กอดตัวเองทุกครั้งยามหวนคิด ถึงความผิดพลาดอดีตขีดใจช้ำ โดนเล่ห์รักหลอกลวงบ่วงระกำ จมถลำแผลร้าวลึกผนึกทรวง อยู่อย่างคนไร้หัวใจไปวันวัน ไม่มีฝันของเงารักให้ห่วงหวง ไม่มีแสงเงาราตรีที่เด่นดวง มองทุกช่วงมืดสนิทปิดฤทัย เฝ้าแต่รอเมื่อไหร่หนอขอสิ้นเวร จบเรื่องรักเหลือเดนอย่าหวั่นไหว หรือต้องสิ้นลมจากโลกใบนี้ไป อยู่อย่างไรให้มีหวังดั่งเคยมี ฉันเคยยิ้มให้ตะวันยามเช้าตรู่ แต่ตอนนี้มุดรูอยู่กลัวแสงสี เคยมองโลกสวยงามตามฤดี แต่ตอนนี้สิ้นแสงสีมีแต่ตรม กอดตัวเองพอประทังลมหายใจ กอดเอาไว้บอกกับใจอย่าขื่นขม รอวันหนึ่งหวังจะฟื้นคืนระทม ถ้าไม่ล้ม.ดับชีวีพลีรักเอย.. ...
2976
9
0
26 มิถุนายน 2551 13:04 น. - comment id 769371
ผมคิดว่าในโลกนี้มีอยู่สามอย่างคือ หนึ่ง ความสมหวัง สอง ความสิ้นหวัง สาม ความวางเฉย อยู่ที่ว่าสุดสวยจะเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่งนะจ๊ะ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
25 มิถุนายน 2551 15:16 น. - comment id 865648
สวัสดีครับ คุณพิมไม่ได้ทักทายหลายวันเลย ครับผมเองก็กอดตัวเองเหมือนกัน อยู่ได้ไม่เห็นเป็นไรเลยเน๊อะ กลอนเพราะอีกเช่นเคยครับ
25 มิถุนายน 2551 15:43 น. - comment id 865674
กอดน้องๆ ให้แน่นๆ ขอกอดด้วยได้ไหมคะ
25 มิถุนายน 2551 15:50 น. - comment id 865675
ฉันตื่นขึ้นมากับโลกใบเก่า บนท้องฟ้า มีแต่เมฆสีเทา มีใครจะสนฉันบ้างหรือเปล่า อยู่ลำพังกอดกับความเศร้า กอดตัวเองเมื่อทุกข์ใจ กอดตัวเองเพราะฉันไม่ มีใคร กับวันเวลาฤดูที่พ้นผ่าน ความว้าเหว่ ค่อยๆ คืบคลาน อ่อนล้าเหลือเกินจะมีใครรู้บ้างหรือเปล่า ฉันหนาวซะจน หัวใจฉันปวดร้าว กอดตัวเองเมื่อหนาวใจ กอดตัวเองเพราะฉันไม่ มีใคร คอยปลอบตัวเองอยู่ทุกวัน เมื่อไหร่เค้าคนนั้นจะเข้ามา เติมแต่ง ชีวิตให้ดีกว่านี้ ขอแค่เพียงเค้าเป็นคนดี กอดตัวเองมาหลายปี อยากให้ใครมากอดฉันเสียที เปิดวิทยุเสียงเพลงลอยมา แก้ความเหงา ได้เพียงชั่วคราว อยากมีคนรักที่มั่นคง มาฟังเพลงรักด้วยกันของพี่บอย โกสิยพงษ์ กอดตัวเองเมื่อเหงาใจ กอดตัวเองเพราะฉันไม่ มีใคร นับวันดอกกุหลาบก็เริ่มจะอับเฉา ความคิดงี่เง่า ว่าจะอยู่คนเดียวเหมือนเก่า ดูหนังคนเดียวอีกแล้วหรือเรา จะมีใครไหมช่วยพยุงตอนที่ฉันเมา กอดตัวเองเมื่อเศร้าใจ กอดตัวเองเพราะฉันไม่มีใคร คอยปลอบตัวเองอยู่ทุกวัน เมื่อไหร่เค้าคนนั้นจะเข้ามา เติมแต่ง ชีวิตให้ดีกว่านี้ ขอแค่เพียงเค้าเป็นคนดี กอดตัวเองมาหลายปี อยากให้ใครมากอดฉันเสียที ถ่ายเทความรักให้กับคนโชคร้ายยิ่งนัก ทำให้ฉันได้รู้จักกับคำที่เรียกว่าความรัก
25 มิถุนายน 2551 16:26 น. - comment id 865686
25 มิถุนายน 2551 16:30 น. - comment id 865688
25 มิถุนายน 2551 16:55 น. - comment id 865692
กอดตัวเองให้ชินเมื่อสิ้นรัก ยามหนาวหนักเหนื่อยหน่อยค่อยๆฝืน อาจไม่ได้ถูกทำร้ายก็คล้ายกับถูกปืน ล้มทั้งยืน หนาวทั้งร่าง เธอร้างไกล ................................................................. เฮ่อ ๆ ... เกือบม่ายรอดแน่ะค่ะ สู้ ๆ นะคะ
25 มิถุนายน 2551 17:06 น. - comment id 865699
สวัสดีค่ะ คุณพิมญดา ในมืดมิดแสงสลัวกลัวความคิด ในดวงจิตพิษอดีตคอยกรีดแผล ในห้องมืดกอดตน...ทนอ่อนแอ ในความแพ้...ใจตนบนครรลอง... เรา เพียงเรา เข้าใจเรา กอดเงา เราเองเพียงลำพัง รักษาใจใบงามยามอ่อน
25 มิถุนายน 2551 17:39 น. - comment id 865711
บุรุษ สตรี.. คล้ายเม่น มีขนก็สักแต่เพียงหนามแหลม ไม่สามารถให้ความอบอุ่นแก่ตัวเองได้ ยามเหน็บหนาวก็ได้แต่ไกล้ชิด อาศัยไออุ่นจากกันและกัน ซึ่งก็มักทำให้หนามแหลม ต้องทิ่มตำอีกฝ่ายหนึ่งอยู่เสมอ เมื่อตัดใจอยู่ด้วยกัน แม้ทำให้หายหนาว แต่บางคราวต้องเจ็บปวด ไม่อยู่ด้วยกันแม้หนาวบ้าง ก็ไม่ต้องเจ็บปวด มันอยู่ที่เราจะเลือกเอาว่า..... จะเจ็บปวดอย่างอบอุ่น หรือ ไม่รู้เจ็บแต่เหน็บหนาว..... บาดเจ็บ หรือ เหน็บหนาว.. fw. เมลเมื่อสองปีล่วงมาแล้ว เลยไม่รู้ว่าจะกอดตัวเองหรือว่ากอดคนอื่นดี../
25 มิถุนายน 2551 19:42 น. - comment id 865735
กลอนยังคงเพราะ มีความเศร้า ซึ้ง กินใจ เป็นที่สุด คนเราถ้าเหนื่อยนักกับความรัก. ..หยุดสักพัก แล้วก้าวเดินใหม่อย่างมีสติจะดีกว่า อย่าปล่อยใจให้จมกับอดีตมากจนเกินไป เมื่อชีวิตยังคงต้องก้าวเดินต่อไป ให้กำลังใจกับคนที่เริ่มต้นครั้งใหม่ ขอบคุณพี่พิมที่สื่ออารมณ์ความรู้สึกอย่างลึกซึ้งในบทกลอน
25 มิถุนายน 2551 20:33 น. - comment id 865742
รอวันหนึ่งหวังจะฟื้นคืนระทม วรรคนี้ลึกซึ้ง บาดอารมณ์จังค่ะคุณพิม
25 มิถุนายน 2551 21:05 น. - comment id 865745
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณพิมญดา
ขอกอดด้วยคนซิ
25 มิถุนายน 2551 23:11 น. - comment id 865763
อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจ สาว ๆ คนใดติดบ่วงรักขม คงตรมช้ำจำต้องกอดตัวเอง ร้องเพลงระทม อ่านแล้วเศร้าเคล้าน้ำตา
26 มิถุนายน 2551 02:41 น. - comment id 865789
กอดตัวเองไม่เคยจะหายหนาว น้ำค้างพราวเกาะใจอยู่อย่างนี้ เมื่อไหร่นะจะสิ้นสุดในราตรี วันพรุ่งนี้หวังคงไม่กอดตัวเอง
26 มิถุนายน 2551 06:28 น. - comment id 865797
กอดแน่นซะปานนั้น (ในรูป) ระวังหายใจไม่ออกนา 5555
26 มิถุนายน 2551 07:13 น. - comment id 865801
กอดตัวเองเพลงบทเศร้า เปลี่ยวใจเหงาร้าวใจหมอง น้องฤๅขาดคู่เคียงครอง ขอจับจองเป็นหลานสะใภ้เด้อ อิอิ
26 มิถุนายน 2551 10:03 น. - comment id 865838
26 มิถุนายน 2551 10:25 น. - comment id 865850
คงคล้ายๆ กอด.อกเนอะ... :)
26 มิถุนายน 2551 10:40 น. - comment id 865854
สวัสดีค่ะพี่พิมจังน้องเอกอดตัวเองไม่ถึงค่ะ....ขอกอดพี่พิมจังแทนได้ป่าว
26 มิถุนายน 2551 12:37 น. - comment id 865898
เอากำลังใจมาให้ครับ.. และฝากบอกว่า..เขียนผิดนิดนึงช่วยแก้ด้วยครับ...หมุดรู..หรือมุดรู..ครับคุณพิม... คิดถึงเสมอครับ...
26 มิถุนายน 2551 15:13 น. - comment id 865943
26 มิถุนายน 2551 16:30 น. - comment id 865963
อย่าหลงกอดตัวเองเกรงเมื่อยขบ อยากได้สบสายตายามล้าหมอง เผื่อศรศิลป์กินกันมั่นครรลอง ได้จับจองช่วยกอดพลอดคำรัก อิอิ รับรองว่าไม่เมื่อย อิอิ
26 มิถุนายน 2551 17:18 น. - comment id 865983
กอดตัวเองทำไม กอดหนุ่มๆดีกว่า อุ่นนะ..
26 มิถุนายน 2551 18:37 น. - comment id 866010
สวัสดีค่ะคุณพิมฯหลังพายุฝนผ่านไป โอเลี้ยงรู้สึกรอบกายสุขสงบและหอมหวาน แม้จะดูเงียบไปสักนิด แต่น่าจะเป็นเครื่องหมายเตือนว่าสิ่งดีๆกำลังจะก้าวเข้ามา...มากกว่าสิ่งเลวร้ายนะคะ
26 มิถุนายน 2551 23:02 น. - comment id 866081
กอดตัวเองทำไม มากอดกะแมวแต้มดีกว่า เหมียว
26 มิถุนายน 2551 23:48 น. - comment id 866094
แล้วถ้าอยากหาคนกอดทำไงละค่ะพี่พิม ไม่อยากกอดตัวเองนะ
27 มิถุนายน 2551 08:59 น. - comment id 866158
..ดีคะคุณดาวระดา เอหายไปไหนน๊า..พักนี้ งานเยอะหรอ..อย่าเงียบจิ บ้านกลอนมานเหงางงงงงง
แหมๆหลายคนอิจฉาเยย หุหุหนุ่มๆๆ
อารมณืดีจริงน้อพี่ชายพิม ถึงว่าดูไงก็ดูหนุ่มตลอด..อิอิ
แหมเพราะออกยังบอก แทบแย่..อิอิ..สบายดีนะคะ ไม่ได้คุยกันเยย hi5 มันไม่สบายอะเม้นบ่ได้เจ้า
เกาหลีทั้งพี่ทั้งน้อง
27 มิถุนายน 2551 09:47 น. - comment id 866168
12..ดีคะคุณต้า13...ดีจ้าน้องชาย
คิดถึงป้าคะ
อบอุ่นดี...เอใครหวงหรือป่าวเอ่ย..
แหมๆๆมาแผนสาม สรุปเรียกสุดสวย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
