หน้าส่วนตัว
ฟ้าหลังฝนคนเดิมๆอยู่บนดิน
ใช้ชีวิตที่แทบขาดวิ่นบนความอ่อนไหว
ล่องลอยมานานโดยไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
วิธีก้าวเดิมๆยากเกินไป..ที่จะทำ
ยังแคร์
ลมหายใจถูกใช้ไปอย่างอ่อนล้า
ความหวังในดวงตา เต็มไปด้วยรอยบอบช้ำ
คืนกาลของวันเก่า มีเพียงความเงียบเหงาสีดำ
รอคอยวันฝนพรำ รอคอยความหวัง..ว่ารักจะคืน
แพรวา
ไม่เคยมีเงาของใครมากับสายฝน
ร่องรอยบางคนเป็นเพียงความหมองหม่นปนสะอื้น
ฝนซา ฟ้าใส หัวใจยังคงกล้ำกลืน
คล้ายความรักจะหล
1988
3
0
