น้ำตาร่วงหน้าคอมรับไม่ไหว ไปทำกรรมอะไรไว้หนักหนา กรรมถึงได้ตามทันพิมญดา ฆ่าน้องยาซ้ำสองให้หมองตรม หันไปมองพี่ชายหมายต่อว่า โอ้พี่จ๋าน้ำตาพี่ก็ไหล รู้กันอยู่เต็มอกปิดทำไม แฟนพี่ชายกับแฟนเราเค้ากิ๊กกัน ก็ถึงว่าที่ผ่านมาทำไมคันที่หัว ไม่รู้ตัวเขางอกเต็มหัวฉัน ปวดอย่างแรงที่หลังเป็นบางวัน ตาซ้ายนั่นไม่อยู่นิ่งทิ้งเป็นลาง ขอให้รักไปได้สวยเหมือนตีโฮล ลูกสักโหลขอเป็นหญิงดั่งใจหมาย ระวังนะกรรมที่ทำไว้มากมาย ลูกหญิงชายเจ็บช้ำทรวงเข้าบ่วงกรรม นิยายเรื่องนี้ประโลมโลกของไซเบอร์ เจ็บทั้งเธอเจ็บทั้งฉันเจ็บทั้งเขา ต่างแตกไปคนละทางกลุ่มพวกเรา เอาความเศร้าทิ้งหลุมปังฝังกลบดิน พ่อมือโปรพระเอกรักแห่งปังย่า ขออำลาอาลัยไม่คิดหวน ขอจบก่อนนิยายรักที่ขาดตอน ขออวยพรรักยืนยงคงร้อยปี แม่เพื่อนรักปังย่าพิมน่ารัก ขอใจภักดีแต่เขาอย่าเฝ้าฝัน รักให้มากดั่งพิมรักอยู่ทุกวัน หยุดกระทำอย่างเก่าขอเข้าใจ
919
2
0
25 พฤษภาคม 2550 17:18 น. - comment id 701530
อาไรเนี่ยนิยายรักชักจะล่ม แต่ขอชมสองตอนงงเหลือหลาย มีทั้งรักแลหักหลังยังอาลัย เลิกเลิกไปก็ดีแล้วแห้วกินเอย...
25 พฤษภาคม 2550 19:03 น. - comment id 701551
มันเป็นเช่นนี้เหรอ สู้ๆครับ
26 พฤษภาคม 2550 10:36 น. - comment id 701715
เหมือนเรือลำน้อย ล่องลอยในกระแส น้ำคำผันเปลี่ยนเวียนแปร เรือแย่ไหลย้อนไปมา ลมปากพัดผ่านใบหู ไม่รู้ทิศไหนถามฟ้า เมฆหมอกลงครึ้มบังตา ไม่รู้ว่าจะทำไงดี ทิ้งสมอรอน้ำคำสงบ เรื่องจบลมปากนิ่งไม่พัดไหว เมฆบางตาฟ้าเปิดคงเข้าใจ เรื่องอะไรที่ผ่านมาล้าเกินทน แมวเป็นเหมือนเรือลำนี้เลย เจอทั้งคลื่นน้ำคำ เจอทั้งพายุลมปาก เรือใกล้รั่วแล้วค่ะ
26 พฤษภาคม 2550 15:37 น. - comment id 701810
มาตามชมตอนจบจ้า.....
26 พฤษภาคม 2550 16:10 น. - comment id 701842
แวะมาอ่านและให้กำลังใจค่ะ...โลกไซเบอร์ยังหมุนไปทุกวัน
3 กรกฎาคม 2550 16:29 น. - comment id 719251
กำ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
