13 มีนาคม 2547 23:32 น.
windsaint
แพ้เธอ
เป็นคนที่เข้มแข็งและแข็งแกร่ง
แต่ไม่เคยรุนแรงหรือแกล้งล่วง
มีจิตใจใฝ่ดีไม่มีลวง
ไม่คิดล้วงความลับมาทับใคร
เคยเป็นคนไม่ยอมพร้อมอดทน
เคยเป็นคนสู้คนแม้หน้าไหน
เคยเป็นคนแข็งกร้าวแม้หน้าใด
แต่ทำไมปัจจุบันถึงเปลี่ยนแปลง
ถึงบางครั้งจะมองดูอ่อนไหว
ถึงคราวใดจะมองดูเสแสร้ง
ถึงบางทีพูดจาจะทิ่มแทง
แต่แสดงท่าทีเหมือนที่เจอ
แต่วันนี้หลายสิ่งต้องแปรเปลี่ยน
เลือดไหลเวียนเปลี่ยนไปใช่เสนอ
เปลี่ยนจากเก่าเราเคยไม่พร่ำเพ้อ
แต่มาอ่อนเพราะแพ้เธอหมดทั้งใจ
ไม่รู้ว่าเธอทำอะไรให้เปลี่ยนแปลง
แต่การแสดงของฉันเปลี่ยนใช่ไหม
ช่วยตอบมาทีเถอะว่าทำไม
เพราะทั้งใจของฉันนั้นแพ้เธอ
11 มีนาคม 2547 00:16 น.
windsaint
สัญญาณใจ
เฝ้าเพียรโทรเพียรตามถามหลายครั้ง
แต่ก็ยังไม่มีคนรับสาย
ไม่รู้เธออยู่ดีหรือไม่สบาย
ทำไมหายไม่รับโทรศัพท์กัน
เป็นอะไรทำไมถึงปิดเครื่อง
หรือมีเรื่องอะไรไม่บอกฉัน
หรือแบตหมดหรือมีเรื่องไม่แบ่งปัน
เผื่อถึงวันอาจช่วยปรับทุกข์ภัย
หรือว่าเธอคิดหนีตีเหินห่าง
จึงผิดทางติดต่อรอเคลื่อนไหว
ปล่อยให้ฉันกังวลร้อนรนไป
จะใช่ไหมวานเธอช่วยบอกกัน
โทรกี่ครั้งฟังแต่ฝากข้อความ
แค่อยากถามอยากคุยผิดไหมนั่น
โทรกี่ครั้งยังเหมือนเดิมเหมือนทางตัน
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากใจเธอ
อยากจะรู้อีกกี่ครั้งจึงจะรับ
อยากจะรับอีกกี่ครั้งจึงเสนอ
อยากจะร้องอีกกี่ทีจึงจะเจอ
(แค่)อยากบอกเธอว่ารักผิดหรือไง
7 กุมภาพันธ์ 2547 01:20 น.
windsaint
เมื่อรัก
ไม่เข้าใจในใจใยคิดถึง
ไม่ใช่เพียงคำนึงถึงห่วงหา
ไม่รู้ว่าอาวรณ์อ่อนแววตา
ไม่รู้ว่าทำไมใจพะวง
เมื่อคราวห่างว่างไว้ใจหดหู่
เมื่อครั้งดูมองไปใจยิ่งหลง
เมื่อคราวก่อนตอนนั้นฝันทะนง
เมื่อคราวปลงเพราะหลงรักแสนหนักใจ
มองจ้องตาบางครั้งใจก็หวั่น
มองนานวันใจฉันยิ่งหวั่นไหว
มองจ้องตาหมายลึกตรึกทรวงใน
มองจ้องใครไม่หลงคงจ้องเธอ
แม้ว่าห่างแสนไกลแต่ใจห่วง
แม้ได้ควงคงฝันหมั่นเสมอ
แม้ว่ารักยังห่างคว้างละเมอ
แต่ใจยังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง
มอบหัวใจให้ไว้ไม่เคยบอก
มอบสิ่งตอกและย้ำคำแสลง
มอบหัวใจให้ไว้ไม่คลางแคลง
มอบหัวใจให้แสดงว่ารักเธอ
10 มกราคม 2547 01:45 น.
windsaint
เยื่อใจ
หากสามารถตัดใจลงให้ขาด
คงจะอาจตัดรักหักสะบั้น
หักหัวใจไม่ให้รักมักผูกพัน
กลัวรักนั้นหมั่นเหลือเพื่อทำลาย
แม้ตัดบัวยังเหลือเป็นเยื่อใย
เป็นสายไปยังอาจไม่ขาดสาย
เหลือเยื่อบัวเป็นใยไว้เชื่อมปลาย
เมื่อทำลายไปเหลือเพียงเยื่อบัว
แม้ตัดรักหักไปใจยังเหลือ
เป็นสายเยื่อสายใยให้สลัว
แม้ตัดรักยังเหลือใจเหมือนใยบัว
ยังเหลือตัวเป็นใยรักยากหักปลง
เพราะตัดใจยังเหลือเป็นเยื่อรัก
ไม่อาจหักเยื่อใยใยเหลือหลง
ตัดไม่ขาดสะบั้นหั่นไม่ลง
มันยังคงหลงเหลือเป็นเยื่อใย
แม้ตัดไปใจรู้อยู่เสมอ
ยังเหลือเธอเข้าอยู่เธอรู้ไหม
ที่มอบรักหักลงคงเหลือใย
คือหัวใจยังคงหลงรักเธอ
3 มกราคม 2547 23:24 น.
windsaint
ปล่อยวาง
ปล่อย ความคิดลอยไปให้ครั้งหนึ่ง
ปล่อย ความคิดถึงลอยไปให้ไปหา
ปล่อย ความพะวงลอยล่องปองอัตรา
ปล่อย เวลาผ่านพ้นจนเกินควร
ปล่อย เรื่องราวเก่าเก่าให้เล่าผ่าน
ปล่อย คำนับล้านผ่านไปไม่ให้หวน
ปล่อย ความรักนับร้อยไม่ลอยทวน
ปล่อย ชนวนแห่งรักให้หักทอน
วาง ความคิดถ้อยคำพร่ำหวานซึ้ง
วาง ความคิดถึงลอยผ่านคล้ายภาพหลอน
วาง ความพะวงหลงหาและอาวรณ์
วาง เวลาอนาทรจนร้อนใจ
วาง เรื่องราวอดีตที่รุมเร้า
วาง คำเก่าเก่ามากมายที่หลั่งไหล
วาง ความรักมากมายสลายไป
วาง ชนวนของหัวใจให้ลืมเธอ
ปล่อยวาง รักถ้อยคำที่ฉ่ำชื่น
ปล่อยวาง สิ่งอื่นทั้งหลายที่คล้ายเผลอ
ปล่อยวาง คำมากล้ำพร่ำละเมอ
ปล่อยวาง และลืมเธอให้หายไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
846
