เงาไผ่ใต้จันทร์ จะถนอมกล่อมขวัญสัญญาใจ แม้พุ่มไผ่เกาะกอก่อหอฝัน ไม่ล้มเงาหายพรากจากคืนวัน รอแสงจันทร์จาบจ้าเอื้ออาทร จะฉายแสงแห่งรักประจักษ์สนอง ทาบทาทองแก่ไม้ในสิงขร จวบรังสิมันต์ครั้นจ้าจึงลาจร ทอดอาลัยอาวรณ์เพื่อย้อนคืน ภายใต้เงามืดครึ้มค่ำคืนเปลี่ยว ยังคดเคี้ยวคลึงเคล้ายังเฝ้าฝืน คอยจ้องจักรักษาหาหยิบยื่น พันหมื่นเพลงสีซออ้อล้อใจ ใบไผ่พลิ้วปลิวล่องลงต้องพื้น เสียงสะอื้นอาทรย้อนแว่วไหว เมื่อครั้งเคยเคยพรากเคยจากไกล ดังมาลัยคล้องใจไว้ใต้จันทร์ ๓๑/๑๐/๒๕๔๗ ๐๖:๒๘:๐๖ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( 31 ต.ค. 2547 06:45 น. - ID 64601 
800
11
0
31 ตุลาคม 2547 06:51 น. - comment id 360614
กลอนสวยค่ะ ไพเราะมาก ความหมายเหรอ..มิอาจบรรยาย
31 ตุลาคม 2547 07:14 น. - comment id 360670
หน้าส่วนตัว
ถึง เสือยิ้มมุมปาก
ขอบคุณเด็กใต้ใจดีด้วยนะจ๊ะ
31 ตุลาคม 2547 11:16 น. - comment id 360728
เพราะจังเลยค่ะ อิ อิ เพิ่งมาอ่าน ใช้คำดีมากเยค่ะ ชอบค่ะ ..หลงเงาไผ่ใต้จันทร์เมื่อวันเก่า ยังคอยเฝ้าจะดูแลแก่พฤกษา จนจวบวันเธอนั้นจะหันมา รอจนกว่าชีพดับลับเงาจันทร์.....
31 ตุลาคม 2547 11:19 น. - comment id 360730
กลอนงดงามจริง ๆ ชื่นชม ๆ
31 ตุลาคม 2547 12:14 น. - comment id 360761
ถึง แวว ขอคุณนะครับ รู้สึกดีดีนะ
31 ตุลาคม 2547 12:16 น. - comment id 360764
ถึง ฤกษ์
คำชื่นชมเป็นกำลังใจให้มากเลยนะครับ
31 ตุลาคม 2547 13:31 น. - comment id 360828
งานงามอีกตามเคยนะคะ มาสวัสดีตอนบ่ายอ่อน ของวันหยุด สวัสดีค่ะ
31 ตุลาคม 2547 13:47 น. - comment id 360839
ถึง กอกก วันนี้วันหยุดก็ขอให้พักผ่อนกันให้สนุกนะ
31 ตุลาคม 2547 13:50 น. - comment id 360840
โฮ้.......พี่ไก่ กลอนเพราะจังนะคะ อุ๊ชอบจังคะ ( แวะมาทักทายอ่ะค่ะ )
31 ตุลาคม 2547 13:59 น. - comment id 360854
กลอนเพราะดีน่ะ มีความหมายดี แวะมาเป็นกำลังใจให้น่ะ
31 ตุลาคม 2547 14:13 น. - comment id 360879
ถึง อุ๊ จ้า...น้องอุ๊ เป็นไงกินข้าวเที่ยงอะหร่อยไหม
31 ตุลาคม 2547 14:15 น. - comment id 360880
ถึง ใบเมี่ยง
ขอบคุณครับ...ไม่รู้จะคุยอะไร
31 ตุลาคม 2547 14:46 น. - comment id 360896
..โห้ยย .. ตั้งน้า น ..นาน ..นะคะ..
เรน ..พยายาม..แต่งกลอนมาแจม ..
เรน ..เขียนไม่ได้ ..เลยคะ..
ก็ เรน.. อยากเก่ง ..แบบ พี่ไก่ ..นะดิคะ..
31 ตุลาคม 2547 18:15 น. - comment id 361034
จะฉายแสงแห่งรักประจักษ์สนอง ทาบทาทองแก่ไม้ในสิงขร จวบรังสิมันต์ครั้นจ้าจึงลาจร ทอดอาลัยอาวรณ์เพื่อย้อนคืน ชอบท่อนนี้มากเลยครับน้องไก่ อ่านแล้ว เหมือนใจที่พี่คิดเลย เหงาดี +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
31 ตุลาคม 2547 19:01 น. - comment id 361064
งานนี้ระวังหนามไผ่ให้ดีก็แล้วกัน อย่าให้ไปข่วนเนื้อนวลน้องช้ำ พี่ว่าหาร่มไม่อื่นบรรยากาศน่าจะเหมาะกว่านะครับ
31 ตุลาคม 2547 19:32 น. - comment id 361088
คุณผลิใบฯ เสียงกลอน กับฉันทลักษณ์ คุณถูกต้องทุกจุดนะ.. ใบไผ่พลิ้วปลิวล่วงลงห้วงพื้น ระหว่างล่อง กับล่วง..คุณผลิใบลองดูนิดนะครับ ความหมายคล้ายกันไหม...บทนี้ความหมายดีครับ..ชอบฝันเหมือนผมเลย สวัสดีนะครับ..
31 ตุลาคม 2547 19:40 น. - comment id 361097
ชอบมากค่ะ ความหมายด้วยค่ะ^_^
31 ตุลาคม 2547 19:52 น. - comment id 361101
แต่งได้ดีมากๆเลยคะ แวะมาเยี่ยมนะคะ ใต้เงาจันทร์นวลผ่องส่องดวงจิต ใยความคิดคะนึงพะวงหา ด้วยเธอนี่คงเป็นผู้นำพา ใจของข้า ดวงน้อยล่องลอยไป
31 ตุลาคม 2547 23:01 น. - comment id 361208
กอไผ่กลางคืนน่ากลัวออกค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
