. มองทางนั้นหันทางนี้มีเป็นคู่
หวานชมพูหยาดเยิ้มเฉิ่มสีสัน
ผลิดอกรักเบ่งบานย่านเถาวัลย์
เลื้อยพัวพันทั่วแคว้นแดนสังคม
มองถนนหนทางข้างฟุตบาท
หวานหยดหยาดปานประดังคลังขนม
เห็นเดินจับปรับมือถือกันกลม
เป็นบ่วงปมสัญลักษณ์หลักกลมเกลียว
มาแพ็คคู่ตู้อบอุ่นรุ่นดีกว่า
ไออุราเสริมแรงแกร่งใยเหนียว
ดีกว่ารุ่นแพ็คหนึ่งพึงคนเดียว
ไอเปล่าเปลี่ยวทั่วร่างกร่างอุ่นไอ
กวาดสายตามาบนแห่งหนฟ้า
พบนกกาคู่หนึ่งตรึงกิ่งไหว
เห็นหยอกเย้าเซ้าจิกสลับไป
แล้วร้องไขว่กล่อมเกลาเจ้าคู่ครอง
สัตว์หรือคนจะบนโลกโขกหินไหน
รักไม่เข้าใครออกใครให้หม่นหมอง
รักคือรักภาษาสากลชนทั้งปอง
ไม่จำกัดเผ่าพันธุ์ของผองชีวา
บดสายตามาเบื้องล่างช่างเริ่มเหงา
เผลอเหยียบเอาตะเกียบแท่งแหว่งคู่ขา
เห็นตกอยู่คู่ไม่มีปรี่อุรา
ไหงเจ้ามาโดดเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง
มองตะเกียบเปรียบเป็นเช่นตัวข้า
มีคู่ขาเพียงเงาเฝ้าตามหลัง
จะหาใครใกล้ชิดประดิษฐ์พลัง-
แห่งรักที่จีรังคงไม่มี
รักข้าคงหมดอายุลงกรุแล้ว
ต้องกินแห้วเคล้าบัวบกทุกศกศรี
นอกจากจะมีใครใจปราณี
เป็น"สารกันบูด"ที่..หัวใจให้รักยืน
........กะลาสีเบจ (๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๐)
20 ตุลาคม 2550 07:59 น. - comment id 774210
นึกถึงเพลงอะไรสักเพลงที่ไม่อยากไปร้านก๋วยเตี๋ยวเพราะอิจฉาตะเกียบค่ะ

20 ตุลาคม 2550 20:00 น. - comment id 774541
"หมดอายุ" "อายุหมด" ความหมายเหมือนกันมั้ยนะ.. เออ..นั่นน่ะสิ.. จะเขียนว่าไรเนี่ย... งงส์...หุหุ.. เอาเป็นว่า..มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ..

20 ตุลาคม 2550 23:09 น. - comment id 774642
ความรักไม่มีหมดอายุหรอกครับ.... แต่สิ่งที่มักหมดอายุคือความ "ศรัทธาในรัก"
