หากเธอเป็นดังสายลมที่พัดผ่าน
ให้วันวานที่ผ่านมาจงผ่านเฉย
ให้ความรักที่มีมานั้นผ่านเลย
เหมือนไม่เคยข้องเกี่ยวให้เหนี่ยวใจ
แม้วันนี้มิมีฉันอยู่เคียงข้าง
เดินร่วมทางสร้างฝันวันสดใส
ขอเธอเดินไปข้างหน้าก้าวต่อไป
ฉันเป็นเพียงกำลังใจในเส้นทาง
ฝากดอกไม้ยามราตรีที่แสนสวย
ให้เธอด้วยหัวใจยามเธอเหงา
ให้เธอรู้แม้วันเธอปวดร้าว
ฉันยังเศร้าหนาวหัวใจไปกับเธอ
ให้ดอกไม้ราตรีนี้เบ่งบาน
ช่วยประสานรอยแผลให้แห้งหาย
ช่วยไปซับน้ำตาให้จางไป
ด้วยดอกไม้แห่งราตรี ที่ให้เธอ
คิดถึง อยากซับน้ำตาที่อาบแก้ม
15 สิงหาคม 2546 10:48 น. - comment id 160206
...เอาผ้าเช็ดหน้ามาให้.. เป็นกำลังใจ

16 สิงหาคม 2546 12:23 น. - comment id 160532
หากเธอเศร้าเหงาอยู่โปรดรู้ ฉันนี่ไงห่วงเธอเสมอมั่น ไม่ว่าเธอจะทุกข์หรือสุขขอแบ่งปัน ให้กับฉันได้รับบ้างนะคนดี ***กลอนไพเราะและกินใจดีจังเลยค่ะ***

18 สิงหาคม 2546 19:07 น. - comment id 160898
แม้นไม่รักไม่อยากเกี่ยวให้เหนี่ยวหนัก ให้ฉันพักไม่ร่วมทางอย่างที่ฝัน โปรดอย่าบอกสำรอกคำสาระพัน เปรียบรักนั้นดั่งสายลมแค่ชมเชย แม้นไม่รักไม่อยากเกี่ยวให้เหนี่ยวหน่วง ทำลาล่วงดั่งสายลมพรมผ่านเฉย ที่เธอทำใช่ลบเลือนเตือนใจเลย โอ้...ใจเอยเจ้าเจ็บจำคำคนลวง แม้นบทกลอนร้อยพันหมื่นหยิบยื่นให้ คำขอโทษท้นท่วมใจไกลแดนสรวง มิอาจทดแทนใจน้อยร้อยใจกลวง ให้มันล่วงมิอาจลดบทโกรธา แม้นวันนี้ที่พูดจาใช่ว่าหาย เจ็บมิคลายมิอาจยกตกโทษา แม้นพูดด้วยอย่าคิดเลยเคยผ่านมา ไม่นำพาคำขอโทษไม่โปรดปราน

12 ตุลาคม 2546 13:45 น. - comment id 173911
เรไร ไร้รัก ฤาโศก เรไร ไร้โชค ฤาเศร้า เรไร ไร้ใจ คลอเคล้า จึงเศร้า หนอเจ้า เรไร
