White roses
สายลมพลิ้ว..พรมพัด..สบัดไหว
คิดถึงใคร..คนหนึ่ง..ซึ่งห่วงหา
จากไทรโยค.."วัดถ้ำ..มังกร"มา
จึงเหว่ว้า..คิดถึงพี่..ที่อยู่ไกล
มุ่งหน้าสู่..เมืองหลวง..อันเฟื่องฟุ้ง
หอมจรุง..แปลกตา..เมืองฟ้าใหม่
ทั้งตึกลาม..บ้านช่อง..ผ่องอำไพ
ฉาบแสงไฟ..ยามราตรี..สดสีงาม
หวังทำงาน..ตรากตรำ..ไม่พร่ำบ่น
ยอมทุกข์ทน..ถูกรังเกียจ..โดนเหยียดหยาม
คนบ้านนอก..หลังเขา..เขาประนาม
ซ้ำซุ่มซ่าม..ไม่หรูเด่น..เช่นใครใคร
*****ความคิดถึง..ตรึงกมล..จนพร่ำเพ้อ
ก็เพราะรัก..เพียงแต่เธอ...เธอรู้ไหม
ยิ่งเหมันต์..ยิ่งหนาวเหน็บ..เจ็บทรวงใน
คิดถึงคน..อยู่ไกล..ใจร้าวราน
อยากจะกลับ..ไปหาพี่..ที่ไทรโยค
เล่นน้ำตก..กลางพงไ