suprapai
ฉันกับเธอเผลอไปใกล้ความรัก
มารู้จักเมื่อไรไม่สงสัย
เจตนาหาคนดีมีเยื่อใย
วันเวลาแอบคว้า...ใฝ่หัวใจกัน
เข้าข้างตัว...หัวใจเธอ...ไม่รู้
ทีท่าดูว่าเย่อหยิ่ง....เพ้อฝัน
เพียงบอกความรู้สึกใกล้ใจผูกพัน
จะฉุนโกรธลงโทษทัณฑ์...ฉันยินดี
ปลายลมหนาวล่วงราวคนร้อนรนหาย
ไม่เสียดายวันคืน ?......สะอื้นถี่
มองใบไม้รายหล่นถามคนดี
คิดถึงมากฉะนี้...หนีกระไร
ไผ่ริมน้ำยามนี้เสียดสีออด
ผิวลมพลอดรำพันคนหวั่นไหว
สงสารกอไผ่วู่รอผู้ใด
ตอบไม่ได้...ใจเรา...ก็เร่าร้อน
ฉันกับเธอเผลอไป...มิใช่รัก
ไม่รู้จักรักจริงไฉน...มั่นใจก่อน
อาจรู้สึกโหยหาเพียงอาวรณ์
เหมือนละครก่อนลา....น้ำตาริน