13 กุมภาพันธ์ 2549 10:42 น.
pigstation
อิทธิบาท ๔ วิทยา
Insriredology
อิทธิบาท ๔ วิทยา มีคำจำกัดความที่ศาสตราจารย์หน้าไหนก็ยังไม่ได้เขียนอธิบายถึง เพราะเป็นการอุตริขึ้นมาของนายกิตติคุณ ธรรมศิริคิดค้นขึ้นมาท่ามกลางความงงงวยของสภาบัณฑิตแห่งกรุงฮานอย
ด้วยเขาเล็งเห็นว่าปัจจุบันการเรียนรู้ของมนุษย์นั้นห่างไกลจากความละเอียดอ่อนไปทุกที คร้นจะเปิดกระบวนวิชาวุ้นวิทยาก็ดูจะอ่อนเหลวไปหน่อย
จึงก้าวเข้าไปสู่การคิดเอง เออเองไม่ได้ทำการทดลอง หรือวิจัยอะไรให้วุ่นวายเปลืองแรง จึงใช้ทฤษฎียกเมฆ ( Lift A Cloud Theory ) ไปตามประสา
เหมือนอาร์คิมิดิสค้นพบการคำนวณค่าความถ่วงจำเพาะแล้วร้องยูเรก้านั่นเอง
จากนั้นนายกิตติคุณจึงได้ให้นิยามศัพท์ว่า อิทธิบาท ๔ วิทยานั้นเป็นศาสตร์แห่งการสร้างแรงบันดาลใจสืบต่อซึ่งกันและกัน โดยไม่ใช่เรื่องของบ่างช่างยุ แต่เป็นการชักแม่น้ำทั้ง 5 ให้ผู้เรียนเห็นดีเห็นงามในการพัฒนาตนให้ก้าวไปสู่การเปลี่ยนแปลงสันดานเดิมเป็นคนใหม่ใจดีงาม
ผู้สื่อข่าวรำคาญนักจึงยุติการสัมภาษณ์ ก่อนชวนกันไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือที่อนุเสาวรีย์ชัยภูมิ (มุข ) ทิ้งให้นายกิตติคุณนั่งแถลงการณ์ให้นกพิราบฟังไปผงกหัวไป (ความจริงนกจิกหาอาหารกัน)
เมื่อเรารู้ถึงความเป็นมาของพุ่มพวง ดวงจันทร์ เมื่อได้ยินเพลง ฟังเสียงร้องของเธอ เราอาจรับรู้ถึงความไพเราะ รับรู้ถึงความรู้สึกของน้ำเสียงพุ่มพวงที่ถ่ายทอดความรัก ความเศร้า การงอน การตัดพ้อ จนส่งผ่านความสะเทือนใจสู่เรา
หากเป็นนายกิตติคุณ คงฟังแล้วก็ผ่านเลยด้วยการเสพในระดับผิวเผิน จึงไม่เข้าข่ายการเรียนรู้อย่างเช่นกระบวนทัศน์ของอิทธิบาท ๔ วิทยา
แต่เด็กหญิงยุ้ย จริยา ปรีดากูล หนูน้อยเมื่อหลายปีก่อน เมื่อได้ฟังเพลงของพุ่มพวง ดวงจันทร์แล้วก็เกิดอาการซาบซึ้งตรึงตรา
ได้ซึมซับด้วยความ ฉันทะ(ใจ) วิริยะ(กาย) จิตตะ(จิต) วิมังสา(สมอง) ฝึกฝนร้องเพลงด้วยใจรัก ซ้อมเต้นจนเหงื่อแตกซิก นอนละเมอเป็นหนูเปล่านา เค้ามาเอง...และศึกษาท่าทีท่วงท่าลาลี ( โอ้ย คำช่างกวีจัดนะแก..)
จนวันนี้ยุ้ยก็ก้าวผ่านฝันเป็นยุ้ยอีกคนที่มีผลงานเพลงเป็นของตัวเอง ป๋าๆขา...พกเมียมาด้วยเหรอเนี่ยยย...
ใช่แล้วนี่คือเคล็ดวิชา Inspiredology ที่เราค้นพบ เราจำต้องเผยแพร่ให้เร็วที่สุด โดยไม่จดลิขสิทธิ์ใดๆทั้งสิ้น
ไข่เจียวไม่เคยหวงความอร่อย เช่นกิตติคุณไม่หวงลิขสิทธิ์
เขาจึงยินดีเป็นนักส่งเสริมแรงใจทั่วไทยคนหนึ่งที่ขะมักเขม้นทำการยกยอปอปั้นให้ใครหลายคนก้าวสู่ฝัน และ...Academy Fantasia ก็เป็นอีกสำนักฝันหนึ่งที่เปิดโอกาสให้เราก้าวไป
สู้เถิดเพื่อฝันเธอ...แม้ละเมอก็ก้าวไปด้วยเคล็ดลับวิชาอิทธิบาท ๔ วิทยาที่ไม่ยากหากกัดไม่ปล่อย.
11 กุมภาพันธ์ 2549 08:37 น.
pigstation
เราไปที่โรงพิมพ์ รับห่อหนังสือมา ไม่ต้องแก้ไขเลย
ไอ้พวกพิสูจน์อักษรไม่อยู่ในสายตาเราซักนิด
เราเขียนอะไรไม่เคยผิดหรอกสาบาน
เราจะไปปัตตานี เหมามรถตู้ไป แต่เกรงว่ามีแต่คนไปด้วย
จนต้องหลอกล่อเพราะตั้งแต่ปากซอยยันท้ายซอยมีแต่คนจะนั่งไปเป็นเพื่อนทั้งซอย
สรุปต้องเช่ารถทัวร์สองชั้นไปทัวร์ครั้งนี้....ด้วยการจับสลาก
เล่นเอาคนไม่ได้ไปแอบเหมารถตามอีกสองคัน เฮ้อ..คนมันเสน่ห์แรง
ชวนลูกชายกำลังปอกมะพร้าวอยู่ เห็นว่ากำลังจะแต่งหน้าทาปาก(ลูกชายเป็นกระเทยผมสกินเฮด)
ตกลงไม่ให้ไปด้วย มันงอนปีนต้นมะพร้าวซะงั้น
จากนั้นก็เอาหนังสือที่พิมพ์ไปแจกเรือนจำ
ในเมื่อหนังสือที่พิมพ์ไม่มีคำผิดก็เลยเอาปากกาแดงไปขีดตัวป.ปลาที่เป็นตัวสะกดแม่กบ
ที่คำว่ารูปถ่ายเป็นรู%ถ่าย ขำ ขำชีวิตคิดไปวันๆไม่ฝันไกล
เอาหนังสือไปแจกนักโทษ แต่งเองด้วย ไม่มีลิขสิทธิ์อะไรหรอก
ทำไปงั้นๆตีพิมพ์ไปเล่นๆ ไม่มีใครช่วยออกเงินด้วยหรอก
ชื่อหนังสือที่แต่ง "ติดคุกอย่างไรให้มีความสุข" กับ"นักโทษประหารนิพพานแท้ ๆ"
เอาไปให้นักโทษตามเรือนจำ เกห็นใจพวกเขา เพราะมีแต่คนมองข้าม และมักถูกซ้ำเติมน่าจะให้โอกาสกันบ้าง..คนเรามีผิดพลั้ง
มีความสุขจัง คนขับขับช้ามาก ช้าจนถูกรถตู้แซงได้
แต่ด้วยความเป็นห่วงเราจึงตะโกนบอกให้รถตู้คันนั้นระวังสะพานขาดข้างหน้าด้วย
เฮ้อ..ใครๆก็รู้กันทั้งว่าทำดีแล้วได้หน้าเอ๊ยได้ดี
11 กุมภาพันธ์ 2549 00:55 น.
pigstation
เค้าเป็นเด็กพุงโล วัน ๆ ดูดนมเป็นลิตร
เค้าชอบดีดขาอวบๆกับที่นอนตอนนอนเล่น
เค้าจะยิ้มหัวกับโมบายฝูงปลา กุ้ง ปู ดังกรุ๊งกริ๊ง ส่วนเราต้องคอยไขลานแกรกๆ
เค้าชอบให้อุ้มเดินตระเวณ พอเราหยุดเค้าจะแอ๊ ให้เราเดินต่อ
เค้าเหมือนเณรจีนมาก
เค้ากับเราเหมือนหลวงจีนอุ้มเณร ( ส่วนแม่ชีนั้นเป็นบบรณารักษ์)
เค้าเป็นเด็กทารกที่เราจะดูแลเค้าให้รักการอ่าน
แต่ตอนนี้เค้ายังต้องกินนม เล่นยกขา ทำหน้ายิ้มหวานไปพลาง ๆ
เค้ามีแก้มที่ยุ้ยได้ที่
ทุกคนกำลังหาคอว่าคอเค้าอยู่ไหนกัน
เค้าแจ่มใสเสมอมักไม่ค่อยงอแงกวนใจเหมือนสนธิงอแงใส่ทักษิณ
น้องนโม อายุสามเดือนกว่าแล้ว หกโลเอง
เค้าทำให้คนทั้งบ้านมือเคล็ดกับการต้องพาเด็กน้อยตัวกลม ตากลม เดินจงกรม
เค้าโชคดีที่มีเราเป็นพ่อ
และเราโชคดีกว่าที่มีเค้าเป็นลูก
เราสัญญาว่าจะเป็นพ่อลูกที่มีเวลาสำหรับเด็กกำพร้าอื่นๆ
เราจะพาเค้าไปหาเพื่อนที่สถานกำพร้า บ้านเมตตา
ให้เค้าพกพาความรัก ความเห็นใจแบ่งปันเพื่อนเค้า
เพื่อว่าเค้าจะได้เป็นพี่น้องกับคนทั้งโลกไม่แบ่งแยกใดๆ
เค้าทำให้หัวใจเราเต้นสวยงามขึ้นแม้จะทำให้กระเป๋าตังค์เราต้องแบ่งสรรปันส่วนจากการอื่น
แต่ก็คุ้ม
ลองมีลูกกันซักคนดู
อย่าไปเชื่อว่าลำบาก รอให้พร้อมก่อน
เรามีลูกแล้วก็ยังเป็นเรา
และยังมีตัวเราในลูกตรงสว่นของทัศนญาณ
เราจึงเป็นอมตะ
เค้าน่ารักมาก
หากวันใดเรามีกล้องดิจิทัล ( ตอนนี้มีแต่พู่กัน จานสี )
เราจะแปะภาพน้องนโมให้ป้าๆน้าๆอาๆในไทยกลอนชมกัน
นโมกำลังหลับปุ๋ยละเมอหาเจ้าชายน้อยดาวบี 612 ที่แอบมาเข้าฝัน
เด๋วเราแอบไปหอมแก้มยุ้ยแดงปลั่งเค้าก่อนนะ อดใจไม่ไหวแย้ว...
4 กุมภาพันธ์ 2549 23:25 น.
pigstation
คมน้ำค้าง
เช้าตรู่นกยังงัวเงียอยู่ บรรดาหนอนกล้าก็ยังขี้เซา โลกเป็นอย่างนี้ ไม่งาบเขา เราก็ถูกงาบ เป็นเรื่องธรรมดา
อากาศแจ่มใส ลมเย็นพัดมาสู่หน้าต่างแง้มไว้ ร่างนั้นยังปิดเปลือกตาอยู่ จนแก้มสากๆถูกลมใสเสียดสี ไอเย็นสอดแทรกไปตามเส้นประสาท
ม่านตาจึงเปิดออกรับเอาแสงและภาพเข้าไปม้วนตัวในสมอง เรื่องราวที่นอนแอ้งแม้งก็กระโจนตัวออกมาเสนอตัวอย่างอลหม่าน เป็นตลาดนัดความทรงจำรอเลือกใช้
แต่ความง่วงยังคงยึดฐานที่มั่น เขาจึงบี้แผงแผนการต่างๆให้พับลงราบ แล้วซุกตัวเข้าใต้ผ้านวมสีหม่น ปล่อยให้โลกหมุนไปตามลำพัง
กองหนังสือยังคงวางกระจัดกระจายไร้ระเบียบ ต่างจากกองความคิดที่เข้าไปแปรขบวนในสมองส่วนสามารถของเขานับตั้งแต่เมื่อคืน
ดูน้ำค้างหยดใสรูปร่างเพรียวลมแต่กลมมน รูปทรงหยดน้ำที่เอาส่วนกลมมนแหวกมายังพื้นโลกในแนวดิ่ง แล้วชี้ยอดแหลมขึ้นบน ตามภาพในความคิดของเรา
แหวกผ่านด้วยความโค้งมน จึงคงร่างไว้เป็นคมน้ำค้างร่างป้อมล่างแหลมบน หล่นแปะบนใบไม้เขียวสดอวดความใสให้แสงตะวันสะท้อนไปมากลายเป็นเพชรน้ำค้างกลางลานทุ่งกว้าง
เช่นกันกับความคิดล้านๆกระแสส่งผ่านมายังขดสมองของเขาหนุ่มผู้รู้ตัวว่า หนังสือคือหินลับมีด ความรู้คือมีดที่ต้องลับด้วยหนังสือ
แล้วความรู้นั้นเล่าต้องนำไปฟาดฟัน ห้ำหั่นสิ่งใด นอกจาก ความคดโกง ความบกพร่องโดยสุจริต เพื่อความกล้าหาญทางจริยธรรมได้ดำรงอยู่
น้ำค้างเป็นน้ำแรกที่ไม่รีรอจะอุทิศตัวจากฟ้าไกล เป็นหยดน้ำใสมาไกล มาก่อนฝน มาพรมรดให้ดอกใบไม้พืชจิบรับอรุณ
เขาจึงรีบผลุดลุกจากที่นอนไม่รอช้า เพื่อมุ่งหน้าไปยังสถานศึกษาในหลักสูตรปริญญาเอก เพื่อคว้าเอาคมปัญญามาฟาดฟันกับอวิชชาที่มักจะครอบเมืองไว้ด้วยอำนาจเงิน
แม้วันนี้เขายังอยู่ในระยะฟักตัว แต่เขาก็เพียรเสมอ ที่จะเสนอความคิดเล็กๆน้อยๆออกสู่สังคมกว้าง
คล้ายคมน้ำค้าง ผู้มาก่อนฝน กรุยทางมาพรมแผ่นดินให้ชื่น ปัญญาชนแม้ยังไม่รับปริญญาบัตร ขอเพียงมุ่งมั่นศึกษา และส่งผ่านออกสู่รอบข้าง
เชื่อว่า สังคมก็คมพอที่จะบาดเอาเหล่าอวิชชาให้ขาดวิ่น ด้วยพลังปัญญา
....เมื่อนกตื่นสาย หนอนที่กล้าตื่นเช้าก็มีเวลากินยอดใบสะสมไว้ก่อนม้วนตัวเข้าไปเป็นดักแด้ รอเวลาคมน้ำค้างมากรีดรังดักแด้ เพื่อสู่วันฝันของผีเสื้อสวย
เช้านี้ เมื่อคิดได้ดังนั้น...เขาจึงรีบแหกขี้ตามาอ่านหนังสือเก็บสะสมทุนทางปัญญา ก่อนเข้าสู่ห้องเรียนของผู้ใหญ่ที่ต้องเอาจริง มากกว่าเป็นเด็กน้อยที่ยังต้องจินตนาการ
แต่เขาสัญญาว่า แม้จะเป็นอะไรก็ตาม เขาจะยังฟังเสียงเล็กๆจากหัวใจเยาวภาพ และแลเห็นความงามของเพชรน้ำค้างอยู่เสมอ..
ก่อนพลิกหนังสือ ตำราหนาเป็นคืบ.....เพื่อการก้าวไปสู่การเป็นดอกเตอร์ เพื่อมาเป็นทุนทรัพย์ทางปัญญาพัฒนาชุมชนของเขา มากกว่าเอาปริญญาไปแลกเงินตรามากมาย...เพราะเขาคล้ายน้ำค้าง มากกว่าน้ำแร่นั่นเอง.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟpigstation
หน้าส่วนตัว
2080
