ขออย่าเอาคำกลอนมาละเลง ขออย่าเอาบทเพลงมาผลาญพร่า วัดสูงต่ำล้ำเหลื่อมเอือมระอา เพราะกวีมีค่าเหนือกว่านั้น จงใช้ใจลิขิตลงขีดคำ จงลำนำเรี่อยไปตามใจฝัน บทกวีแทนถ้อยได้ร้อยพัน แทนหมื่นกัณฑ์แทนแสนล้านอารมณ์คม จงจรรโลงโลกกวีด้วยชีวิต ใช้ความคิดสร้างสรรค์ให้สวยสม ร้อยถ้อยมาพันพลางแลพร่างพรม เรียงคารมรวมลำนำทำเป็นกลอน แม้นท่านรักการวรรณศิลป์ ควรจะยินดีที่มีผู้สอน ควรน้อมรับคำวิจารณ์ต้านนิวรณ์ ควรจะอ่อนน้อมนับกับผู้ชม อย่าเอาอัตตาออกมาวัด อย่าขัดคอขวางวางท่าข่ม เขียนบทกลอนออกมาไว้ ให้คนชม ต้องน้อมก้มรับคำวิจารณ์การณ์ ลดทิฐิลงบ้างเพื่อสร้างมิตร คงจะได้ใกล้ชิดสนิทสมาน คงจะแลกเปลี่ยนกวีกานท์ คงจะใจเบิกบานมากกว่านี้ (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 25 ก.พ. 2545 22:19 น. - ID 11228 
998
3
0
25 กุมภาพันธ์ 2545 23:27 น. - comment id 37356
เรียนด่วยได้ไหมค่ะ ยังแต่งกลอนตามฝันอยู่ค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2545 01:31 น. - comment id 37368
คนเรามักเชิญชวนให้คนอื่นติ แต่ความจริง อยากให้คนชมมากกว่า มันเป็นธรรมดา ของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า คน แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นแบบนี้นะคะ คนใจกว้างยังมีอีกมากมาย จริงมั๊ยคะ แต่บทนี้ชอบค่ะ ^-^
26 กุมภาพันธ์ 2545 02:39 น. - comment id 37377
เห็นด้วยนะค่ะกับความคิดนี่ ก็มีบ้างเหมือนกันที่อาจไม่พอใจเมื่อมีคนมาวิจารณ์ แต่ก็แค่ช่วงเวลานั้น เพราะคนเราทุกคนย่อมจะมีอารมณ์ด้วยกันทั้งนั้น คนทุกคนชอบที่จะให้มีคนชมมากกว่าติเป็นธรรมดา เราก็ถือสะว่านั่นคือการ ติเพื่อก่อ ดีกว่าสบายใจดี...^O^
26 กุมภาพันธ์ 2545 03:05 น. - comment id 37379
เห็นด้วยกะ เจทท์ และ ข้าวปล้อง จ้า... เพราะเราคุยกันเป็นประจำเลย....
26 กุมภาพันธ์ 2545 06:46 น. - comment id 37387
อิอิอิ...มาเห็นด้วยค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2545 18:37 น. - comment id 37611
คำหวาน ๆ ฟังได้ไพเราะหู เป็นสิ่งที่ทุกคนอยากได้ยิน แต่ว่าตนเป็นอย่างไร ... ถ้าเปิดใจกว้าง และพิจารณา ... ก็จะรู้อยู่แก่ใจ ก็คงต้องมาตัดสินกันว่า ... เราจะยอมฟังความจริงที่บาดหู หรือฟังคำหวาน ๆ เพื่อปลอบใจตัวเอง ....ที่พูดมาไม่ใช่เรื่องกลอนเท่านั้น..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
