23 สิงหาคม 2547 03:13 น.

เพียงเส้นสมมุติที่พร่าเลือน

pigstation

แผ่นดินเป็นผืนเป็นแผ่นเดียว
มีสองชายฝั่งแน่นเหนียวทะเลเชื่อม
ท้องฟ้าไม่เคยฉีกขาด
มีบรรยากาศถักทอ

   เพียงภูเขากั้น แม่น้ำขั้นเป็นเขตแดน
เผ่ามนุษย์ก็สุดจะนับได้
เปล่งเสียงออกภาษาเป็นหมื่นแสน
ทั้งที่แทนค่าหมายในภาษาคือความจริง

  และแล้วเขตแดนก็ขีดขึ้น
ไอทะมึนกระบอกปืนชี้เข้าใส่
อีกลวดหนามกีดกันกั้นกันไป
แล้วหัวใจก็ล้อมไว้ด้วยทิฐิ

  ภาษาเขียนเลียนเสียงภาษาพูด
การเจรจาทางการฑูตก็หมดความ
หอมแก้มกอดกันได้ไหม ? แทนสงคราม
ใคร่ขอถามอำนาจใดหรือ จึงละได้ความเมตตา

  เส้นสมมุติที่พร่าเลือน
ยังย้ำเตือนความต่างที่ห่างสันติ
ความตายรายล้อมขับกล่อมแทนดนตรี
เสียงกวีบอดใบ้ใครจะฟัง

  จะเอาเลือดมาล้างเลือดให้โลกงาม
หรือจะเอาความทรามมาข่มเหง
คีตะจะกู้ก้องร้องเสียงเพลง 
บรรเลงเสียงกล่อมกลบเสียงห่ากระสุนปืน

  กี่สงครามคือความย่อยยับ
กี่แตกดับดวงใจที่ไหม้ตรม
อยากดื่มน้ำตาแทนน้ำนม
โลกขื่นขมเพราะแผนที่อันแบ่งแยก

  รอยยิ้มก็แย้มอย่างเดียวกัน
หลับก็อยากฝันถึงวันชื่นเฉกเช่น
มะเร็งร้ายทำลายโลกเราคือเราเอง
การข่มเหงเกิดก่อทุกหย่อมย่าน

  อยากลบเส้นสมมุติให้หมดหาย
อยากทำลายอาวุธให้หมดสิ้น
อยากตักไอติมแบ่งกันกิน
ไม่อยากได้ยินเสียงไกปืนอีกแล้ว

  มาเถิดเหวยกระเทย/แมน/แสนงามพธู
มาสร้างดูสันติสุขพรหมศิริในเขตคาม
เป็นโลกงามไร้ตะเข็บให้เหน็บชา
จับมือสัญญาว่าโลกใหม่ไร้กำแพงอคติชน				
22 สิงหาคม 2547 23:28 น.

Robert ; Anytime ,Anywhere & Everythanks

pigstation

หนทางห่างไกลดาวยังกระจายแสง
เปลวอาทิตย์จากร้อนแรงมาอุ่นอัง
เป็นไฟชีวิตบ่อเกิดแห่งพลัง
เป็นความหวังเหวี่ยงมาภาษา0110011

  เขาคือบุรุษนาม Robert เฉิดฉาย
ทุกที่ทุกเวลามิวางวาย
เขาฝากความหมายกำลังแรงสูงส่ง
ที่ที่เขาบรรจงวางกำลังใจให้แก่เกลอมิตรญาติ

  ไม่ใช่ว่าเป็นความว่างที่มาวาง
เป็นความว่างที่สร้างเสริม
เป็นที่ว่างที่ต่อเติม
ไม่หวานเคลิ้มแต่เป็นจริงที่ชมมา

   แทนคำขอบคุณจากมวลมิตร
แทนดอกไม้ประดิษฐ์กวีรจนา
Rating สุภาพบุรูษที่สุดไทยโพเอม
มอบให้ไปเต็มๆ Robert Tinnongnoi 

   แถม ๒๒ๆ:>ใ

ประทับในความเห็นที่กระจายคลื่นทุกความถี่
เป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจกระทันหันให้เกิดแรงบันดาลใจ

เลยเขียนให้ครับ				
22 สิงหาคม 2547 21:20 น.

สองนรี

pigstation

จะเวทีนี้หรือเวทีไหน
เวทีไทยหรือเวทีกรุงเอเธนส์
สองตาได้แลเห็น
ความเป็นหญิงไทยดาบไกวเปลแกว่ง
  หนึ่งเวทีนางงามนวยนาด
งามบาดใจแย้มพิมพ์สำแดง
สวยเกินหล้าอ่อนหวานอย่างแรง
งามนแน่งน้อยนางงามมิสไทยแลนด์เวิร์ล

 อีกหนึ่งเวทีมีพลังล้น
สาวไทยน่าฉงนพิชิตชัย 
คว้าเหรียญมากำนัลไซร้
ชื่อสตรีไทยทั้งสวยงามและกล้ามโต

 นึกถึงอีกนรีที่ถูกสาป
ต้องคาวบาปเพราะค่านิยมคาว
ซื้อขายกินกันตลาดความสาว
เพราะความหง่าวเกินงามของชายนั้น

  สองนรีคือศรีศักดิ์
คือรูปลักษณ์รูปทรงสตรีแท้
งามลึกลงไปงามความเป็นแม่
ขออธิษฐานแด่หญิงงามเมืองที่อดสู

 ชายทั้งหลายให้รับรู้
หญิงมีอยู่เลี้ยงดูโลก
อุ้มท้องให้น้ำนมภูมิคุ้มกันโรค
นับว่าเป็นโชคที่โลกมีนารีอุปถัมป์				
21 สิงหาคม 2547 01:58 น.

การฆ่าตัวตายของหอมหัวใหญ่

pigstation

ลาก่อนความรักต่อไข่ไก่ฟองสุดท้ายในครัว
เมื่อริมรั้วไม้มีตำลึงเลื้อยออกช่ออ่อน

หอมหัวใหญ่ถูกละลืมเพราะเริ่มเหี่ยวตามกลีบที่ห่อ
หลังจากเคยเปล่งปลั่งงามใสขาวพราว

หนวดตำลึงเจ้าอ่อนช้อยราวนาฎศิลป์แห่งรั้วระแนง
ใบตำลึงเจ้าราวจีบมือยกฟ้อนรำร่าย

ไข่แตกแล้วรวมตัวเป็นหนึ่งเดียวจากไตรภาคีเดิม
หนึ่งเปลือกไข่ต้องอำลา
เหลือไข่แดงและไข่ขาวมาสมานฉันท์ด้วยแรงเหวี่ยงจากซ้อนโต๊ะ

เดือดน้ำมันพืช
เสียงฉ่าร้อนอุณหภูมิเร่ง
คลุกเคล้าเข้ากันไข่เจียวใบตำลึงเขียวเหลืองราวบราซิลลงสนาม

หอมหัวใหญ่ตัดสินใจฆ่าตัวตายเงียบๆด้วยปล่อยให้ป่วยไข้ด้วยเชื้อรากัดกิน

พบศพหอมหัวใหญ่...ก้นตะกร้าอนาถนัก				
21 สิงหาคม 2547 00:47 น.

เปลเมฆ

pigstation

ฝากไอระเหยที่เคยรัก       หนักหนา   คือน้ำนี้
ล่องจากนทีและธารา          สู่เวฆา       เวหาหน   บนนู้น
เหมือนล่องหนมนตรา        ถึงนภา      พากัน       เป็นเมฆ

หลับใหลในอ้อมฟ้า             น่าฝัน
ครืนๆฟ้าสั่นไกวเปล           เห่กล่อม
ฟ้าผ่าเปรี้ยงเสียงลั่น           เปลสวรรค์สั่นกระเพื่อม
น้ำกระจายร้องไห้แง           เมฆท้องแก่คลอดพิรุณ

เปลเมฆเสกฝน                  เปลคนกล่อมนอนก่อนตั้งไข่
เปลญวนอยู่ในฮานอย        เวียตนาม
เปลสนามล่องไพรอย่าลืม    ถุงนอน
เปลความรักแกว่งไกว        ใจสองดวงควงคู่แล้วหลับเคลิ้ม				
Lovers  0 คน เลิฟpigstation
Lovings  pigstation เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟpigstation
Lovings  pigstation เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟpigstation
Lovings  pigstation เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงpigstation