แมวจอมซนสีดำราวน้ำหมึก
ค่ำคืนดึกแฝงกายชายตาหา
บนกำแพงหมอบนิ่งอิงชายคา
จับจ้องตามองทางอันว่างเปล่า
บนถนนเปลี่ยวร้างท่ามกลางดึก
ดูล้ำลึกเลื่อนลอยและหงอยเหงา
สุนัขจรมุสิกชาติปราศแม้เงา
สิ่งใดเล่าเจ้าคอยในรอยกาล
มาตรรอคู่สู่สมกลางลมหนาว
คงรวดร้าวเอกาน่าสงสาร
ลมเย็นเยียบยิ่งนักจักแผ้วพาน
ยากใครผ่านพ้นแน่แม้นาที
ไฟถนนเลือนรางกลางคืนเปลี่ยว
คงโดดเดี่ยวเช่นเจ้าเปล่าวิถี
จะเหลียวแลหาใครก็ไม่มี
ยิ่งราตรียิ่งดึกนึกเวทนา
แมวราตรีจอมซุ่มแห่งมุมตึก
สุดคาดนึกเป็นไปในปริศนา
เพียงเคลื่อนไหวไร้รอยน้อยพบพา
ชั่วพริบตาหายวับกับราตรี...
คีตากะ 21 ธ.ค. 2564 21:33 น. - ID 150289 
1061
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
