รำลึกคุณครูไพชยนต์ ภูตาโก เปิดประตูห้องปกครองฉันมองผ่าน เห็นเก้าอี้อาจารย์ตระหง่านอยู่ เมื่อสบแววตาเห็นท่านเอ็นดู ท่านคุณครูไพชยนต์ครูคนจริง เป็นแม่พิมพ์ที่ดีเป็นศรีชาติ ขาวสะอาดโปร่งใสในทุกสิ่ง ทั้งเป็นครูเป็นร่มหลักศิษย์พักพิง ร่มเย็นอิงปกป้องลูกศิษย์มา ทุกคำสอนคือห่วงใยใส่ใจศิษย์ ทุกแนวคิดเพื่อทุกงานการศึกษา ทั้งสองมือปลูกปั้นสร้างปัญญา ทั้งสองตาสอดส่องปกป้องภัย สองมือท่านที่ป้องประคองลูก สัมพันธ์ผูกปลูกปั้นนั้นไฉน มิอาจว่าหน้าที่ที่ทำไป แต่คือใจที่กระทำชี้นำพา ผ่านเดือนปีถึงกาลท่านเกษียณ จากโรงเรียนลางานการศึกษา ล่วงเลยปีที่ผ่านกาลเวลา สร้างคุณค่าในแผ่นดินปราชญ์วิญญู แลในห้องปกครงเคยมองผ่าน เห็นเก้าอี้อาจารย์ตระหง่านอยู่ จักเหมือนเดิมอย่างไรเมื่อไร้ครู จักมองดูหาใครท่านไปแล้ว วาระเกษียณ อาจารย์ไพชยนต์ ภูตาโก ท่านเป็นรองผู้อำนวยการ กลุ่มงานปกครอง โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ ท่านใจดีมากเลยครับ
9 กันยายน 2551 06:03 น. - comment id 894069
ครูสร้างคน สร้างชาติ ด้วยศาตร์ศิลป์ ทั่วแผ่นดินจึงงามวับวามแสง เมล็ดพันธ์ทั่วแผ่นดินมาร่วมแปลง สร้างหลักแหล่ง...ด้วยคน..จนงดงาม.. ขอร่วมแสดงมุทิตาจิตด้วยคนค่ะ แด่ครูด้วงดวงใจ.. สบายดีค่ะ
9 กันยายน 2551 07:32 น. - comment id 894095
มาร่วมแสดงมุทิตาจิตด้วยคนค่ะ
9 กันยายน 2551 15:53 น. - comment id 894280
น้องรัก..พี่พิมขอรำลึกกับคุณครูด้วยนะคะ
9 กันยายน 2551 17:00 น. - comment id 894336
โชคดีจังได้เจอแม่พิมพ์ที่ดี ดีใจด้วยค่ะ
9 กันยายน 2551 21:48 น. - comment id 894553
เห็นเด็กรุ่นใหม่ใส่ใจภาษา และกตัญญูรู้คุณ รู้สึกดีจังเลยค่ะ กลอนไพเราะนะคะน้อง
10 กันยายน 2551 09:54 น. - comment id 894633
เอ่ยถึงครูฝ่ายปกครองทำให้ระลึกนึกถึงช่วงวัยที่เรียนมัธยม หนีเที่ยวครูก็ไปตามหวดก้น หนีไปดื่มเหล้าครูก็ตามไปหวดก้น สูบบุหรี่ครูก็ยึดทั้งบุหรี่และไฟแช็ค สมัยนั้นไฟแช็คที่เท่ห์ที่สุดคือซิปโป้กว่าจะซื้อมาได้ยอมอดค่าขนมแทบตาย แต่พอจบ ม.6 ไปลาครูที่ห้องปกครอง แทบไม่น่าเชื่อ ทันทีที่ครูเปิดตู้ข้างโต๊ะที่ทำงาน มีแต่เหล้ากับบุหรี่พร้อมกับไฟแช็คสุดเท่ห์ของเราด้วย แล้วครูก็พูดว่า "ของใครก็เอาคืนกลับไป และต่อไปนี้พวกเธอจะไปเมาหัวราน้ำที่ไหนก็เป็นเรื่องของเธอ จะไม่มีครูคนนี้ตามไปหวดก้นอีกแล้ว" ทุกวันนี้ครูท่านนั้นชรามากแล้วอายุ70กว่า ไปรดน้ำขอพรท่านทุกวันสงกรานต์เลย ไม่รู้ว่าท่านจะอยู่ให้เราขอพรอีกนานเท่าไร