ใจมันเจ็บเหน็บชาล้าโรยแรง
มันดื้อแพ่งแต่งรั้นน่าขันหนอ
ปลอบตัวเองทุกครั้งนั่งน้ำตาคลอ
จะเติมต่อโต้ตอบช้ำย้ำคืนไป
เกลียดใจคนฉลฉ้อขอโต้กลับ
ให้เยินยับอับอายพ่ายหวั่นไหว
ให้เธอเจ็บเหน็บช้ำซ้ำกว่าใคร
จนเยื่อใจขาดเว้าแหว่งยากแต่งคืน
เพราะคำรักคำรอล้อหลอกลวง
ดั่งโซ่ห่วงถ่วงใจให้ขมขื่น
ขอโอกาสปรารถนามาพลิกฟื้น
เพื่อหยิบยื่นโทษทัณฑ์นั้นคืนเธอ
ไม่ต้องวอนเอ่ยพ้อคำขอโทษ
คนใจโหดหมดความหวังยั้งเสนอ
หมดสายใยใจดีที่ปรนเปรอ
ฉันมิเผลออภัยหรือให้ทาน.