เดินทางเปลี่ยวเดียวดายไม่มีเพื่อน
ก็ไม่เหมือนไร้คู่มาสู่สม
ทางเถื่อนถ้ำพรรณไม้พอได้ชม
เปลี่ยวอารมณ์โดดเดี่ยวแสนเปลี่ยวใจ
หนาวลมพัดพอสมจะห่มเสื้อ
แต่หนาวเนื้อไร้คู่ชิดพิสมัย
หนาวน้ำค้างหนาวยิ่งจะผิงไฟ
แต่หนาวใจไม่คลายหนาวร้าวระบม
...........เด็กเมืองยศ.........