เอาแต่ใจ..ทำให้คนรังเกียจ เพราะเบียนเบียดผู้อื่นฝืนสนอง ออกคำสั่งด้วยจิตหลงลำพอง เห็นผู้อื่นดุจของง่ายจัดวาง สามัคคีที่มีจึงห่างหาย แตกเป็นฝ่ายเป็นกลุ่มเริ่มบาดหมาง ความเข้มแข็งครั้งก่อนก็คลอนจาง เพราะความกร่างความใหญ่ในตัวตน เป็นผู้นำต้องกระทำด้วยเมตตา ฟังความคิดนานาหาเหตุผล ไม่กดขี่ข่มใครให้ทุกข์ทน มั่นกมลเสียสละละลำเอียง ตำแหน่งยิ่งสูงใหญ่ต้องไตร่ตรอง ประชุมผองผู้น้อยคอยฟังเสียง ตั้งวินัยด้วยธรรมนำร้อยเรียง คุ้มครองภัยไม่เบี่ยงเสมอกัน เป็นดั่งดวงตะวันที่ผันแสง แก่ทุกแห่งภายใต้ไร้เลือกสรร เป็นแสงงามเยือกเย็นเช่นเพ็ญจันทร์ ส่องสว่างสร้างสัมพันธ์อย่างอ่อนโยน อย่าได้ใช้ตำแหน่งแบ่งและเบ่ง เตือนตนเองว่าเป็นเช่นหัวโขน หมดเวลาถึงคราต้องถ่ายโอน อย่ากระโจนเข้าเพลิงเริงอัตตา
15 ธันวาคม 2548 08:35 น. - comment id 546450
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ตำแหน่งนี่มันเหมือนเก้าอี้เปลี่ยนนิสัยเรยนะคับ นั่งปุ๊บนิสัยเปลี่ยนปั๊บ ม่ายหวายๆๆ
15 ธันวาคม 2548 09:01 น. - comment id 546458
แค่ประโยคแรกก็โดนใจเลยค่ะพี่ดอกแก้ว หมูกานต์จะไม่เอาแต่ใจนะคะ ตำแหน่งเล็กๆก็ไม่เอาแต่ใจค่ะ
15 ธันวาคม 2548 09:03 น. - comment id 546460
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว ยิ่งสูงยิ่งหนาว อำนาจยิ่งมีมากยิ่งลืมตัว... พี่ดอกแก้ว รักษาสุขภาพนะคะ คิดเป็นห่วง เห็นบอกงานยุ่งช่วงนี้....
15 ธันวาคม 2548 10:25 น. - comment id 546495
อยากจะปรับคิดจะเปลี่ยนเวียนขวาซ้าย อยากจะยื้อคิดจะย้ายตามใจฉัน นึกสนุกปลุกนโยบายใช้รายวัน เพราะท่านนั้นมีคาถา..นานาจิตตู ***บินมาเยี่ยมเช่นเคยครับพี่ดอกแก้ว
15 ธันวาคม 2548 14:15 น. - comment id 546572
การเอาแต่ใจบางทีมันก็ทำให้คนอื่นเดือดร้อนเหมือนนะ..เพิ่งคิดได้.. ....แวะมาอ่านเพื่อทำให้น้องเหมียวคนนี้ ......ตาสว่างและทบทวนหลายๆได้ค่ะ.. .........ขอบคุณพี่ดอกแก้วมากๆๆค่ะ.. ...........ขอบคุณจากใจ...............ดูแลสุขภาพนะค่ะ...
15 ธันวาคม 2548 15:02 น. - comment id 546597
ถ้าไม่มีผู้ตามก็ไม่อาจมีผู้นำเนาะครับ
15 ธันวาคม 2548 19:28 น. - comment id 546644
ตำแหน่ง ใช้แบ่งงานรับผิดชอบ เป็นเพียงกรอบขอบเขตตามเหตุผล ใช่เครื่องมือยึดถือคือตัวตน ให้หลงคนหลงอำนาจตำแหน่งวาง เหมือนกลไกแต่ละส่วนกระบวนการ แบ่งหน้าที่ตามแรงงานสานสิ่งสร้าง ใช่ยกตนยึดติดผิดเส้นทาง บูชาสักการะจนห่างสิ่งที่เป็น ตำแหน่งชีวิตคนสัตว์จัดจำแนก ให้เข้าใจผิดแผกกรรมที่เห็น เป็นเกณฑ์กฎกลไกใจร้อนเย็น บุญบาปเข็ญทุกข์แจกตำแหน่งตน เหตุอันใดใครหลงตรงตำแหน่ง สมมติมายาแก่งแย่งแบ่งสับสน โลกหมุนย้อนสะท้อนวุ่นฝุ่นดินปน ธุลีทนยื้อแย่งตำแหน่งธุลี สวัสดีค่ะ ... พี่ดอกแก้ว คำว่า \"เอาแต่ใจ\" ดูเหมือนจะครอบคลุมเหตุที่ทำให้คนหลงยศหลงตำแหน่งได้เป็นอย่างดี นะคะ ทุกสิ่งมีใจเป็นใหญ่ มีใจเป็นที่ตั้ง มีใจเป็นประธาน หากเราไม่รู้จักใจตัวเอง ก็ต้องตกเป็นทาสแห่งใจอยู่ร่ำไป แปลกจริงนะคะ ... ตำแหน่งทางคุณธรรม กลับทำให้คนตัวเล็กลง ไม่ลำพองใจ ไม่รู้สึกฟู แฟบ และทำให้นิ่งสงบสุขได้อย่างลึกซึ้ง ถ้าใครสักคนปฏิบัติถึงความเป็นอริยะแล้ว ไม่ว่าจะระดับใด (พระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี พระอรหันต์) ท่านเหล่านั้นจะไม่อวดอ้าง ไม่ลำพอง เพราะท่านคงรู้สึกว่า ตัวท่านเองก็คือคนธรรมดาคนหนึ่ง และกลับรู้สึกว่าตัวเล็กลงกว่าด้วยซ้ำ ความลำพอง ความรู้สึกฟู แฟบ ในจิตหลงในตำแหน่งเหล่านั้นไม่มี กลับเกรงกลัวใจของคนทั่วๆ ไปด้วยซ้ำ กลัวว่าจะก่อบาปให้เขา จึงต้องสำรวมกาย วาจา ใจ เพื่อป้องกันไม่ให้ใครปรามาสด้วยกาย วาจา หรือก่อให้ใครเคืองขุ่นหม่นหมองใจได้ และเพื่อให้ดำรงตนอยู่ในสังคมได้อย่างองอาจแกล้วกล้า และสง่างามด้วยคุณธรรมที่ท่านมีอยู่เอง มิใช่สถานภาพหรือตำแหน่งที่สังคมมอบให้ คนทั่วๆ ไปจึงมิอาจรู้ได้ว่า บุคคลที่คบหาพูดคุยด้วยนั้นคืออริยบุคคลแล้วหรือไม่ ตราบใดที่ยังมีกิเลสของปุถุชนอยู่ เว้นแต่ว่า ผู้นั้นข่มกิเลสของตนแล้วนิ่งพอที่จะพินิจรู้ได้อย่างแจ่มชัด ... ด้วยความเป็นอริยะเป็นการปลดแอกแห่งบ่วงโซ่ตัวตนออกไป เป็นผู้มีความสงบสุขอย่างล้ำลึกอันปุถุชนไม่เคยได้รับความสุขเช่นนั้นเลย นับว่า เป็นตำแหน่งอันสูงสุดที่มิใช่ตำแหน่งไว้สำหรับโอ้อวดให้สังคมได้รับรู้เพื่อลาภสักการะใดๆ และทรงไว้ซึ่งความไร้การยึดถือในตัวตนตามระดับแห่งอริยะท่านนั้น แต่ตำแหน่งทางโลก กลับมีคนต้องการกันมาก และแก่งแย่งช่วงชิงจะให้ได้มาซึ่งตำแหน่งนั้นๆ ทั้งที่จริงแล้วเป็นแค่บทบาทหน้าที่ วางตำแหน่งว่า คนๆ นี้ควรจะปฏิบัติตนอย่างไรในฐานะหรือตำแหน่งนั้นๆ นะคะ พี่ดอกแก้ว \"เอาแต่ใจ\" นี่สำคัญจริงๆ บางคนอยากให้คนอื่นเอาใจตัวเอง พอไม่ได้ดังใจก็ทุกข์ เสียความรู้สึก เสียอารมณ์ พาลโกรธคนนั้นๆ ไปเลย ต้องการความสำคัญ โดยที่ไม่ทันรู้ใจตัวเองว่า ต้องการความสำคัญ แต่ไปพาลโกรธคนอื่นที่ไม่ให้ความสำคัญตน สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับทุกๆ คนก็คือ การรู้จักตำแหน่งของตัวเอง และรู้ว่าควรจะวางตัวตนในตำแหน่งนั้นเช่นใด ปรับตัวให้เข้ากับตำแหน่ง มิใช่การยึดตำแหน่งไว้ให้เข้ากับตน อนุโมทนาบุญพี่ดอกแก้วค่ะ ... ผลบุญแห่งการให้ธรรมทานของพี่ดอกแก้วช่างยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน ขอให้ผลบุญเหล่านี้ส่งผลให้พี่ดอกแก้วพบกับความเจริญรุ่งเรือง และความสว่างทั้งในทางโลกและทางธรรมด้วยนะคะ สาธุค่ะ : )
15 ธันวาคม 2548 16:08 น. - comment id 546659
หลงอัตตาในตัวตนของตน ทุกผู้ทุกคนล้วนคว้าตำแหน่ง อำนาจมากมีจิตมิคิดแจง หลงในตำแหน่งว่า ข้าใหญ่จริง มาอ่านบทกลอนดีๆๆ จากพี่ดอกแก้วพี่สาวคนดีที่น่ารักเสมอจ๊ะ
15 ธันวาคม 2548 16:21 น. - comment id 546667
อย่าได้ใช้ตำแหน่งทางมิชอบ ตามระบอบกฎเกณฑ์เห็นไหมนั่น มิใช่คิดทำสิ่งใดในชีวัน แล้วมุ่งมั่นทำอย่างใจได้ต้องการเห็นด้วยเป็นที่สุดเลยค่ะ
16 ธันวาคม 2548 00:32 น. - comment id 546795
กราบสวัสดีครับ..น้อมรับความรู้การบริหารครับ.....
16 ธันวาคม 2548 09:33 น. - comment id 546852
ยศตำแหน่งแข่งขันกันไขว่คว้า เพียงได้มาประดับตนบนเส้นหวัง ตำแหน่งหดยศหายหัวใจพัง ทุกข์เรื้อรังดั่งโรคร้ายเข้าล้อมรุม สวัสดีจ่ะพี่ดอกแก้ว...
16 ธันวาคม 2548 10:46 น. - comment id 546863
บรรยากาศในห้องประชุม .. บางคนทำท่าเหมือนอวดรู้ แต่ไม่แสดงออกทางด้านความคิดเห็น บางคนซึ่งไม่มีความรู้แจ้ง แต่ก็อวดรู้โดยการแสดงความคิดเห็นที่ไม่ก่อประโยชน์ บางคนก็พวกมากลากไป คะแนนเสียงเหวี่ยงไปทางนั้นที ทางนี้ที ไร้จุดยืน บางคนแทบจะกลมกลืนไปกับเฟอร์นิเจอร์ในห้องประชุม คือ นิ่งสงัด บางคนเป็นแต่พูด แต่ฟังไม่เป็น และบางคนฟังเป็นอย่างเดียว แต่ก็เหมือนไม่มีปากพูด... ฯลฯ บรรยากาศในห้องทำงาน .. บางคนทำงานแบบใจจดจ่อต่อผลงาน โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง บางคนฉวยโอกาสที่ผู้อื่นทำงานสำเร็จเสร็จสมบูรณ์ไปรายงาน บางคนลื่นไหลไปมา ทำนองว่า มีส่วนร่วมด้วยในเนื้องานสำคัญ บางคนดีแต่บงการให้คนนั้นคนนี้ทำ เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็พาลจนงานเสียหาย บางคนมีแต่ข้อเสนอ แต่ไม่ลงมือเอง บางคนมองหาเฉพาะลู่ทางที่จะเป็นประโยชน์ส่วนตนเท่านั้น และบางคนอยากมีส่วนร่วมเฉพาะลงแต่ชื่อเท่านั้น ทว่าไม่เคยลงแรง... ฯลฯ เหมือนอัลมิตราขี้บ่นจัง ... ฮา !! ความจริงแล้วในคลังคำเขียนของอัลมิตรายังมีอีกแยะ ประมาณว่าล้นจนจุกอกค่ะ บางที กว่าที่อัลมิตราจะหลุดออกจากห้องประชุม อัลมิตราก็ได้วาดการ์ตูนตั้งหลายภาพ หรือไม่ก็เกิดงานเขียนขึ้นมาสักชุด - สองชุด .. อาศัยพล๊อตเรื่องในห้องประชุมนี่แหล่ะ ตำแหน่งงาน หรืออีกนัยหนึ่ง คือฐานที่คนอื่นอยากให้เราเป็น โดยที่บางที กระทั่งตัวเราเองอยากอยู่ในฐานนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้ บางทีอัลมิตราก็สับสนนะคะ ไม่รู้ว่า .. หลายคนที่มุ่งมาหา เขามาหาอัลมิตราโดยมองฐานไหน โดยความจริงแล้ว อัลมิตราอยากเป็นแค่อัลมิตรา .. เท่านั้น บ่อยครั้ง จึงรู้สึกหงุดหงิด เมื่อจับความประสงค์ของบุคคลที่แอบเข้าวงในมา เพื่อมุ่งหวังอะไรบางอย่าง จากการที่อัลมิตราอยู่อีกในระดับฐาน ถ้าอัลมิตรา เป็นแค่อัลมิตรา .. เขาจะยังอยากรู้จักอัลมิตราอยู่หรือเปล่านะ ? ตำแหน่ง ก็แค่ตำแหน่ง ...ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ในช่วงจังหวะของการทำงานหนึ่ง จะว่าไปแล้ว .. อัลมิตราเคยอยากเตะเพื่อนสักป๊าบ เวลาที่พูดเหน็บมายังอัลมิตราประมาณว่า \"จะเอาอะไรกับผม ผมแค่สมาชิกธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้เป็นเวปแอดมินเหมือนคุณ\".. \"ผมมันคนมีความรู้น้อย ก็แค่บอกไปเท่านั้น เสียงของผมมันไม่ดังเข้าหูท่านผู้มีศักดิ์ใหญ่ได้หรอก\".. กลายเป็นว่า อัลมิตราเหมือนเจอโพรงต้นไม้ .. ขออนุญาตบ่นใส่โพรงหน่อยนะคะ พี่ดอกแก้ว .. เฮ้อ ..!!! ค่อยยังชั่ว .. สบายบรื๋อส์ สะดือโบ๋ แล้วค่ะ พี่ดอกแก้ว.. เย้
16 ธันวาคม 2548 12:00 น. - comment id 546872
หลงอำนาจวาดหางอย่างเลิศหรู ไม่รับรู้ส่วนรวมร่วมกันสร้าง จัดแบ่งสรรปันส่วนล้วนอำพราง เกิดช่องทางแตกแยกแปลกจริงคน มาสวัสดี...พี่ดอกแก้วค่ะ......
16 ธันวาคม 2548 12:31 น. - comment id 546885
@...ปักษาวายุ... หลายเสียงบอกกรอกหูอยู่บ่อยครั้ง ให้ฟันธงเสียงดังอย่าเกรงขาม เป็นลูกพี่สั่งลูกน้องให้ทำตาม ต้องใช้ความเด็ดขาดปราศรอมชอม หลายคนบอกกรอกตามว่าความนั้น ไม่ควรเคร่งดุดันต้องถนอม ใช้พระคุณหนุนเนื่องให้เขายอม อย่าได้ซ้อมเช่นศัตรูต้องรู้กาล สวัสดีค่ะปักษาวายุ เก้าอี้เปลี่ยนนิสัย..ใช่เลย ชอบมากกับนิยามนี้ แวะเข้าไปอ่านเรื่องเบื่อ..มาแล้วแต่ไม่ทันได้เขียนอะไร ก็มีงานแทรกเข้ามาเสียก่อน ขอบคุณมากนะค่ะ ...ที่แวะมา
16 ธันวาคม 2548 12:31 น. - comment id 546887
@...น้องกานต์หมูน้อย... กับผู้คนมากมายในการกิจ ต้องรู้คิดวางตนให้เหมาะฐาน เป็นผู้ใหญ่ไม่ข่มเหงหรือระราน เป็นผู้น้อยไม่พาลตั้งแง่รวน ทุกตำแหน่งมีอำนาจไม่ขาดเดช เรียงตามเกรดตามซีที่หอมหวน หากกระทำมิชอบรอบขบวน สามัคคีก็ซวนเซล้มไป การทำงานการคบหาอย่าฮึดฮัด เอาแต่ใจตนจัดน่าหมั่นไส้ คนที่เบื่อเขาก็หลีกไปอยู่ไกล วันหนึ่งอาจไม่เหลือใครให้รับรอง สวัสดีค่ะหมูน้อย.. ใกล้สิ้นปีแล้ว ..พี่ดอกแก้วมีหลายงานที่ต้องวางแผนสำหรับปีต่อไป และมีหลายอย่างที่ต้องปรับปรุงให้สวยงาม... จึงเขียนกลอนเรื่องนี้ออกมาเพราะเป็นสิ่งที่ใกล้ตัว และเผื่อว่าจะมีใครอ่านแล้วได้ประโยชน์บ้าง ขอบคุณมากนะคะน้องกานต์ ที่แวะมาเสมอ
16 ธันวาคม 2548 12:32 น. - comment id 546888
@...น้องมะกรูด... บริหารการณ์กิจต้องคิดรอบ เว้นชังชอบยุติธรรมนำสร้างสรรค์ เราอาจมีชีวิตไม่กี่วัน แต่งานนั้นต้องคงค่าอย่าทำลาย ผู้ยิ่งใหญ่ต้องใช้ใจแน่นหนัก และมีหลักอย่าโลเลจนหลากหลาย ทำงานให้สงบไร้วุ่นวาย อย่าให้กลายกลับร้อนตอนสั่งการณ์ เห็นใจเขาเราก็เคยเป็นผู้น้อย รับคำสั่งบ่อยบ่อยน่าสงสาร บางคำสั่งไร้ประโยชน์มีโทษบาน ต้องคิดอ่านสามัคคีมีเมตตา สวัสดีค่ะน้องมะกรูด.. ขอบคุณมากนะคะในความห่วงใย และอีกสามสี่วันข้างหน้านี้ต้องยุ่งแน่ค่ะกับการงาน แต่ก็สู้ไหว ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ...จะดูแลตัวเองอย่างดีเลยค่ะ เป็นห่วงก็แต่น้องมะกรูดที่ตอนนี้อากาศเย็นลงอีกแล้ว... ขอให้มีความอบอุ่นมากๆนะคะ ..ทั้งกายและใจ
16 ธันวาคม 2548 12:32 น. - comment id 546889
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... แต่ละวันหมั่นร่ายมนต์คาถา บทนานาจิตตูอยู่เสมอ อีกไม่นานทั้งลูกน้องและเพื่อนเกลอ สิ้นออเออจับขังนั่งสำรวม สวัสดีค่ะบินเดี่ยว.. คาถาบทนี้ถึงจะมีใช้กันแพร่หลาย แต่มีเพียงบางคนเท่านั้น ที่ใช้แล้วสัมฤทธิ์ผล..ไร้อาการข้างเคียง.. ขอบคุณที่ยังแวะมาได้นะคะ ...
16 ธันวาคม 2548 12:33 น. - comment id 546891
@...น้องเหมียว แสงไร้เงา... เอาแต่ใจใครเขาก็ระอา ความเบื่อหน่ายตามมาให้ร้าวฉาน เพราะทุกคนล้วนมีความต้องการ ที่พบพานสุขใจตามใจตน สวัสดีค่ะน้องเหมียว... การเอาแต่ใจตนเป็นการกระทำที่ไร้เมตตาอยู่เหมือนกันนะคะ เพราะเราต้องการความสมหวังมากเสียจนลืมคำว่า การเสียสละและการให้อภัย ไม่รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา โดยลืมไปว่า ทุกคนต่างก็ต้องการ..ได้ดั่งใจ..เหมือนๆกัน ใการเอาแต่ใจถ้ามีมากๆ ใครที่อยู่ใกล้ก็คงเดือดร้อนไปตามกันนั่นแหละค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่าน ... ขอบคุณในความห่วงใย ... ขอให้มีความสุขมากๆนะคะน้องเหมียว ...และทุกคนในครอบครัวด้วยค่ะ
16 ธันวาคม 2548 12:34 น. - comment id 546892
@...extreme life... มีตำแหน่งยิ่งใหญ่ใช่สำเร็จ ลูกน้องเข็ดตีรวนสวนปัญหา ร่วมปลดแอกออกจากการบัญชา หมดอำนาจวาสนาตำแหน่งลอย สวัสดีค่ะ extreme life เป็นความเห็นที่ต้องคำนึงให้มากจริงๆค่ะ ..ถ้าไม่มีผู้ตามก็ไม่อาจมีผู้นำ.. เพราะต่อให้ตำแหน่งใหญ่แค่ไหน หากไม่ได้รับการยอมรับเสียแล้ว ก็ไม่ต่างไปจากหัวหลักหัวตอ..อย่างที่เขาเปรียบกันไว้ บางคนเจ็บช้ำใจจนเป็นรอยแผลก็มี ..ที่ผู้น้อยไม่ให้ความเคารพ เพราะต่างก็มีอำนาจของความถือตัวซุกซ่อนอยู่ในใจนั่นเอง ยิ่งมีอำนาจตัวนี้มาก ...ก็ยิ่งทุกข์มาก ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาให้ความคิดที่ดี
16 ธันวาคม 2548 12:34 น. - comment id 546893
@...น้องแก้วนีดา... มีตำแหน่งใช้ตำแหน่งเพื่อทำงาน มิใช่เพื่อเป็นพาลกอบโกยผล อำนาจมีชั่วคราวหน้าที่ตน หมดอำนาจก็เหมือนคนธรรมดา สวัสดีค่ะน้องแก้วนีดา.. ตรงประเด็นเลยค่ะ ..หลงอัตตา ซึ่งเราทุกคนก็มี แต่จะมากน้อยก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะเวลาใครมาติ หรือมาชมเรา อำนาจของอัตตานี้ก็ทำให้..คิดว่า เรามีตัวตน จริงๆทั้งที่มรณะนั้นเกิดขึ้นทุกขณะจิต ขอบคุณมากนะคะกับกลอนที่ดีที่มาเขียนไว้ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะน้องคนดี
16 ธันวาคม 2548 12:35 น. - comment id 546894
@...น้องตูน ผู้หญิงไร้เงา... เป็นผู้ใหญ่ต้องทำให้คนเคารพ และน้อมนบรักใคร่ไม่ข้ามหัว ใช้อำนาจสร้างสรรค์ไม่เมามัว เมตตาทั่วผู้ใต้ไม่รังแก สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม เมนูอาหารจานพิเศษ ..รับทราบแล้วด้วยความอิ่มใจ ขอบคุณมากนะคะที่มาเป็นกำลังใจให้เสมอ
16 ธันวาคม 2548 12:36 น. - comment id 546896
@...น้องรุ่ง หยาดอรุณ... ในตัวบทกำหนดวางตำแหน่ง แล้วจัดแบ่งอำนาจตามเหตุผล ตำแหน่งใหญ่รับผิดชอบกว่าทุกคน จึงเปี่ยมล้นด้วยเดชเขตศักดา เพื่อองค์กรเป็นไปไร้ข้องขัด ใช้อำนาจแจงจัดแก้ปัญหา ให้ลุล่วงด้วยดีสมเจตนา และนำมาซึ่งผลของส่วนรวม มิควรให้ตำแหน่งมอมเมาจิต เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเข้ายึดสวม แยกให้ออกบอกใจไร้กำกวม ไม่หลงร่วมอุปาทานการกอบโกย ในชีวิตพินิจให้ถ่องแท้ ทุกชีวิตเกิดแก่แลหิวโหย มีภพภูมิชั่วคราวแล้วร่วงโรย กระดูกโปรยเทียมเขามาเนาว์นาน แล้วสับเปลี่ยนภูมิไปไม่มีเว้น ทั้งคนสัตว์เคยเป็นในสังสาร เปลี่ยนตำแหน่งแห่งภพไม่จบกาล อยู่ดักดานสามโลกโศกท่วมใจ ตำแหน่งดีที่สุดหยุดการเกิด สี่ผู้เลิศครองมรรคผลดลสดใส ไร้ยึดติดคิดข้องกับผองภัย หากผู้ใดได้ครองปองสุขจริง สวัสดีค่ะน้องรุ่ง... เพราะกิเลส จึงทำให้เราดำเนินชีวิตกันอย่างผิดทางไปจากความสุข..เพราะความไม่รู้ เมื่อผิดทางแล้วก็จะเคยชินอยู่อย่างนั้นจนยากจะแก้ไข ..แล้วก็พาลคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องไปตามมติของตนเอง ซึ่งก็คือ ความคิดที่ผิด..เป็นทิฏฐิที่มิใช่สัมมา เรื่องของตำแหน่งและการใช้อำนาจทางโลกจึงไม่สอดคล้องกับวัตถุประสงค์กันเรื่อยมา ซึ่งผิดจากตำแหน่งทางธรรม อันมีตำแหน่งของอุบาสกอุบาสิกา เป็นต้น ไปจนกระทั่งพระอริยบุคคลเป็นที่สุด เป็นตำแหน่งที่ไม่ต้องใช้อำนาจไปเบียดเบียนใคร..แต่ต้องใช้อำนาจใจขับไล่ชำระล้างกิเลสแต่เพียงประการเดียวเท่านั้น เป็นการกระทำที่สวนทางกับทางโลกอย่างสิ้นเชิง อ่านความเห็นของน้องรุ่งแล้ว พี่ดอกแก้วปรารถนาจะให้หลายคนได้อ่านและทำความเข้าใจเพื่อความไม่ประมาท เพราะในถ้อยคำเหล่านั้น มีสาระพอสมควรอยู่แล้วอย่างมิต้องเพิ่มเติมสิ่งใด ทั้งในการใช้ชีวิตเพื่อดำรงตำแหน่งในหน้าที่การงาน และตำแหน่งของชีวิตในภพภูมิ โดยเฉพาะประมาททางวาจาที่อาจกล่าวล่วงเกินผู้มีคุณธรรมสูงกว่าตน หรือหมิ่นค่าน้ำใจใครอย่างไม่รู้จักแยกแยะ ขอบคุณมากนะคะน้องรุ่ง ขอบคุณในคำพร และขออนุโมทนาในจิตอันสร้างสรรค์เพื่อกุศลในทุกถ้อยคำ ขอเจตนาที่หนักแน่นในการปฏิบัติเพื่อละคลายกิเลสทั้งหลาย ประกอบกับธรรมทานที่น้องรุ่งมอบให้หลายๆคน ทั้งในเรื่องอรรถาธิบาย และแนะนำการปฏิบัตินั้น...จงเป็นพาหนะให้น้องรุ่งเดินทางสู่สันติสุขได้โดยรวดเร็วค่ะ
16 ธันวาคม 2548 12:36 น. - comment id 546898
@...น้ำใจ ศักดิ์ชัย... บริหารจิตใจให้สูงส่ง ด้วยดำรงความดีมีกุศล บริหารการงานร่วมกับคน ด้วยเหตุผลน้ำใจไม่อยุติธรรม สวัสดีค่ะน้ำ.. วันนี้มีอาหารอะไรมานำเสนออีกหรือเปล่านิ... ขอบคุณมากค่ะที่แวะมา
16 ธันวาคม 2548 12:37 น. - comment id 546899
@...มนต์กวี... ..ยศและลาภหาบไปไม่ได้แน่ คงเหลือแต่ต้นทุนบุญกุศล.. คือคำของผู้ปราชญ์ปัญญาชน จึงไม่ต้องร้อนรนตำแหน่งใด สวัสดีค่ะมนต์กวี คงเป็นเรื่องธรรมดาของการทำงานนะคะ เพราะตำแหน่งยิ่งสูงค่าตอบแทนก็ยิ่งดี ทั้งที่เป็นตัวเงินและมิใช่ตัวเงิน นอกจากนี้ ยศ และสรรเสริญก็เป็นแรงจูงใจไม่น้อยที่ทำให้หลายคนไขว่คว้า และลุ่มหลงในสิ่งที่ไม่จีรังนี้ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาอ่าน
16 ธันวาคม 2548 12:37 น. - comment id 546901
@...น้องอัลมิตรา... ตำแหน่งมีเพราะความรับผิดชอบ ที่เขามอบไว้ให้ในหน้าที่ ทั้งอำนาจต้องใช้เพื่อผลดี และผู้ใช้ต้องมีความชั่งใจ ผู้ไร้ซึ่งตำแหน่งในการงาน อาจไม่รู้หลักการเพื่อแก้ไข อาจเพียงมองด้านเดียวแล้วพูดไป และมิต้องหนักใจในกิจการ เสนอความคิดเห็นเป็นไฟร้อน ทั้งตัดทอนเติมต่อแบบกล้าหาญ เพราะตนเองมิใช่ผู้ทำงาน ไร้กระทบพบพานกับผู้คน จงเข้มแข็งแต่งจิตเพื่อคิดสู้ และเฝ้าดูทุกอย่างด้วยเหตุผล รักษ์จุดยืนองค์กรก่อนใจตน จัดระเบียบหมู่ชนด้วยเป็นธรรม สวัสดีค่ะน้องอัลมิตรา.. อ่านเพลินเลยกับความในใจที่ล้นหลาก เห็นใจมาก..กับคนทำงาน เพราะเมื่อทำงานก็ต้องมีผลกระทบเกิดขึ้น มีแต่ความหนักแน่นเท่านั้นค่ะที่จะช่วยประคองใจไว้ได้ เพราะจะทำให้ทุกคนพอใจก็คงเป็นไปได้ยาก ...เหตุเพราะต่างมีกิเลสคือความต้องการที่ต่างกันนั่นเอง การทำงานของพี่ดอกแก้วจึงเลือกนโยบายหลักและวินัยขององค์กรเป็นสำคัญ และพยายามประสานความเข้าใจให้สอดคล้องกันมากที่สุด เพื่อไปสู่จุดหมายอย่างสวยงาม ...แม้จะมีบางส่วนที่ไม่พอใจหรือเห็นด้วยก็ต้องยอม คนที่มีความรับผิดชอบสูง ก็ย่อมมองเห็นมุมที่ต่างออกไป และต้องคนมากกว่าคนที่ไม่ใช่เจ้าของงานเป้นธรรมดา การรับฟังความคิดเห็นจึงเป็นสิ่งที่ดี เพื่อการตัดสินใจแบบรวมข้อมูลทุกระดับ แต่ไม่จำเป็นต้องเอาใจใครโดยเฉพาะ เพราะ...บางคน..ที่น้องอัลมิตรา ยกออกมาจากสต๊อคนั้น..มีอยู่ทุกแห่งหน และถ้าเรารักษาใจไว้ไม่ดี...ความโกรธก็จะมีแก่คนเหล่านี้ได้ง่ายดาย บางครั้งหากพลาดพลั้งใช้พระเดชผิดที่ ..ความเสียหายอาจเกิดขึ้นเหลือคณานับ บางครั้งถ้าไม่ใช้พระเดชเสียบ้าง ก็ยากที่จะดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย และอย่าคิดไกลไปถึงเบื้องหลังในการคบหาของใครเลยนะคะ ...เพราะความระแวงจะทำให้เรามีมิตรน้อยลง และก็กลุ้มใจมากขึ้น พี่ดอกแก้วเชื่อว่า ...ทำดีย่อมต้องได้ดี ..แม้จะมีความผิดพลาดเกิดขึ้นบ้าง นั่นก็คือสิ่งที่บ่งบอกว่า เกินความสามารถของเราที่จะรับมือไหว ใครที่คิดหาประโยชน์หรือมุ่งมาเอาเปรียบ ...เขาย่อมเผยภาพจริงของเขาออกมาในไม่ช้า แยกความคิด..ให้ออกจากตัวบุคคลให้ได้นะคะ เพราะบางความคิดที่มาจากคนบางคน ..อาจดีกว่านิสัยหรือท่าทางของเขาที่เป็นอยู่ก็ได้ หากำไรจากสิ่งรอบข้างให้ได้มากที่สุดน่าจะดีกว่า ..ด้วยการยอมรับมาพิจารณา แต่มีหลักการเป็นของตนเอง พี่ดอกแก้วขอเอาใจช่วยให้ทำหน้าที่ในตำแหน่งทุกตำแหน่งได้อย่างเหมาะสมกลมกลืน และเป็นประโยชน์อย่างไม่เสียหายต่อความสัมพันธ์ในทุกระดับ พร้อมทั้งนำความสุขใจมาให้ตนเองได้ด้วยค่ะ
16 ธันวาคม 2548 12:38 น. - comment id 546902
@...สลักเสลา... คิดอย่างไรสั่งอย่างนั้นมั่นมุ่งผล ไม่สนคนสนใครไม่ไต่ถาม สามัคคีดับลงไฟลุกลาม ก็เพราะความเอาแต่ใจไม่เหลือดี สวัสดีค่ะสลักเสลา พอมีอำนาจมีตำแหน่งแล้ว ...ส่วนรวมกลายสภาพเป็นส่วนตัวไปในหลายแห่ง ระเบียบวินัยไร้คุณภาพ ... เพราะบางคำสั่งเกิดขึ้นอย่างขัดแย้ง บางตำแหน่งใหญ่โตขึ้นกว่าที่ควรจะเป็น ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาร่วมเขียน ...เห้นช่องทางแตกแยกชัดเลยค่ะ
16 ธันวาคม 2548 12:38 น. - comment id 546904
ไม่อยากมีตำแหน่งใหญ่ๆค่ะเพราะสั่งใครไม่เป็นแต่อยากได้เงินเดินขึ้นทุกปีพร้อมโบนัสตลอดเวลา
16 ธันวาคม 2548 12:51 น. - comment id 546910
เป็นดั่งดวงตะวันที่ผันแสง แก่ทุกแห่งภายใต้ไร้เลือกสรร เป็นแสงงามเยือกเย็นเช่นเพ็ญจันทร์ ส่องสว่างสร้างสัมพันธ์อย่างอ่อนโยน บทนี้...ให้ภาพ แทนความหมายได้ชัดเจนจริงๆ ค่ะ สวัสดีค่ะ...พี่ดอกแก้ว...เดินทางปลอดภัยนะคะ
16 ธันวาคม 2548 12:56 น. - comment id 546914
@...น้องไอซ์... มายิ้มฟันขาวอยู่ตรงนี้ .. คงหายากนะคะตำแหน่งอย่างนั้น เพราะคนเก่งๆก็ต้องพัฒนาขึ้นไปตามลำดับ ใครเขาจะปล่อยทิ้งไว้ให้เสียประโยชน์เล่า.. อย่างไรก็ขออวยพรให้ปีนี้ได้รับในสิ่งที่หวังนะคะ
16 ธันวาคม 2548 13:06 น. - comment id 546921
@...น้องนาง เพรง.พเยีย... เป็นผู้นำทำใจให้ดีนำ ยุติธรรมถูกต้องครองคุ้มขวัญ มีเมตตาหลั่งไหลให้ทั่วกัน เดชและคุณสัมพันธ์สรรค์สมบูรณ์ สวัสดีค่ะน้องนาง ขอบคุณมากนะคะในคำอวยพร... ขอให้มีความสุขนะคะ
17 ธันวาคม 2548 14:38 น. - comment id 547220
ตำแหน่งก็แค่เพียงสิ่งที่กำหดนขึ้นมาเท่านั้นค่ะ อย่างไรเสียคนเราก็มีสิทธิ์เท่าเทียมกันอยู่แล้ว ^_^
19 ธันวาคม 2548 14:46 น. - comment id 547667
@...น้องแวว... สวัสดีค่ะน้องแวว.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย ขอให้ใช้สิทธิ์ได้อย่างเต็มที่ค่ะ
28 ธันวาคม 2548 20:07 น. - comment id 549874
เจ้านายน้องเอมน่ารักค่ะ เพียงแต่ว่าในหน้างานเค้าจะดุ แต่ดุเพื่อพลักดันให้เอมเก่ง และในวันที่เข้ามาแรก ๆ เอมไม่เข้าใจ ทำไมเค้าดุเอมบ่อยจัง แต่ตอนนี้เอมรู้แล้วค่ะว่าเจ้านายเอมหวังดีกับเอม เวลาเค้าไม่อยู่เอมสามารถปกป้องตัวเองได้ และงานดำเนินไปด้วยดี ช่วงนี้ถึงแม้งานจะหนักแค่ไหน เอมก็มีความสุขกับงานที่ทำมาก ๆ ค่ะ
29 ธันวาคม 2548 09:59 น. - comment id 550069
@...น้องเอม... เจ้านายดีมีแรงให้ทำงาน เพื่อพ้นผ่านเป้าหมายได้สมหวัง และวันหนึ่งเราเองต้องระวัง หากต้องนั่งเก้าอี้ที่เจ้านาย สวัสดีใกล้ปีใหม่ค่ะน้องเอม น่ารักจัง..ตามอ่านงานของพี่ทุกเรื่องเลย ขอบคุณมากนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
10 สิงหาคม 2550 10:39 น. - comment id 736537
งามยิ่งเหนือสิ่งใด ตราตรึงใจเหล่าประชา คู่บารมีพระราชา ศรีนคราแห่งเมืองไทย ทรงแย้มแต้มเติมหวัง สร้างพลังความสดใส ฟื้นฟูศิลปะไทย ปรากฏให้โลกชื่นชม คือพระราชินี นารถนรีศรีบรม พระแม่ผู้พร่างพรม พระเมตตาสู่แผ่นดิน ครบรอบเฉลิมพระชนม์ มหามงคลแห่งธานินทร์ ข้าบาทธุลีดิน กราบถวายพระพรชัย ขอพระองค์ทรงพระเกษม จิตปรีดิ์เปรมทุกสมัย เปี่ยมพระพลานามัย ทรงพระเจริญยั่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพพุทธเจ้า ดอกแก้ว
10 สิงหาคม 2550 10:44 น. - comment id 736541
งามยิ่งเหนือสิ่งใด ตราตรึงใจเหล่าประชา คู่บารมีพระราชา ศรีนคราแห่งเมืองไทย ทรงแย้มแต้มเติมหวัง สร้างพลังความสดใส ฟื้นฟูศิลปะไทย ปรากฏให้โลกชื่นชม คือพระราชินี นารถนรีศรีบรม พระแม่ผู้พร่างพรม พระเมตตาสู่แผ่นดิน ครบรอบเฉลิมพระชนม์ มหามงคลแห่งธานินทร์ ข้าบาทธุลีดิน กราบถวายพระพรชัย ขอพระองค์ทรงพระเกษม จิตปรีดิ์เปรมทุกสมัย เปี่ยมพระพลานามัย ทรงพระเจริญยั่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพพุทธเจ้า ดอกแก้ว