ราชิกา
อย่าดูหมิ่น ชาวนา ดั่งตาสี
เพิงพักที่ คือผืนนา และป่าเขา
ในท่ามกลาง ธรรมชาติ ถิ่นเคยเนา
แดดแผดเผา เราทนได้ ไม่อุทธรณ์
เหงื่อรินหยด หลั่งลงรด แผ่นดินไทย
ด้วยดวงใจ อันยิ่งไหญ่ ดุจสิงขร
แม้นเหนื่อยหนัก มากเพียงใด ไม่อาทร
เพิงพักนอน มีเพียงควาย ที่เคียงกัน
เรามีสุข อยู่ท่ามกลาง ธรรมชาติ
ดั่งภาพวาด เนรมิต แห่งความฝัน
ไม่สดสวย ด้วยแพรผ้า อาภรณ์พรรณ
กระแจะจันทร์ น้ำหอมปรุง ฟุ้งราคา
หอมเพียงกลิ่น โคลนสาบควาย เคล้ากายเจ้า
ยังคอยเฝ้า ด้วยจริงใจ ห่วงใยหนา
คุณค่าคน นั้นสูงล้น กว่าเงินตรา
เราชาวนา ขอบูชา ค่าความดี......ฯ
5296
9
0
หน้าส่วนตัว
