คนดูแลห่วงใย
จะผลักไสกันได้ลง
หรือเธอไม่มั่นคง
ไปลุ่มหลงที่ตรงไหน
หาใครได้เท่าฉัน
คืนหนาวนั้นห่มผ้าให้
ยามร้อนจะช่วยคลาย
พัดวีให้ได้เย็นใจ
ยามหิวจะหุงหา
ทั้งข้าวปลามาเตรียมไว้
จะงอนง้ออยู่ร่ำไป
เพื่อไม่ให้เธอขุ่นเคือง
ป่วยไข้จะใกล้ชิด
แนบสนิทคอยปลอบขวัญ
หายามาให้ทัน
เพียงเธอนั้นได้หายดี
กลับมาร่วมเคียงหมอน
อย่าให้นอนแค่ฝันถึง
แสนห่วงหวงห้วงคำนึง
ใจฉันจึงพร่ำวาจา
จะไม่มีใครอื่น
ขอเธอคืนกลับได้ไหม
สัญญาด้วยหัวใจ
ไม่รักใครนอกจากคุณ
@@@@@@@@@
จะขอยืนยัน...ในสัญญา
@@@@@@@@@@
30 มิถุนายน 2547 09:44 น. - comment id 291576
จ๊ามาทวงสัญญา

30 มิถุนายน 2547 11:00 น. - comment id 291605
น่ารักดีค่ะ .. แวะมาทักทายกันค่ะ

30 มิถุนายน 2547 14:58 น. - comment id 291670
งดงามมาก

30 มิถุนายน 2547 17:12 น. - comment id 291705
ผ้าก็ห่มให้.. หัวใจก็ดูแล.. เทคแคร์ยามป่วยไข้.. มีสัญญาใจ..มายืนยัน.. .......................................... แล้วจะไม่ดีพอได้ยังไงหว่า.. .......................................... เจอะอย่างนี้ใครไม่รักก็..บ้า..แล้ว ก็ไม่แคล้วคง..สมอง..ไม่ค่อยดี....กิ้วกิ้ว ..........................................

1 กรกฎาคม 2547 23:58 น. - comment id 292087
จะไม่มีใครไหนอื่น ด้วยจุดยืนในวันนี้ สัญญาเท่าที่มี มั่นคงนี้แค่เพียงเรา *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ หวานจัง น้ำตาลหมดหรือยังหละค่ะ อิอิ*-*
