เคว้งคว้างเพราะว่างเปล่า.....ที่เงียบเหงาเพราะเศร้าหมอง เจ็บช้ำน้ำตานอง...................แล้วจะโกรธจะโทษใคร ทุ่มเทเสาะแสวง...................พอรู้แจ้งแล้วไฉน แหนหวงห่วงอาลัย.................มิอยากให้ไกลลับลา กระโจนลงห้วงเหว.................ดีหรือเลวไม่รู้ว่า เดินตามปรารถนา.................จะขีดเส้นให้เป็นไป สมปองได้ครองคู่....................คอยเชิดชูพิสมัย ยื้อยุดสุดหัวใจ........................ก็จากไปไม่เหลียวแล เคว้งคว้างเพราะว่างเปล่า.......ต้องทนเหงาเพราะพ่ายแพ้ น้ำตาท่วมดวงแด...................จะหวั่นใดในช้ำตรม ดอกไม้ยังงดงาม.....................แม้มีหนามที่แหลมคม เมื่อยามแซมเสียบผม.............ได้ชื่นชมด้วยสายตา ท้องฟ้ายังสดสวย.....................ระบายด้วยเมฆบนฟ้า อีกทั้งพสุธา.............................ยังมีป่าเขียวขจี สายน้ำระเรื่อยไหล..................ปลาน้อยใหญ่ว่ายเร็วรี่ อาศัยในวารี............................ถึงแม้มีอันตราย ผู้คนไม่สิ้นหวัง........................ทุ่มพลังทั้งร่างกาย ดิ้นรนและขวยขวาย.................สุขสบายมาใส่ตัว ชีวิตเพิ่งผลิแย้ม........................จะแต่งแต้มดีหรือชั่ว เหตุผลหรือเมามัว.....................อยู่ที่จิตจะคิดตรอง โลกนี้ก็ยังหมุน..........................อยู่ที่คุณจะหันมอง รื่นรมย์หรือหม่นหมอง...............น้ำตานองหรือชื่นบาน ลมหายใจยังมี...........................ก็อยู่ที่จะก้าวผ่าน จะก้าวอย่างกล้าหาญ.................อยู่ที่การตัดสินใจ
21 เมษายน 2549 10:35 น. - comment id 572678
ชีวิตเพิ่งผลิแย้ม จะแต่งแต้มดีหรือชั่ว เหตุผลหรือเมามัว อยู่ที่จิตจะคิดตรอง หนทางให้ก้าวเดินยังมีอีกตั้งมากมายแล้วแต่เราจะเลือกเดินไปทางไหนดีนะค่ะ ขอบคุณค่ะที่นำสิ่งดีๆมาให้อ่านค่ะ
21 เมษายน 2549 11:20 น. - comment id 572691
ลองคิดถึง00 *ความเสื่อมของสังขาร* ที่นับวันไม่ว่าผู้ใดยากจะยื้อยุดหยุดไว้ได้ จักพาทำให้เราเห็นสัจจธรรม แห่งการเกิดดับ..ที่แท้ธรรมค่ะ และ เราจักวางทุกสิ่งอย่าง ได้แบบไม่ยึดมั่นถือมั่น ความสุขความทุกข์ ก็คือสิ่งที่เราต้องวนต้องเวียน แสนน่าเบื่อนะคะ
21 เมษายน 2549 13:25 น. - comment id 572722
คว้างเคว้งเพราะเกรงเศร้า กลับยิ่งเหงาเศร้าหนักหนา ยื้อยุดฉุดดึงมา เพียงน้ำตาฤาร่างกาย ความดีที่แสวง เมื่อแสดงกลับเปล่าดาย เปรียบเช่นเรือไร้พาย จุดมุ่งหมายจึงไม่มี ดิ้นรนและทนสู้ ก็เพียงอยู่เพื่อตัวเอง เคว้างคว้างหรือคว้างเคว้ง ตัวเราเองที่ทำไป **** ขออนุญาตนะคะ....ชอบกลอนบทนี้จังค่ะ
21 เมษายน 2549 14:10 น. - comment id 572724
ทามมายรูปใหญ่ได้อ้ะ
22 เมษายน 2549 07:35 น. - comment id 572784
เคว้งคว้างเพราะว่างเปล่า เงียบเหงาแสนเศร้าหมอง เจ็บช้ำน้ำตานอง เพราะตีสองแทบสิ้นใจ บัญชีเพิ่งทำเสร็จ รวมตัวเลขแล้วหลับใน ง่วงจังยังสงสัย จะผิดอีกไหมคราวนี้เอย 55555555....เกี่ยวกันไหมนี่....นั่งหลับตาเขียนแล้วค่ะตอนนี้...กลัวไม่มีความกล้าพอเลยต้องแวะมาอ่านค่ะ....อิอิ....
22 เมษายน 2549 10:52 น. - comment id 572800
ของับ \"ชีวิตไม่สิ้นก้อต้องดิ้นไป\" ง่ะ เป็นกะลังใจให้ทุกชีวิตก้าวเดินต่อไปงับ
22 เมษายน 2549 14:02 น. - comment id 572815
คุณ ดอกบัว เคยมีคนกล่าวไว้ว่า เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะใช้ชีวิตได้ ผมก็ว่า เราน่าจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเราได้เช่นกัน ว่างั้นไหม? พี่พุด ผมว่ามันคือความกลัวในจิตใจน่ะครับ กลัวไปทุกสิ่งทุกอย่าง กลัวไม่มีความสุข กัลวความทุกข์ ไม่อยากพบเจอความเศร้า หากว่าเราตั้งสติพร้อมยอมรับกับเรื่องราวต่างที่จะผ่านเข้ามา ด้วยเหตุผลด้วย ปํญญา เราคงทำใจหาความสุขสำราญได้เช่นกัน ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับ คุณ สิปราง เลือกเอาน่ะครับสุขหรือทุกข์ ใครก็เลือกให้ไม่ได้ ใจเราเองเท่านั้น ขอบคุณครับ รูปไม่ใหญ่หรอกครับปกติ ต้องไปถามทีมงานหรือผู้ดูแลระบบแล้วละครับ คุณ กระต่าย นอนดึกๆระวังละ คุณ มอมแมม ก็คงต้องดิ้นจนกว่าจะสิ้นใจมั้งครับ ขอบคุณครับ