อยากจะรับ เธอเอาไว้ ข้างในจิต แต่กลัวผิด ศีลธรรม จำใจหนา ต้องตัดรัก จากไป ไกลกานดา โปรดเมตตา รู้ไว้ ใช่หลอกลวง อันไมตรี เธอมีให้ ใช่ต่ำค่า มิอาจพร่า หัวใจ เรื่องใหญ่หลวง จะเก็บรัก หนักไว้ ในแดดวง เธอคือปวง ดอกไม้งาม ล้ำค่ามี หากวันหนึ่ง เรามิขาด วาสนา ดวงชีวา เราคงสุข ทุกวิถี จะขอรับ รองว่า ถ้าฤดี ฉันมิมี ผู้ใด จะให้เธอ(ครอง) แต่วันนี้ เราพบกัน เมื่อมันสาย แสนเสียดาย มิอาจจัก รักเสนอ(ที่เธอเสนอ) หัวใจฉัน นั้นมีหนึ่ง ซึ้งเลิศเลอ หากแม้นเจอ กันก่อน มิร้อนทรวง.
975
6
0
หน้าส่วนตัว
