หน้าส่วนตัว
...ด้วยมาลัย...ร้อยใจ...ในคุณครู...
บทประพันธ์โดย อาจารย์นภาลัย สุวรรณธาดา
**...จากดวงใจดวงหนึ่งซึ่งอ่อนล้า
พบดวงตาดวงหนึ่งซึ่งอ่อนใส
ในความเรียบเงียบงำไร้คำใด
เห็นน้ำใจชุ่มฉ่ำในน้ำตา...
**..หยาดน้ำตาอาวรณ์นั้นอ่อนหวาน
แทนคำขานร้อยคำที่ล้ำค่า
บอกความดีเมื่อวานที่ผ่านมา
และบอกว่าเมื่อวานไม่ผ่านไป...
**..ในคืนวันอันนานด้วยงานหนัก
สร้างความรักความอาทรความอ่ออนไหว
ถึงวันจากโจมจู่จึงรู้ใจ
ความอาลัยโจมจู่จึงรู้ตัว...
**..ชีวิตผ่านร้อนเย็นยากเข็ญสรรพ
รู้รุกรับท่าทีทั้งดีชั่ว
หัวใจแข็งแกร่งฉกาจไม่หวาดกลัว
มาอ่อนรัวแพ้ใจในวันลา...
**..ฝากดอกไม้ไว้วางข้างข้างหมอน
ฝากอาทรไว้วางวันข้างหน้า
วันที่ไร้ใครรับซับน้ำตา
จงกลับมาที่นี่ยังมี...ครู..
ต่อง (ต้อง) ksg 5 ต.ค. 2545 20:39 น. - ID 23896 
934
2
0
5 ตุลาคม 2545 21:34 น. - comment id 84040
อ่านบทกลอน....
ทำให้... เรนคิดนะ..
ช่ายดิค่ะ.. เรนเคย..ร้องไห้..กะครู..
ครู..บอกเรนว่า..
ร้องไห้..อย่าร้องให้ครัยเห็น..
เค้าจาว่า..เรา..อ่อนแอ...
แต่... มัย?... ม่ายรู้จิค่ะ..
อยากร้อง...ก้อจาร้อง...
ถูกดุ.. ประจำ.. ก้อยังทำม่ายด้าย..
คิดถึง...ครูจังค่ะ...
6 ตุลาคม 2545 09:10 น. - comment id 84148
........... วันที่ไร้ใครรับซับน้ำตา
จงกลับมาที่นี่ยังมีครู
เวลามีแต่จะล่วงเลย ไม่รู้ว่าจบแล้วจะมีโอกาส
ไปหาครูอีกรึเปล่า
7 ตุลาคม 2545 14:04 น. - comment id 84636
ไคริว่า น้ำตานี่แหละคือเพื่อนที่ปลอบใจเราได้ดีที่สุด ท่าทางนายคงอยากเป็นครู
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด