หน้าส่วนตัว
เข้าใจในตัวฉันสักหน่อยนะ
ตัวฉันน่ะเจ้าน้ำตาบ้าหวั่นไหว
รักเราเหงาและเศร้าเพราะห่างไกล
จึงเผลอรับความห่วงใยจากใครอีกคน
อยากบอกเธอว่าฉัน...ขอโทษนะ
ที่ฉันน่ะหลงเพ้อเผลอสับสน
ต่อไปนี้ คนดี ฉันจะอดทน
ฉันอาจเผลอให้รักเล็กเล็กกับใครบางคน...
...แต่รักเปี่ยมล้นมันเป็นของเธอ
แว่นหนา 19 ธ.ค. 2545 18:13 น. - ID 27479 
917
3
0
19 ธันวาคม 2545 18:24 น. - comment id 101551
แล้วืทำไงดีล่ะเนี่ยค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะ
20 ธันวาคม 2545 08:26 น. - comment id 101576
^-^
20 ธันวาคม 2545 16:25 น. - comment id 101626
............. เขียนได้ดีจริงๆคะ ..!! อ่านแล้วรู้สึกเศร้าๆนิดๆ แต่ก็เป็นความหมายที่ยอดเยี่ยม ...มีเนื้อหาที่น่าคิด บาดใจจริงๆ !! ----------- ^---^
21 ธันวาคม 2545 03:46 น. - comment id 101684
อืม....ยกโทษให้ดีมั้ยน้อ?...อ๊ะ! อะไรนะ ไม่ไช่หมายถึงป้าหรอ .... จ้าๆๆ ~^_^~ ขอโทษแล้วแล้วกันนั้นคงเหมาะ หากแกะเกาะเจาะจิตคิดไต่ถาม อาจเล่นตัวลองใจให้เกิดความ พยายามเงียบไว้ได้ลุ้นดี อิอิ
21 ธันวาคม 2545 20:05 น. - comment id 101748
เคยเป็นอย่างนี้เหมือนกัน... รักษาความรักที่เราคิดว่าดีที่สุดไว้ดีกว่า เวลาเจ็บจะได้ไม่ต้องเจ็บหลายที อย่าใช้เหตุผลเพียงเพราะเหงา เพื่อจะมีใครอีกคน..เป็นห่วงจากใจจริงเลย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด