**.. สิ่งกำหนด ชีวิน ใช่ดินฟ้า
ขีดชะตา ความเป็นไป ใช่สวรรค์
มีสองมือ สองเท้า เท่าเท่ากัน
ที่ผิดผัน เพี้ยนไป คือใจคน..
**.. ความสำเร็จ บนทาง เคยย่างก้าว
ผ่านเรื่องราว ร้อยแง่ แต่ละหน
หยาดน้ำตา สร้างให้เข้ม เธอเต็มคน
ดีเพราะตน หรือสวรรค์ บันดาลเธอ..
**.. ถ้ามนุษย์ เชื่อคำ ว่าทำได้
สุดสายทาง ยาวไกล ไม่มีเก้อ
สิ่งปรารถนา อาจพบ ประสบเจอ
ถ้าไม่เผลอ บ่นท้อ ต่อเส้นทาง..
**.. และหลายครั้ง เพ้อว่า ฟ้าลิขิต
ให้ชีวิต ทุกข์ทน หม่นหมองหมาง
หมดทางสู้ ชีวัน ฝันอับปาง
ทั้งที่มือ สองข้าง ต่างยังมี..
**.. สิ่งกำหนด ชีวิน ใช่ดินฟ้า
คนมีค่า มีรัก มีศักดิ์ศรี
ตราบใคร่ครวญ เป็นเราได้ ในวันนี้
เพราะความดี หรือเพราะใคร ให้เธอมา...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
26 กุมภาพันธ์ 2550 20:46 น. - comment id 662946
นัสชอบบทกลอนบทนี้ของพี่มากๆเลยค่ะ นับถือจริงๆ
^__^ เนี่ย อ่านแล้วนึกถึงเพลงของพี่เบิร์ด ชีวิตลิขิตเอง ฟังทีไร..มีกำลังใจเดินต่อไปทุกที ครั้งนี้ก็เช่นกัน ขอบคุณ..นะคะ

27 กุมภาพันธ์ 2550 15:13 น. - comment id 663353
ท้อ แต่ ไม่ถอย มีกำลังก็สู้ใหม่อีกครั้ง
