หน้าส่วนตัว
บทนิทานเรื่องเล่าเต่ากระต่าย
หวังพี่ชายกล่อมขับให้หลับใหล
ซุ่มสำเนียงไม่เหมือนแม่ผู้จากไป
แต่ดวงใจใช่ลดละพยายาม
แล้ว..ทำไม..ยังร้องเจ้าน้องข้า
ด้วยปัญญาพี่ชายหมายจะห้าม
เสียงร้องร่ำหนักหนาท่าลุกลาม
เกินติดตามน้องยามาเข้านอน
ด้วยหมดทางจึงวิ่งออกนอกกระท่อม
ก้มนบน้อมห่วงหรรบรรจถรณ์
ขอฟ้า ณ ราตรีเถิดวิงวอน
โปรดอาทรให้ข้ามาหยิบยืม
กระต่ายน้อยในจันทราหันมายิ้ม
กระโดดจากแม่พิมพ์เพราะปลาบปลื้ม
เป็นตุ๊กตาให้เด็กน้อยค่อยหลงลืม
ด่ำดื่มห้วงจินตนาการ
เอื้อมเด็ดดาวพราวพรรณราย
มาร้อยสายสะพายนับล้านล้าน
ทอประกายระยิบยับกัปแรมวาร
พาดผ่านประดับไหล่สไบดาว
เคลิบเคลิ้มจนตาปิดสนิทแนบ
มุดอิงแอบอ้อมแขนแสนเหน็บหนาว
ผืนราตรีห่มร่างที่พร่างดาว
ให้เจ้าหญิงของข้าได้ฝันดี
........กะลาสีเบจ (๕ พฤษภาคม ๒๕๕๒)
กะลาสีเบจ 5 พ.ค. 2552 21:00 น. - ID 125649 
1340
4
0
5 พฤษภาคม 2552 21:32 น. - comment id 981008
ไพเราะมากเลยครับ...กล่อมได้ดีนัก..
6 พฤษภาคม 2552 01:07 น. - comment id 981039
เศร้าครับ เลี้ยงน้องแทนแม่ผู้จากไปโดยให้กระจ่ายในดวงจันทร์มาช่วย แม้เป็นจินตนาการแต่หากเป็นจริงคงงดงามแบบเศร้าๆนะครับ -
6 พฤษภาคม 2552 13:54 น. - comment id 981125
อ่านแล้วคิดถึงพี่ชายที่จากไปมากๆค่ะ คิดถึงตอนที่อ้อนให้พี่ชายร้องเพลง "พี่ชายที่แสนดี"ให้ฟัง ทั้งๆที่พี่เขาร้องไม่เป็นยังหาเนื้อร้องมาร้องให้ฟังค่ะ
6 พฤษภาคม 2552 15:21 น. - comment id 981146
เป็นพี่ชาย และน้องสาวที่น่ารักมากๆเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
