11 มีนาคม 2546 17:05 น.
pepper_328
.+*+..+*.ไม่อยากเดินช้า
เมื่อเธอเดินมา
ไม่อยากสบตา
เมื่อเธอเข้าใกล้
ไม่อยากแอบยิ้ม
เมื่อเธอสุขใจ
เพราะกลัวเธอรู้
ว่าใจแอบปลื้มเธอมานาน.+*+.
11 มีนาคม 2546 16:55 น.
pepper_328
ปิดเทอมนี้เหงาจะตาย
เช้าสายบ่ายไม่ได้เห็นหน้าเธอสักครั้ง
ทั้งๆที่ปกติเคยได้ยินเสียงเฮฮาแว่วมาให้ฟัง
ก็เลยอยากให้ถึงหลังปิดเทอมนี้เร็วๆจังเลย
ทุกๆทีๆม่เคยจะหวัง
สบายใจทุกครั้งและกลับเฉยๆ
ตอนนี้รู้สึกว่าไม่คุ้นเคย
ทั้งๆที่ผ่านมาเฉยๆและไม่เดียวดายเลย..สักวัน
10 มีนาคม 2546 08:42 น.
pepper_328
เธออาจไม่เคยคิดที่จะห่วงใย
ฉันคิดไปเองใช่มั้ยตั้งแต่ครั้งหลังถึงทุกวันนี้
แล้วที่เธอชวนกันไปทักกันว่าสบายดี
คำคำนี้คงไม่มีความหมายสำหรับเธอ
เธอพูดมันออกมาง่ายๆ
เดี๋ยวเดียวหายดั่งสายลมพัดมาเผลอ
คงเป็นเพียงลมปากง่ายดายของเธอ
แต่ผู้หญิงอย่างฉันได้เจอคงหลงไปอีกนาน
เธออย่าคิดว่าผู้หญิงไร้ความหมาย
พูดมาง่ายจบลงง่ายไม่สงสาร
ความจริงของเรื่องคือมันทรมาน
เพราะคำพูดที่หว่านล้อมซะจนต้องจนมุม
9 มีนาคม 2546 20:53 น.
pepper_328
ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดู
ว่าแต่ผู้หญิงอยู่ได้ไอ้ปากหมา
ใจมึงดำสนิทยิ่งกว่ากา
ปากอย่างหมาจะหาเมียได้หรือมึง
สมองมึงเรอะฉลาดเท่ากับควาย
อีโง่หลายใครแฟนมันตาไม่ถึง
มีแต่ควายไล่จีบควายอย่างมึง
ปากเหม็นหึ่งน่าตบ. ..แต่กลัวเสนียดติด
9 มีนาคม 2546 19:41 น.
pepper_328
ใต้สะพานสายรุ้งที่ทอสาย
รอยยิ้มพริ้มพรายที่ส่งให้บนใบหน้า
ลึกซึ้งจับใจพร้อมนัยน์ของแววตา
เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดของหัวใจ
รอยยิ้มที่ให้วันนั้นหายไปดั่งความฝัน
รวดเร็วจนไม่ทันตัดใจได้
สื่อมาเร็วหายไปเร็วจริงนะสายตาที่ทอประกาย
จะให้ฉันตามหาไหนได้...จริงจริงเลยนะคนใจร้ายอย่างเธอ
ถึงแม้เธอจะเป็นเพียงเงา
แต่เธอก็ทำให้ฉันเผลอ
เฝ้ารอวันที่สายรุ้งทอดมาบรรจบเจอ
เฝ้ารอตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอ..
และได้แต่เพ้อถึงคนใจร้ายทุกทุกคืน
หน้าส่วนตัว
722
