ฉันมิใช่บุษบานารีนาถ
งามผุดผาดดั่งจินตะหรามารศรี
หรือละเวงวัลลายอดนารี
น้องบัวคลี่บ้านป่าผู้อาภัพ
ฉันมิใช่พิมพิลาไลยผู้ใจอ่อน
แพ้ออดอ้อนคมคำดั่งลำหับ
ใช่นวลนางเมรีมีความลับ
และตกอับดั่งสีดาจากสามี
เป็นผู้หญิงธรรมดาไม่ก๋ากั่น
แจ้วจำนรรจ์ปันน้ำใจให้ล้นปรี่
มากอารมณ์ชมชอบชังทั้งเลวดี
ก็แค่นี้นี่ตัวฉันนั่นความจริง.
23 มีนาคม 2552 18:17 น. - comment id 966516
มีทั้งดีและไม่ดีที่ผสม ทุกคนมีเหมือนกันทั้งสองอย่าง เอกลักษ์บุรุษ-สตรีนาง ทั้งสองมากน้อยแค่นั้นเอง
เนาะ Salukphi

23 มีนาคม 2552 18:45 น. - comment id 966527
ใช่ค่ะคุณลุงแทน..

24 มีนาคม 2552 09:00 น. - comment id 966675
เพียงพลิ้วเป็นนางละเวงค่ะ อิอิ

24 มีนาคม 2552 12:35 น. - comment id 966701
นางละเวงก็ต้องแย่งชิงพระอภัยมณีซีคะคุณเพียงพลิ้ว........ว้าสู้รบปรบมือไหวรึคะ???

24 มีนาคม 2552 15:01 น. - comment id 966744
สวัสดีค่ะถูกต้องค่ะ เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดแล้วนะ มั่นคงไว้ค่ะ ปรับเปลี่ยนได้ตามสถานการณ์ แต่ไม่ค้านความรู้สึกของตัวเองค่ะ

25 มีนาคม 2552 08:37 น. - comment id 966891
ขอบคุณในกำลังใจที่มีมอบให้หนูนางฟ้านะคะคุณsomebody ...
