**..  เช้าวันใหม่  แดดส่อง  ช่องหน้าต่าง
      จิบรสชา  เบาบาง  อย่างอ่อนนุ่ม
      ทิ้งเรื่องงาน  เก่าเก่า  เคยเร้ารุม
      เลิกกลัดกลุ้ม   ไขว่คว้า  สักนาที..
**..  เห็นเรือเล็ก  เรือใหญ่  กลางสายน้ำ
      เด็กว่ายผุด  ว่ายดำ  จ้ำรุดหนี
      ต้นมะพร้าว  เริงระบำ  ร่ำดนตรี 
      หาดทรายสี  ทองอร่าม  งดงามตา..
**..   หมู่วิหค  นกน้อย   บินคล้อยคู่
       คิดถึงผู้  ไกลเกิน  เอื้อนเอ่ยว่า
       วันนี้ฉัน  สบายดี  พร้อมชีวา
       เธอนั่นหนา  เป็นอย่างไร  ไม่ทราบความ ..
**..   เปิดบันทึก  เรื่องราว  เคยร่วมฝัน
       เธอกับฉัน  เขียนย้ำ  ตั้งคำถาม
       บนผืนดิน  โลกหล้า  ฟ้าสีคราม
       อะไรคือ  นิยาม  ความผูกพัน..
**..   ซึ่งวันนี้  ไม่มีใคร  ได้เขียนตอบ
       วางกั้นกรอบ  ตอบคำถาม  นิยามนั่น
       ใต้ฟากฟ้า  มีสิ่งไหน  อะไรกัน    
       เพียงสองเรา  เท่านั้น  รู้มันดี.........
    ด้วยรักและหวังดี
ก.นพดล  รักษ์กระแส
ก.ประแสร์  ศิษยาพร 
           
				
				
			 
							
						
						24 มกราคม 2550 14:39 น. - comment id 649002
ความผูกพัน...ความใฝ่ฝัน...วันวัยผ่าน ดั่งลำธารไหลเลื่อนยากเยือนย้อน สายใยรักบางเบา...ยังเป็นเราไม่ขาดตอน แม้ตื่นหรือยามนอน...หรือต้องจากจร...ก็จะไม่ลืมกัน ....................... อยากจับมือเธอไว้อย่างนี้ เก็บเกี่ยวทุกวินาที....ที่สุขสันต์ เก็บเรื่องราวคราวเคียงคู่กัน เก็บภาพเธอเพียงเท่านั้นไว้ในใจ ........................

 
							
						
						26 มกราคม 2550 09:55 น. - comment id 649516
หมดวันแล้วแดดหมดเพราะพลบค่ำ ดื่มโคล่าเมามันไม่อ่อนนุ่ม กลุ้มทำไมเรื่องงานจะมารุม เลยมากลุ้มคุ้นคิดพิจารณา เห็นกะลาลอยมาตามสายน้ำ ท่านสมภารให้เด็กเก็บมาดูสี เห็นกะลาผิวมันเงาดูเข้าที นำมาทำเครื่องดนตรีช่างได้การ


