราะทุกวัน
ช่างน่าขันตัวฉันเป็นอะไร
เป็นฅนโง่ของโลกสร้าง
รวงรังร้างลาแล้วลู่แลไฉน
จ่มดิ่งสุดขั้วชีวาลัย
ร้องฝักใฝ่เรียกหาอิสรภาพ
- -
หน้าส่วนตัว
815
