** วิมานทราย ** หวนชีวิตย้อนกลับแลลับล่วง ดุจหยาดห้วงวาสนายากมาผัน หวานซ่านซึ้งอวลวนระคนกัน วิวัฒน์วันคลุกเคล้ารุมเร้าหทัย แลทรายหาดยามเย็นโดดเด่นนัก แม้นผวนจักล้วนพลันมิสั่นไหว แปรเปลี่ยนวกคนึงหาโอ้ลาไกล เหตุการณ์ไฉนเวลาช่างมาแปลง ถูกคลื่นน้อยใหญ่ลิบกระพริบไสว มุ่งสร้างวลัยแวววับประดับแสง ดวงตะวันสรรค์อ้อนสุดผ่อนแรง พรายพลิกแฝงผ่านน้ำสาดล้ำงาม ละลิ่วโฉมประโลมซ่านสราญฝั่ง ดุจแฝงพลังพลันล้วนไม่ชวนถาม มิอาจพ้อแสนป่วนด้วยลวนลาม ลิดรอนตามทลายฝั่งกลับหลังลา เสมือนสยบสิ่งวนเวียนที่ผันแนว ส่วนพริ้งแพรวยากหวนใฝ่ชวนหา ปราศเหมือนเดิมล้วนคืนเคยชื่นมา ความเสน่หาหวามวาบเฝ้าทาบกาล แม้นจัดสร้างหลายสิ่งแนบอิงโลก สิ่งบริโภคนัปการล้วนผ่านสรรค์ ความสุขล้วนสล้างดุจสร้างวิมาน กำนัลผ่านทุกอย่างเพื่อสร้างเฉลา ดุจประหนึ่งหยาดน้ำที่ล้ำเพริศ ผ่านเลอเลิศผันผวนคงล้วนเขลา ปราศมาดหยั่งวิจิตรประดิษฐ์เงา พลอยพังเก่าจนสลายเคยขจายจร ดุจหนึ่งสร้างวิมานทรายมลายแล้ว ที่เพริศแพร้วแนวรักยากมักถอน ในอดีตกาลพลันปลิดดุจลิดรอน แสนสะท้อนเหตุการณ์ที่ผ่านมา. *** แก้วประเสริฐ. ***
11 กันยายน 2552 21:21 น. - comment id 1037814
ภาพสวยจังค่ะ คุณแก้วฯ สบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วย ช่วงนี้อากาศปรวน..
11 กันยายน 2552 21:26 น. - comment id 1037817
วิมานทรายหมายคาดฤๅอาจห้าม ในครายามคลื่นสาดซัดแรงกล้า พร้อมอีกทั้งหลั่งฝนที่หล่นพา ให้เลือนลาวิมานทรายจนหายไป มันก็คงเป็นอยู่และเป็นไปเช่นนั้นเอง หละครับ ท่านพี่ฯ เคารพรัก ครับ
11 กันยายน 2552 21:29 น. - comment id 1037820
คุณ แมงกุ๊ดจี่ คุณมะกรูดแสนสวย ผมเหงาๆและปวดหัวอยู่ ไม่รู้จะทำอะไรฝนก็ตกพร่ำๆตากฝนนิดหน่อยเลย ปวดหัวแต่เหงาๆก็เขียนกลอนเพื่อผ่อนคลายครับ ภาพนี้เก่าจำไม่ได้ว่าเอามาจากใครครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กันยายน 2552 21:31 น. - comment id 1037822
คุณ คนกุลา น้องรักของพี่ พี่เหงาๆปวดหัวหาทางออกเลย มาเขียนกลอนว่าจะพักผ่อนสักหน่อยแต่อดไม่ได้ เขียนทั้งๆที่ไม่สบายเพื่อผ่อนคลายอารมณ์จิตใจครับ ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร แต่พี่แฝงสัจธรรมไว้ด้วยนะ รักน้องพี่เสมอ แก้วประเสริฐ.
11 กันยายน 2552 22:06 น. - comment id 1037842
แวะมาเยี่ยมวิมานอันแสนสวยครับ
11 กันยายน 2552 23:11 น. - comment id 1037874
มาชมวิมานทรายก่อนจะไปคร่อกฟี้อ่ะค่ะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
11 กันยายน 2552 23:32 น. - comment id 1037882
คราวหน้าลุงแก้วสร้างวิมานทราย แนะนำให้ผสมปูนกะหินไปด้วยนะคะ จะได้แข็งแรงดี อิอิ
12 กันยายน 2552 01:15 น. - comment id 1037927
หวัดดีตอนดึกๆค่ะครู... ไม่มีคำบรรยายความสำหรับกลอนค่ะครู มันซาบซึ้งอยู่ในจิตใจอย่างมากมาย ศิษย์ขอคารวะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงเร็ววันนะคะ ด้วยความเป็นห่วงค่ะ
12 กันยายน 2552 06:30 น. - comment id 1037935
ทุกสิ่งไม่ว่ามั่นคงยิ่งใหญ่ เพียงไหน ในที่สุดก็แพ้ให้กับ กาลเวลา แม้จะเป็นวิมานก็ตาม จริงไหมครับ กลอนนี้ดูเศร้านิดๆ นะครับ เศร้ากับสิ่งที่เปลี่ยนไปตาม กาลเวลา ดูแลสุขภาพด้วยครับ
12 กันยายน 2552 07:48 น. - comment id 1037960
สวัสดีวันหยุดค่ะ คุณครูแก้ว วันพักผ่อนก็ต้องมาอ่านวิมานทรายค่ะ พักผ่อนนอนหลับให้มากๆนะคะ จะได้หายเร็วๆค่ะ เป็นห่วง
12 กันยายน 2552 07:53 น. - comment id 1037963
ถึงจะเป็นวิมานทรายที่มลายไปปแล้ว แต่ก็จะยังคงเหลือประสบการณ์ไว้ให้สามารถเอาตัวรอดต่อไปได้นะคะ อดีตที่ผ่านคือประสบการณ์ที่ดีค่ะ ขอให้พี่พบเจอเรื่องราวดีๆในชีวิตนะคะ รักและเคารพ ด้วยจิตคารวะ
12 กันยายน 2552 08:55 น. - comment id 1037973
สิ่งใดใดในหล้าหาจีรัง ได้แต่หวังความดีมิสูญหาย อยู่เคียงคู่ทุกผู้อย่าเว้นวาย ใจสลายถ้าเป็นเช่น.........วิมานทราย
12 กันยายน 2552 11:13 น. - comment id 1038038
วิมานทราย จะแข็งแรงได้ต้องหมั่นพรมน้ำให้ชุ่มชื่น แต่ถ้าเราปล่อยให้แห้ง ทรายก็จะไม่เกาะตัว พอถูกคลื่นทะเลซัดก็ทลายลงมาต่อหน้า ที่สำคัญคนเราชอบก่อวิมานทรายหรือปราสาททรายใกล้กับน้ำด้วยสิคะ....พอน้ำขึ้นจะเลี่ยงอย่างไรก็หาพ้นไม่ บทกลอนเปรียบเทียบได้เห้นภาพเลยค่ะ แก้วประเสริฐ ฝนเป็นคนหนึ่งที่เวลาไปเที่ยวทะเลชอบที่จะเล่นทราย มากกว่าเล่นน้ำซะอีก แต่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมชอบก่อปราสาททรายใกล้ๆน้ำ
12 กันยายน 2552 11:19 น. - comment id 1038042
ก่อกองทรายรายรอบไร้กรอบกั้น สร้างเป็นชั้นเรือนน้อยพลอยหรรษา มีหน้าต่างวางไว้ไม่ไกลตา หันไปมองท้องฟ้าไม่คลาคลาย นั่งเฝ้าดูวิมานด้วยความสุข สักพักฉุกแค่ฝันพลันสลาย ลมพัดหอบทรายสร้างวางเรียงราย ปลิวกระจายหายวับไปกับตา เหลือเพียงภาพที่สร้างวางผุดขึ้น ลุกขึ้นยืนถอนใจให้เหนื่อยล้า จะหากาวใดติดประชิดพา ต่อกองทรายที่ว่าให้งามกัน วิมานน้อยแห่งรักประจักษ์แท้ ตัวเปลี่ยนแปรหาใช่เช่นทรายนั้น แต่เป็นหินชื่อ"อภัย"มอบให้กัน ชั่วนิรันทร์ไม่กลบลบเลือนลง สวัสดีค่ะคุณครู แวะมาดูวิมานทรายของครูเจ้าค่ะ
12 กันยายน 2552 11:37 น. - comment id 1038050
สิ่งดีดีอย่างวิมานนี่ แม้หายไปก็ยังให้ รำลึกนึกถึงความดีงาม เก็บไว้ในความทรงจำเสมอ
12 กันยายน 2552 15:31 น. - comment id 1038087
12 กันยายน 2552 15:54 น. - comment id 1038088
วิมานทราย นีสวยงาม จริงๆ ครับ โดยเฉพาะคนในรูป แหมๆๆ เห็นแล้วอยากไปนั่งข้างๆ เลยล่ะครับ ไปสร้าง วิมานทรายด้วยกัน อิอิ
13 กันยายน 2552 09:55 น. - comment id 1038246
อดีตกาลผ่านพ้นมาดลจิต ให้ย้อนคิดพิษรักร้าวเกินถอน วิมานทรายร่ายหลุดดุจร้างรอน เหลือเพียงภาพตามหลอนราวลมพา สดใสสุขสันต์ครับคุณครูแก้ว
13 กันยายน 2552 12:36 น. - comment id 1038316
คุณ อรุโณทัย ผมเองเปรียบเทียบว่าความรักเปรียบเสมือน กับวิมานทราย ที่ก่อไว้ ณ ริมทะเล เพราะก่อนผม เองชอบมากจะก่อเจดีย์ไว้หลายๆกอง แล้วตบแต่ง ให้สวยงาม นั่งมองดูแต่ไม่นานน้ำทะเลก็มาพังเสีย หมดครับ ผมก็เริ่มก่อใหม่สนุกๆครับตอนเด็กหนุ่มๆ ด้วยเหตุที่ทำ เพราะก่อนนั้นสมัยสงกรานต์ตามงาน วัดจะมีประเพณีก่อเจดีย์ทรายรอบโบสถ์เปรียบเสมือน องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกี่ยวกับสังเวชนียสถาน ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 12:38 น. - comment id 1038319
คุณ เฌอมาลย์ เจ้าหญิงแสนสวย ขอให้หลับฝันดีไปยังวิมาน แมนบนแดนสรวงสวรรค์นะครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 12:40 น. - comment id 1038321
คุณ ยาแก้ปวด หลานรักเราเอ๋ย ยังที่ผมตอบใน คห.5 นั่น แหละ ไปเที่ยวจะหาปูนหินได้ที่ไหนล่ะนอกจากน้ำ ทะเลอย่างเดียวแล้วเก็บหอยต่างๆสมัยนั้นมีแยะมาก มาประดับเจดีย์ทรายนึกถึงปูชนียสถาน ผมทำหลายๆ เจดีย์เขาว่า ได้บุญกุศลมากครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 12:56 น. - comment id 1038334
คุณ เทียนหยด ศิษย์รักเรา เขียนกลอนได้งดงามไปได้ อย่างรวดเร็วจริงๆ ครูแสดงความดีใจด้วยนะ ต่อไป หากไปเยี่ยมใครๆฝึกหัดโดยแต่งกลอนให้คล้องจอง ไว้เสมอๆเท่ากับเป็นการฝึกฝนในตัวเราเองนะ และหัดแต่งยาวๆด้วยจะได้ก้าวไปสู่นิราศและร่าย ดูอย่างยายแบมเป็นตัวอย่างไว้นะ รักศิษย์เราเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 12:58 น. - comment id 1038338
คุณ นักสืบไร้อันดับ ต่อนี้ไปไม่ไร้อันดับแล้วล่ะ สืบเก่งชะมัดเลยล่ะ เมื่อสามารถอ่านกลอนเข้าใจในการสอดแทรกไว้ ถือว่าก้าวหน้าไปอีกหลายขั้นนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:03 น. - comment id 1038342
คุณ ช่ออักษราลี จ้าศิษย์รักเรา แต่ครูพยายามแล้วนอนไม่หลับ และเลิกทานยานอนหลับมาหลายวันแล้วด้วย ก็เลย ต้องฝืนเพราะหากทานนานๆจะสะสมไว้และดื้อยา จึงปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ บางครั้งมานั่ง สัปหงกกลางวันก็มีจ๊ะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:05 น. - comment id 1038343
คุณ dark_lord น้องสาวเราอย่างที่พี่บอกในคห.5แหละ และ เขาบอกเมื่อสมัยยังเด็กๆว่าได้บุญกุศลมากอีกด้วย นะ ด้วยเราสร้างปูชนียสถานเหมือนกับสร้างพระพุทธ องค์หนึ่งจ้า รักน้องสาวเราเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:14 น. - comment id 1038346
คุณ sincere กลอนไพเราะมากครับนี่แหละคือกลอนแปด ที่แท้จริงแหละครับ ด้วยบางคนไม่เข้าใจคิดว่า เขานับคำอันที่จริงเขานับทำนองและได้ประโยชน์ หลายๆอย่างครับ นั้นเขาจะมี กลอน 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ไว้ทำไมล่ะครับจริงไหมครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:21 น. - comment id 1038349
คุณ โคลอน ครับผมเขียนเปรียบเทียบระหว่างชีวิตคนเรา กับวิมานทรายโดยสอดแทรกชีวิตต่างๆและความรัก ไว้ในวิมานทรายครับ คุณก็เหมือนกับผมแหละครับ ดังที่ตอบใน คห.5 ไว้แหละครับ มาระยะหลังนี้แก่ แล้วถึงไม่ทำด้วยอายเด็กๆครับ เขาว่าได้บุญกุศล มากเท่ากับสร้างพระพุทธรูปองค์หนึ่งครับ เพราะ ความหมายคือ ปูชยนียสถานที่บรรจุอัฏฐบริขาร องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไว้ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:32 น. - comment id 1038351
คุณ แก้วประภัสสร ศิษย์รัก ครูติดตามผลงานเธอตลอดมายังไม่ ปล่อยวางหรอก ดีแล้วฝึกทางอ้อมคือการตอบกระทู้ เขาด้วยกลอนนี่แหละดี อีกอย่างหนึ่งครูเองไม่อยาก ให้เธอใช้คำแทนอักษรสูงแม้ไม่ผิดแต่ว่ามันจะเกิด นิสัยเคยตัวต่อไป การใช้อักษรสูงมีประโยชน์มากๆ ไหนจะต้องหาคำมาสัมผัสทำนอง รู้จักการพลิกแพลง ถ้อยสำนวนคำ ฯลฯ นานัปการเชียวละ หากเรา ใช้คำแทนมักจะปล่อยไปตามอารมณ์เราเสมอๆ การใช้อักษรสูงทำให้เราคิดก้าวข้ามไปอีกด้วย ว่าจะหาคำใดมาสัมผัสกับอักษรสูงและให้สอด คล้องทำนองตลอดจนบังเกิดความอ่อนไหวนอก จากวรรคแรกที่เราใช้อักษรสูงในคำสามัญต่อ ไปจะหาอักษรสูงมารับในทำนองในวรรคสอง ได้ยากขึ้นและเป็นการเพิ่มทักษะเราให้ก้าวหน้า ไปอีก การใช้อักษรสูงนอกจากจะเล่นคำพลิกแพลง แล้วประโยชน์ยังมีอีกมากมายนัก หากเราใช้ ตัวแทนแล้วต่อไปในวรรคอื่นๆหรือบทอื่นก็จะ ติดตามมาด้วยเสมอไม่มากก็น้อย นั่นคือการจะ บังคับอักษรได้ยากขึ้น หากไม่ใช่ศิษย์ครูอ่าน แล้วก็จะปล่อยไป มาระยะนี้เห็นเธอใช้คำแทน มากก็เลยติงไว้ก่อนให้หัดไว้ให้เกิดความเคย ชินจนเรารู้แก่ตัวเองแล้วนั่นแหละถึงจะได้ใช้ แต่ก็ไม่ควรมากนัก จำเอาไว้ด้วย อีกประการ หนึ่งหลังคอมเม้นท์ครูแล้ว ควรจะเข้ามาอ่าน ด้วย เพราะบางครั้งครูจะแนะนำหนทางไว้ให้ ครูเองไม่อยากจะไปอธิบายให้บ้านของเธอเท่าไร นัก กลัวศิษย์เราจะอายจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:36 น. - comment id 1038352
คุณ กันนาเทวี เธอเองก็ควรไปอ่านที่ผมตอบไว้ใน คห.ของยาย แบมไว้ด้วยนะ การเขียนกลอนนั้นจะเอาแน่จริงๆ จังๆไม่ได้เขาเขียนเพื่อความสนุกแม้จะจริงบ้างเท็จ บ้างให้อ่านเพื่อความสุขในอรรถรสของกลอนดีกว่า จ๊ะ ด้วยครูเองก็ผสมผสานจริงบ้างเท็จบ้าง(เท็จคือ จินตนาการ) ไว้ หากเขียนแต่เรื่องจริงๆล้วนไม่เท่าไร ก็หมดเรื่องเขียนนะ อีกประการหนึ่งครูเองก็ไม่ อยากไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องคนอื่นๆอีกด้วยจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:38 น. - comment id 1038353
คุณ มณีจันทร์ ขอบใจเจ้าหญิงมากจ้าที่แวะมาเยี่ยมผมเสมอๆ รักเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:40 น. - comment id 1038354
คุณ กวีน้อยฯ หลานรัก คนหนุ่มๆรูปหล่อๆย่อมจะหาใครๆ มานั่งเคียงก็ได้ เว้นแต่ผมซึ่งอัปลักษณ์มากก็ยัง พอจะกล้ำๆกลืนๆได้เลย นับประสาอะไรกับหลาน เรา เก่งก็เก่ง รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 13:48 น. - comment id 1038355
คุณ แสงเพชร เขียนกลอนได้งดงามมากด้วยความหมายดี แล้วจ้า ศิษย์เราการเขียนกลอนแปดนั้นต้องแปด คำ คำว่าคำนั้นหมายถึงรวมทั้งทำนองด้วยไม่ใช่คำ ที่สมาสแล้วอย่างเช่น ทำนอง หากเป็นกลอนแปด เขาจะคิดเป็นสองคำทันที นอกจากบังคับให้ครบ แปดแล้ว ยังเพิ่มทักษะในการเล่นคำพลิกแพลงคำ ไปในตัวอีกด้วย เช่นกลอนเธอนั้นถูกต้องแล้วจง ดำเนินการต่อไป ทุกวรรคตอนของกลอนต้องสัมผัส กับทำนองให้อยุ่ในลักษณะอ่อนช้อยพลิ้วลื่นไหล ตลอด หากคำใดทำให้เกิดการขัดกันก็ควรจะหา คำมาเปลี่ยนแต่ก็ให้อยู่ในความหมายเดียวกัน จะทำให้เราเข้าใจในเรื่องอักษรได้เป็นอย่างดี จงจำเอาไว้ในการฝึกฝนด้วย รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 18:52 น. - comment id 1038434
เลยรุ่มหลงนงลักษณ์เกินหักห้าม ในนิยามหลงเสน่ห์คือเคหา จะอกแตกแหลกแล้วแก้วกานดา เถิดยอมมาสมถวิลด้วยยินดี แวะมาแจมครับ แหะๆ
13 กันยายน 2552 19:38 น. - comment id 1038446
คุณ ธันวันตรี ดีใจมากครับที่ศิษย์ผู้น้องยายแก่ เฮ้ย..ยายอิม มาเยี่ยมครับ ทั้งๆที่เราเคยเจอกันในเวปฯคุณดอกแก้ว แล้ว ผมจดเวปฯเขาไว้ แต่พอเปลี่ยนเครื่องใหม่ และล้างเครื่อง นำมาลงใหม่ลงไม่ได้ เลยไม่ได้ไป ส่งงานให้คุณดอกแก้วอีกเลยครับ ส่วนใหญ่ผมจะ เล่นที่นี่และก็ไปที่เวปฯดอกแก้วเขา อ่านผลงาน คุณแล้วคล้ายๆกับยายอิมมากครับ เก่งเสียด้วย ผมยังนึกชมในใจเสมอๆครับ ขอบคุณรักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 กันยายน 2552 21:41 น. - comment id 1038479
แวะมาอ่านงานของครูแก้วครับ ไม่สบายครูต้องพักผ่อนมากๆนะครับ มาดื่มด่ำงานลมุนครับครู กอบทรายสร้างพิมานทิพย์เคหาส อุปมาโปรยมาศแม้นสวรรค์ เนรมิตด้วยหัตถ์พระทรงสุบรรณ เพียงเม็ดทรายเสกสรรห้องหอยล วิมานทรายใช่ร้างเพราะน้ำเซาะ หากจะร้างร้างเพราะไร้กุศล แลไร้นางร่วมห้องเคียงคู่ตน คงสุดท้ายไม่พ้นถล่มครืน .
13 กันยายน 2552 22:46 น. - comment id 1038493
คุณ กิ่งโศก คนแก่ก็อย่างนี้แหละจ้าศิษย์รัก เดี๋ยวดี เดี๋ยวแย่ จะนอนหัวค่ำก็ไม่หลับทรมานนั่งดูโน่น ดูนี่จนกว่าจะง่วงฟังข่าววิทยุบ้างผสมกับอ่านทางเวปฯ พอได้เวลาชักง่วงๆก็เข้านอนเป็นประจำ เขียนกลอนได้งดงามดีอ่อนช้อยพลิ้วลื่นไหล ได้ดีแล้ว หัดไว้เวลาตอบกระทู้เขาให้ตอบทางกลอน เวลาส่งก็ส่งทางโคลง ด้วยศิษย์เราชอบฝึกทั้งสองทาง จนกว่าจะชำนาญแล้วก็ไปศึกษาด้านอื่นต่อแต่ ว่าต้องมั่นใจตัวเราด้วยนะ ให้ชำนาญอย่าเกิน สามอย่างมิฉนั้นจะเกิดการสับสน ด้วยร้อยกรอง นั้นส่วนใหญ่แล้วจะเปลี่ยนแปลงกันไม่มากนัก แต่ที่สำคัญที่สุดต้องเก่งด้านกลอนแปดเสียก่อน เมื่อเรามั่นใจแล้วจะไปเล่นอย่างอื่นก็จะง่ายขึ้น เพราะว่ามันสะสมไว้ให้ห้วงจิตใต้สำนึกเราไว้ แล้วมากพอ หากจะไปเขียนอย่างอื่นก็จะชวน อ่านมากด้วยอรรถรสไปในตัวเองด้วยจำไว้นะ ครูเองแก่แล้วสิ่งใดที่มีประสบการณ์ก็จะ ถ่ายทอดให้หมด ด้วยอีกไม่เท่าไร่เราก็ต้องจาก กันแล้วจะเอาอะไรแน่นอนไม่ได้หรอก หากทด แทนเวปฯไทยกลอนที่ครูเองเริ่มเล่นกลอนส่ง กลอนเป็นครั้งแรกและจะเป็นที่สุดท้ายของครู เองด้วย ด้วยครูเองมีนิสัยใจเดียวเสมอมาไม่ ว๊อกแว๊กเปลี่ยนแปลง หากย้อนไปดูการเขียน ครูจะเห็นได้ว่ากลอนครูจะส่งเฉพาะกลอนตาม ใจคุณที่เดียวเท่านั้นไม่เคยไปที่อื่นเลยจนถึง เวลานี้ก็จะทราบว่าใจครูเป็นคนอย่างไร อีกอย่าง ควรมาดูการตอบกระทู้หากเป็นศิษย์ครูจะค่อยๆ ทะยอยอธิบายไปเรื่อยๆ รักศิษย์เสมอ แก้วประเสริฐ.