เช้านี้ฝนตกปรอยๆ
ท้องฟ้ารอคอยเธออยู่
ฉันนึกถึงเธอให้รับรู้
ฉันภาวนาให้เธออยู่คู่กาย
บ่ายนี้มันช่างเงียบเหงานัก
นกบินเหมือนกับจะเรียกหา
ฉันคิดถึงเธอตอนจากลา
ฉันภาวนาให้เธออยู่ไม่ไกล
เย็นนี้ฟากฟ้าถูกระบายด้วยใจฉัน
นกโผบินพลันหันหา
เหมือนกับตัวเธอเดินเข้ามา
ฉันคิดถึงเธอทุกห้วงใจ
1 กันยายน 2547 23:58 น. - comment id 321483
คิดถึงและห่วงหา ด้วยนานมาไม่พบเห็น คิดถึงจึงมาเน้น ให้เธอเห็นว่าคิดถึง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

2 กันยายน 2547 07:09 น. - comment id 321590
มาอ่านเป็นกำลังใจให้อ่ะครับ

2 กันยายน 2547 10:32 น. - comment id 321726
เขียนได้ไพเราะเหงาใจมากครับ ๚ะ๛ size>
