มัสลิน วงศ์พิชญา
ฝากถ้อยคำ
..มาเป็นกลอน....อักษรศิลป์
ถึงคนถิ่น.....ยานนาวา.....ว่าคิดถึง
แม้รู้ว่า....เขาครวญคร่ำ.....ร่ำรำพึง
กับคนซึ่ง.....เขาถูกใจ.....ไม่ใช่เรา
มีแต่เรา.....เฝ้าบอกเขา.....ว่าคิดถึง
นั่งรำพึง......ถึงทุกครา.....เวลาเหงา
มองทางไหน......เหลียวแลไป......ก็ไร้เงา
ไม่มีเขา......เฝ้าถามหา.......เหมือนลากัน
หรือว่าเขา.......เอาหัวใจ......ไว้ที่อื่น
คงสดชื่น.....กับสิ่งใหม่..........ฝากใจฝัน
ความตื่นเต้น.......มีให้เห็น.......ไม่เว้นวัน
คนเก่านั้น......เลยหมดค่า.........ตั้งตาคอย
ยิ่งนับวัน......ความห่างเหิน.....เดินมาใกล้
มาทักทาย.....สะกิดเรา......
หน้าส่วนตัว
17
0
0
