2 ตุลาคม 2547 07:46 น.
pepper_328
ผู้หญิงคนนึงซึ่งอยู่อย่างเดียวดาย
ผู้หญิงที่จมหายไปกับแห่งหนไหน
ไม่มีใครเห็นแม้เพียงผู้ใด
ทุกบดบังไว้ที่ห้วงของเงาบางบาง
แม้เพียงคนนึงที่ฉันมองหา
เค้ายังไม่มาลดตัวลงเคียงข้าง
คงเป็นแค่ความหวังเลือนลาง
ฉันคงต้องอยู่ตรงข้างล่างคนเดียว
ไม่รู้ต้องถูกเงาร้ายโอบหุ้มอีกเท่าไหร่
มีใครบ้างมั้ยสนใจแลเหลียว
ช่วยพาฉันออกไปจากใยบางที่อยู่เพียงผู้เดียว
ให้พ้นจากสายใยเกี่ยวที่พันจนหมดหนทาง
1 ตุลาคม 2547 19:53 น.
pepper_328
วันนี้ที่เธอมาคงเป็นเรื่องนั้นใช่ไหม
เรื่องที่เธอจะบอกลากันง่ายๆก่อน
ฉันทำใจแล้วแต่ทนไม่ได้ที่ต้องตัดรอน
ฉันรู้แล้วเพราะตอนที่ผ่านมาเธอดูเปลี่ยนไป
ความรู้สึกบางๆของฉันในวันนั้น
ฉันคงเดาได้ไม่ผิดเลยใช่ไหม
เพราะความอ่อนโยนของเธอลดน้อยลงไป
แววตาที่สดใสหม่นหมองกว่าที่เคย
ความห่วงใยฉันยังอยู่รู้รึป่าว
ได้โปรดช่วยส่งข่าวคราวอย่าเมินเฉย
หรือนั่งคุยกันอย่างนี้ด้วยแววตาที่ไม่คุ้ยเคย
รู้มั้ยมันไม่ดีเลยไม่ใช่เธอ
ที่ผ่านมาอาจเป็นเพราะฉันทำตัวไม่ดี
อาจจะขี้เบื่อขี้น้อยใจเสมอ
อาจดูไม่สนใจไม่ใส่ใจไม่อยากเจอ
แต่อยากให้รู้ไว้เสมอถ้าเธอคือคนที่ฉันยังห่วงใย
ไม่เป็นไรหากวันนี้เธอต้องการจะเอ่ย
อย่าเพิ่งพูดเลยฉันขอพูดก่อนจะได้ไหม
เพราะดูเธอคงไม่เจ็บปวดอะไร
แต่ฉันเจ็บปวดมากมายแต่ต้องกลั้นมันไว้ด้วยตัวเอง
ก็ยังคิดอยู่ว่าจะอยู๋ได้รึป่าว
อาจต้องถูกความปวดร้าวกข่มเหง
แต่จะทำไงได้ต่อไปนี้คงต้องอยู๋ด้วยตัวเอง
พร่ำบรรเลงความเหงาเศร้า เคล้าน้ำตา
28 กันยายน 2547 08:08 น.
pepper_328
...เธอ...
วันนี้ฉันมีใครคนหนึ่ง
เค้าซึ่งให้ความห่วงใยกับฉัน
รัก ห่วงใย คอยแบ่งปัน
ในสิ่งดีดีที่มันขาดหายไป
อยากถามเธอวันนี้จะดีรึป่าว
ว่าฉันคนนี้มีดีที่ตรงไหน
คงจะทำให้เธอคอยลำบากใจ
จนไม่ได้ไปทำอะไรซักที
แต่อย่างน้อยเธอก็ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง
ได้รูซึ้งว่ายังมีเจ้าชายองค์นี้
ที่จะยังอยู่เคียงข้างต่อไปด้วยความภักดี
ทำให้ฉันคนนี้ไม่อ้างว้างอีกต่อไป
...เขา...
วันนี้ฉันมีคนแสนดีคนหนึ่ง
เธอผู้ซึ่งแสนงอนคนนี้
ต้องคอยเอาใจ ห่วงใยทุกนาที
ใม่ให้เธอคนนี้ต้องหนีฉันไปไกล
รักเธอรู้รึป่าว
รักที่สุดเลยรู้บ้างไหม
หลายครั้งฉันพร้อมให้เธอเอาแต่ใจ
ฉันยอมได้ถ้าเป็นเธอ
แต่อย่างน้อยเธอก็ทำให้ชายคนหนึ่ง
ดึงดันจะปกป้องเจ้าหญิงองค์น้อยเสมอ
จะคอยเคียงข้างห่วงใยใกล้ๆเธอ
จะฝันละเมอถึงเธอทุกค่ำคืน
11 กันยายน 2547 23:01 น.
pepper_328
หลายๆสิ่งที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป
ยังมีสิ่งหนึ่งในใจที่ยังไม่เคยหาย
คือความมั่นคง ห่วงใยที่มีไม่เสื่อมคลาย
ยังคงอยู่เรื่อยไปพร้อมความผูกพัน
อยากขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่ทำให้เธอได้อยู่เคียงข้างฉัน
ทำให้เราได้อยู๋ใกล้ๆกัน
ทำให้ฉันไม่เหงาเหมือนอย่างที่เคย
จนวันนี้เธอคงอยากได้ยินคำคำหนึ่งใช่ไหม
เธอเคยบอกฉันแต่ฉันกลับทำเฉย
ได้เวลาที่ฉันเป็นฝ่ายต้องเอ่ย
บอกให้เธอได้รู้เลยว่า รัก มากเพียงใด
20 สิงหาคม 2547 20:52 น.
pepper_328
เธออาจจะเหนื่อยหน่อย
ที่ต้องคอยทำให้ฉันยิ้มได้
อารมณ์เสียบ่อยๆอยู่เรื่อยไป
เธอยังทนได้ไหมกับนิสัยขี้งอน
เธอจะเคยรู้รึป่าว
ตอนหนาวอยากมีเธอนอนกอดหมอน
ตอนหลับอยากมีเธอคอยกล่อมนอน
อยากให้ทุกๆตอนมีเธอ
อยากถามว่าเหนื่อยไหม
ที่ต้องทำตามใจฉันเสมอ
ต่อไปนี้นิสัยไม่ดีจะไม่เจอ
จะเป็นคนดีให้เธอได้อุ่นใจ
อีกหน่อยเราต้องไกลรึป่าว
ฉันยังรู้สึกหวั่นไหว
หากเราไม่ได้อยู่ใกล้กันจะทำไง
เธอจะมั่นคงหรือไม่แต่ฉันไม่เปลี่ยนไป
ถ้าเธอไม่เปลี่ยนแปลง
หน้าส่วนตัว
1057
