ว่าวป่านขาด

คีตากะ

VALojz.jpg
ปานดั่งว่าววิลาวัณย์ชั้นเวหาส
สายป่านขาดปลิวลอยถอยไถล
ปราศทิศทางหว่างฟ้าลมพาไป
สู่แห่งหนตำบลใดให้คลาดคลา
หมายติดตามก็ยากแท้จะแลเห็น
ด้วยยามเย็นใกล้ค่ำย่ำเวหา
จะรั้งรอก็เกรงใครไปนำพา
ให้อุราร้อนรนกระวนกระวาย
ฝากอินทร์พรหมยมพญาพาปกปัก
ดูแลรักษ์เจ้าไว้อย่าให้หาย
จะตกหล่นหนใดอย่าได้วาย
อำพรางกายเก็บไว้กว่าได้เจอ
แสนเสียดายว่าวน้อยล่องลอยฟ้า
เคยทายท้าอำนาจลมชื่นชมเสมอ
กางปีกงามท่ามฟ้าพาละเมอ
หมายพบเจออีกครั้งดั่งเลื่อนลอย...
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน